spot_img

Ιστορίες από το παρελθόν: Το «θαύμα» της Minardi το 2001

Η Minardi μπορεί να ήταν στις περισσότερες σεζόν που αγωνίστηκε στη Formula 1 ουραγός του grid, όμως αγωνίστηκε με αξιοπρέπεια, τόλμη και επιμονή κόντρα σε κάθε εμπόδιο. Γράφει ο Άγγελος Φωτσεινός. 

Κατά κανόνα ο ενθουσιασμός και η προσμονή της χειμερινής ανάπαυλας για την έναρξη της νέας σεζόν της Formula 1 δίνουν τη θέση τους στην απότομη προσγείωση των προσδοκιών – φέτος περιμένουμε τη χρονιά με τη μεγαλύτερη ανυπομονησία μετά το 2014, χωρίς βέβαια να περιμένουμε τα επίπεδα απόδοσης εκείνης της εξαιρετικής χρονιάς.

Κατά κανόνα επίσης με την παρέλευση των χρόνων συνειδητοποιούμε ότι ο νικητής στον πρώτο αγώνα δεν είναι μόνο ο οδηγός που ανεβαίνει στο πρώτο σκαλί του βάθρου, αλλά και κάποιος αφανής ήρωας που θα πάρει με υπερπροσπάθεια βαθμούς. Και υπάρχουν και οι σπάνιες περιπτώσεις όπου μια 12η θέση δεν είναι απλά νίκη αλλά θρίαμβος.

Το οικονομικό αδιέξοδο

Η Minardi στα μέσα του 2000 βρέθηκε στο δυσκολότερο σημείο της ιστορίας της. Στα τέλη του 1993 ο Giancarlo Minardi γλίτωσε την πτώχευση του δημιουργήματός του μετά από τη συγχώνευση με την BMS Scuderia Italia του Beppe Lucchini, ενώ το 1996 ο Gabriele Rumi, ιδιοκτήτης της Fondmetal, απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της ομάδας (70%). Ο πιο ισχυρός χρηματοδότης της ομάδας μεταξύ 1994-1999 ήταν βέβαια ο Flavio Briatore. Το 2000 ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές για την ομάδα αλλά τα σχέδια ανατράπηκαν μέσα σε 3 μήνες. Η Telefonica ανακοίνωσε πριν την καλοκαιρινή ανάπαυλα ότι δε θα ανανέωνε τη χορηγία της και ο Rumi διαγνώστηκε με καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο. Ο Giancarlo Minardi δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να γίνει ξανά πλειοψηφικός εταίρος και έπρεπε να βρεθεί άμεσα αγοραστής.

Image

Μετά από διάφορες φήμες, ανακοινώθηκε το Σεπτέμβριο ότι νέα ιδιοκτήτρια της ομάδας ήταν η Panamerican Sports Network (PSN), αργεντίνικη εταιρεία παροχής συνδρομητικής τηλεόρασης αθλητικών δραστηριοτήτων στη Νότια Αμερική.

Η PSN ήταν χορηγός του Gaston Mazzacane, οδηγού της ομάδας το 2000 που θα παρέμενε ως ο no1 οδηγός και για το 2001 (και τελευταίος εκπρόσωπος της χώρας πριν τον Franco Colapinto). Τον Mazzacane θα πλαισίωνε ο Fernando Alonso στην PSN Minardi Supertec. Το Νοέμβριο όμως τα σχέδια ανατράπηκαν πλήρως. Η PSN υπαναχώρησε από τη συμφωνία, ενώ η ομάδα δεν είχε τα χρήματα για να εξασφαλίσει ούτε τώρα τα μοτέρ της Supertec (τα οποία τα ήθελε και ενόψει του 2000). Με τις πρώτες χειμερινές δοκιμές να διεξάγονται το Δεκέμβριο του 2000, ήταν αυτονόητο ότι δε μπορούσαν να συμμετέχουν – η ομάδα ήταν στον αέρα, καθώς δεν είχε ούτε προμηθευτή κινητήρων ούτε οδηγούς ούτε χορηγούς.

Ακούστε την εκπομπή μας για τη Formula 1 με την ανάλυση χειμερινών δοκιμών του Μπαχρέιν και τις προβλέψεις μας για το 2025 στο παρακάτω βίντεο. 

Ο νέος ιδιοκτήτης και ο «γολγοθάς» μέχρι την Αυστραλία

Η ανακοίνωση για τη μεταβίβαση των μετοχών του Rumi ήρθε στα τέλη Ιανουαρίου του 2001: νέος ιδιοκτήτης της ομάδας ήταν ο Αυστραλός Paul Stoddart. O Stoddart είχε μια μικρή αεροπορική εταιρεία (European Aviation) και ενεπλάκη στην F1 βοηθώντας οικονομικά αρχικά τον Ken Tyrrell (ο οποίος ήθελε να του πουλήσει την ομάδα το 1997, μέχρι να έλθει η αδιανόητη προσφορά της British American Tobacco) και στη συνέχεια τον Eddie Jordan.

Κι όσο παράξενο ή ανόητο κι αν ακούγεται για έναν επιχειρηματία, αγόρασε την ομάδα χωρίς να ξέρει τι ακριβώς αγόρασε. Το διαπίστωσε κατόπιν υπογραφής μεταβαίνοντας στη Φαένζα: ένα ξύλινο μοντέλο του μονοθεσίου που θα ονομαζόταν Minardi M03, 6 κινητήρες Ford Zetec-R προδιαγραφών 1998 που η ομάδα χρησιμοποίησε και το 1999 και το 2000, μερικά κιβώτια ταχυτήτων και 2 σασί M02. Μέσα σε 6 εβδομάδες λοιπόν, 40 άνθρωποι στη Faenza υπό τον Gustav Brunner και τον Gabriele Tredozi και άλλοι 40 που θα έρχονταν από το Ledbury της Αγγλίας (όπου ο Stoddart είχε αγοράσει 2 μονοθέσια της Tyrrell και είχε εγκαταστήσει την ομάδα του στην F3000) έπρεπε να υλοποιήσουν ένα εγχείρημα από το μηδέν. Η λύση ήταν εξαρχής οριοθετημένη: τα 2 σασί του 2000 θα έπρεπε να τροποποιηθούν ενόψει των τεχνικών κανονισμών του 2001, για 4η σεζόν τα μοτέρ του 1998 θα έπρεπε να αντέξουν (με την Cosworth προς τιμήν της να αναλαμβάνει την επιμέλεια της ανακατασκευής), ενώ η έλλειψη ανταλλακτικών θα αντιμετωπιζόταν και με όσα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τα μονοθέσια της Tyrrell του 1997 ή/και τα μονοθέσια της F3000.

Image

Τη στιγμή που ο Luca Badoer έγραφε ήδη άνω των 500+ χλμ δοκιμών με τη Ferrari στο Fiorano σε ημερήσια βάση, οι πρώην συνεργάτες του θα αγωνίζονταν για να κάνουν το ακατόρθωτο. Η ημέρα χωρίστηκε σε 2 βάρδιες 12ωρης βάσης, με τους μηχανικούς να κοιμούνται στη Faenza σε ένα γειτονικό ξενοδοχείο ή στρωματσάδα. Ο Stoddart θα πηγαινοερχόταν μεταξύ Αγγλίας – Ιταλίας και στο ενδιάμεσο έψαχνε χορηγούς.  Προφανώς και το πλάνο αφορούσε αποκλειστικά paydrivers και παρά το ναυάγιο του Νοεμβρίου, ο Mazzacane ήταν ακόμα ο πρώτος στόχος. Τον γλυκοκοίταζε όμως και η Arrows και η Prost που ήταν επίσης σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και τελικά τον εξασφάλισε ο Alain.

Ο πρώτος paydriver ήταν τελικά ο Alonso, με τον Briatore να αποφασίζει να βοηθήσει ξανά οικονομικά την ομάδα. Ο Alonso μπορεί να ήταν «παιδί» του Adrian Campos και να τον ήξερε άριστα ο Minardi, αλλά χωρίς τα χρήματα του Flavio δε θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη θέση και θα έμενε μόνο δοκιμαστής στη Benetton. Και εκείνο το χειμώνα ήταν ένας από αυτούς που έμεναν στη Φαένζα και βοηθούσε τους μηχανικούς, μεταφέροντας πράγματα, βιδώνοντας κλπ. Εμφανίστηκε ως από μηχανής Θεός για 2ος paydriver ο Tarso Marques, οδηγός της ομάδας το 1996-1997.

Δεν είχε οικονομική στήριξη για όλη τη σεζόν αλλά αυτό ήταν λεπτομέρειες υπό τις συνθήκες της ομάδας: όσο πλήρωνε θα έτρεχε. Η μία Minardi PS01 (ο Stoddart άλλαξε τον κωδικό βάζοντας τα αρχικά του) ήταν έτοιμη σε 19 ημέρες, έκανε shakedown στο Varano και έφτασε στη Μελβούρνη το πρωί της Τρίτης πριν το GP Αυστραλίας.

Το θαύμα της Φαένζα

Την Τετάρτη παρουσιάστηκε σε μια πανηγυρική τελετή στη Μελβούρνη, ενώ η δεύτερη PS01 έφτασε σε κομμάτια το απόγευμα της Πέμπτης και συναρμολογήθηκε οριακά πριν το FP1. Ούτε λόγος για χρόνους και δυναμικότητα σε σχέση με τις άλλες ομάδες – μόνος στόχος ήταν απλά να παραταχθούν την Κυριακή, για να αποφύγει η ομάδα το πρόστιμο της μη συμμετοχής. Ο Alonso όμως με το καλημέρα έδειξε την τεράστια προοπτική του. Στις κατατακτήριες ήταν 19ος, πάνω από τον Mazzacane και τον Luciano Burti (Jaguar) και πολύ κοντά στον Enrique Bernoldi (Arrows) και τις 2 Benetton των Giancarlo Fisichella – Jenson Button, με το νέο μοτέρ της Renault να υστερεί σε απόδοση σε σχέση και με τον Ford Zetec-R του 1998.

 Στον αγώνα η πρόβλεψη από την ομάδα ήταν να εγκαταλείψει μέσα σε 10 γύρους, καθώς τόσο ήταν το προσδόκιμο αντοχής του κιβωτίου. Άντεξε και το κιβώτιο και τα λοιπά μέρη και πήρε τερματισμό στην 12η θέση, 2 γύρους πίσω από το νικητή Michael Schumacher. Στα pits της Minardi έκλαιγαν μετά την καρώ σημαία, καθώς μόνο οι ίδιοι μπορούσαν να καταλάβουν το μέγεθος της επιτυχίας.

Τον Απρίλιο του 2001 η PSN αποφάσισε να αλλάξει τον Mazzacane με τον αποδεσμευμένο από τη Jaguar Burti, σε μια κίνηση που “υπαγορεύτηκε” από το επικείμενο κραχ της Αργεντινής. Ένα χρόνο μετά, δεν υπήρχε ούτε Prost ούτε PSN – αμφότερες πτώχευσαν.
Το Μάιο του 2001 ο Gabriele Rumi έφυγε από τη ζωή στα 61 του χρόνια, έχοντας προλάβει να δει την ομάδα του να συνεχίζει.

Τον Αύγουστο του 2001 απεβίωσε νικημένος από την επάρατη νόσο κι ο Ken Tyrrell, έχοντας προλάβει να δει τον Stoddart να γίνεται ιδιοκτήτης ομάδας. Ο Stoddart άντεξε μετά κόπων και βασάνων μέχρι τα τέλη του 2005: στη Βραζιλία είχε τη χαρά να δει το παιδί που βίδωνε μπουλόνια και μετέφερε κούτες πριν 4 χρόνια να στέφεται παγκόσμιος πρωταθλητής.

  • Κάντε μας like στο facebook
  • Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
  • Βρείτε μας στο TikTok
  • Ακούστε τις εκπομπές μας στο Spotify
  • Μπείτε στον server μας στο Discord
  • Μπείτε στη λίγκα μας στο F1 Fantasy

Άγγελος Φωτσεινός

Related Articles

Stay Connected

5,762ΥποστηρικτέςΚάντε Like
52ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
- Advertisement -spot_img

Latest Articles