Λίγοι μπορούν να παραβλέψουν τα κατορθώματα του Mika Hakkinen στον κόσμο της Formula 1, ενός οδηγού που άφησε ιστορία και τέθηκε αντιμέτωπος με θρύλους του σπορ.
Έχοντας φτάσει πολύ κοντά στον πρόωρο τερματισμό της καριέρας του –ακόμα και στον θάνατο– ο Φινλανδός κατάφερε να σκαρφαλώσει προς το υψηλότερο επίπεδο, αυτό του πρωταθλητισμού, και άφησε χωρίς αμφιβολία το στίγμα του στο σπορ.
Ο Mika Hakkinen γεννήθηκε στην πόλη Vantaa της Φινλανδίας, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1968. Μεγαλώνοντας, έζησε στην ίδια οδό με τον συνονόματο, συμπατριώτη και μέλλοντα συναθλητή του στους αγώνες, τον Mika Salo.
Η πρώτη του επαφή με τους αγώνες ήρθε στην ηλικία των 5 χρονών, όταν οι γονείς του τού νοίκιασαν ένα go-kart για να το χρησιμοποιήσει σε μια μικρή πίστα κοντά στο σπίτι τους· την πρώτη φορά που τον πήγαν εκεί, ο μικρός Mika είχε ένα ατύχημα στον πρώτο του γύρο χωρίς ωστόσο να τραυματιστεί. Παρά την έκβαση αυτή, τα σημάδια ταλέντου και ικανοτήτων φάνηκαν από πολύ νωρίς στις επόμενες απόπειρές του.
Ο ίδιος τελικά έπεισε τους γονείς του να του αγοράσουν το πρώτο του go-kart. Κέρδισε τον πρώτο του αγώνα σε ηλικία 7 χρονών κι έκτοτε έλαβε μέρος σε πολλά εθνικά και διεθνή πρωταθλήματα kart. Από την ηλικία των 10 κι έπειτα, ο Mika κέρδισε κάθε πρωτάθλημα στο οποίο έλαβε συμμετοχή, θέτοντας τις βάσεις για μια λαμπρή πορεία στον κόσμο των αγώνων.
Μεταπήδησε στους αγώνες μονοθεσίων το 1987. Αξιοποιώντας τις οικονομίες του, αγόρασε ένα μονοθέσιο τύπου Formula Ford 1600 και συμμετείχε στα αντίστοιχα πρωταθλήματα της φινλανδικής, σουηδικής και νορδικής/σκανδιναβικής επικράτειας, κατακτώντας τον τίτλο σε όλες τις περιπτώσεις.
Το 1989 μεταφέρθηκε στη Μεγάλη Βρετανία για να συμμετάσχει στη Βρετανική Formula 3. Η πρώτη του σεζόν στο πρωτάθλημα αυτό αποδείχθηκε μια μεταβατική περίοδος, με τη χρονιά του 1990 να επιφυλάσσει μια θετική εξέλιξη για τον Mika. Ο Φινλανδός έκανε τεστ στην ακαδημία αγώνων της Marlboro αποδίδοντας εξαιρετικά. Η Marlboro έγινε ο βασικός σπόνσοράς του και ο Mika κατέκτησε τον τίτλο στη Βρετανική Formula 3 εκείνης της χρονιάς. Η επίδοση αυτή του άνοιξε τον δρόμο για την Formula 1· η ομάδα της Lotus τον υπέγραψε για τη σεζόν του 1991.
Η πρώτη χρονιά του Hakkinen ήταν αρκετά δύσκολη, καθώς το μονοθέσιο της Lotus ήταν πολύ αδύναμο και ο Φινλανδός ήρθε αντιμέτωπος με μια χρονιά που του έδωσε πολλά μαθήματα. Βαθμολογήθηκε για πρώτη φορά τερματίζοντας 5ος στον τρίτο του αγώνα, στο San Marino, αλλά ακολούθησε πτώση στις επιδόσεις του· εγκατέλειψε από πολλούς αγώνες λόγω μηχανικών προβλημάτων και οδηγικών λαθών, ενώ απέτυχε να προκριθεί για το Γαλλικό GP.
Η χρονιά του 1992 ήταν επίσης δύσκολη στο ξεκίνημά της, με τον Mika να καταγράφει απλώς μια 6η θέση στο Μεξικό στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Στο δεύτερο μισό, η Lotus συμμετείχε με το μοντέλο 107, μια βελτιωμένη έκδοση του μοντέλου 102D. Το νέο μοντέλο ήταν πιο γρήγορο και οδήγησε τον Mika σε μια σειρά καλών αγώνων ως το τέλος της χρονιάς.
Για το μεγαλύτερο κομμάτι του 1993 ο Mika προσέφερε υπηρεσίες αναπληρωματικού οδηγού και δοκιμαστή, στην ομάδα της McLaren. Η McLaren πλαισιώθηκε αρχικά από τον θρύλο Ayrton Senna και τον πρωτοεμφανιζόμενο Michael Andretti. Τα κακά αποτελέσματα του τελευταίου οδήγησαν στην πρόωρη λύση της συνεργασίας του με την ομάδα. Έτσι, ο Mika προβιβάστηκε σε δεύτερος οδηγός για τους τρεις τελευταίους αγώνες της σεζόν. Μια 3η θέση στο GP Ιαπωνίας του έδωσε το πρώτο του βάθρο στην καριέρα του στη Formula 1.
Για το 1994, η McLaren συμφώνησε με την Peugeot για την παροχή κινητήρων. Οι κινητήρες της γαλλικής φίρμας αποδείχθηκαν πολύ αναξιόπιστοι και τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά· οι πρώτοι 7 αγώνες είδαν τον Mika να εγκαταλείπει 6 φορές, με μια 3η θέση στο άκρως τραγικό, όπως αποδείχθηκε, GP του San Marino. Το δεύτερο μισό της χρονιάς ήταν καλύτερο, με τον Φινλανδό να σημειώνει 6 παρουσίες στο βάθρο σε 8 αγώνες.
Η ομάδα του Woking άλλαξε σε κινητήρες της Mercedes-Benz για το 1995, αλλά τα αποτελέσματα παρέμειναν μέτρια. Από τους 17 αγώνες του πρωταθλήματος, ο Mika τερμάτισε μόλις 6 φορές με δύο παρουσίες στο βάθρο. Ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς στην Αυστραλία έμελλε να αποτελέσει το σημείο καμπής στην μετέπειτα πορεία της ζωής του Mika Hakkinen.
Κατά τη διάρκεια των προκριματικών της Παρασκευής, ένα από τα ελαστικά του μονοθεσίου του κλάταρε ξαφνικά και ο Φινλανδός συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με τον προστατευτικό τοίχο, με σχεδόν 200 km/h. Η σύγκρουση τον άφησε σε κρίσιμη κατάσταση με κάταγμα στο κρανίο, εσωτερική αιμορραγία και φραγή της αναπνευστικής οδού. Αδιαμφισβήτητα, η ζωή του σώθηκε λόγω της άμεσης παρέμβασης του ιατρικού επιτελείου της πίστας, με το που έφτασε στο σημείο του ατυχήματος· οι γιατροί πραγματοποίησαν μια τραχειοτομή στον λαιμό του μόλις τον έβγαλαν, καθώς δεν υπήρχε κάποιο διαθέσιμο ελικόπτερο για να τον μεταφέρει σε αρμόδια κλινική. Μόλις σταθεροποιήθηκε η κατάστασή του, ο Mika μεταφέρθηκε στο κοντινότερο νοσοκομείο, στην πόλη της Αδελαΐδας.
Μετά το τέλος της θεραπείας του στα τέλη του 1995, ο Mika Hakkinen επανήλθε άμεσα στους αγώνες, έχοντας ως «αποστολή» την διεκδίκηση νικών και τίτλων.
Το 1996 αποτέλεσε μια ονειρεμένη χρονιά επιστροφής για τον Φινλανδό και τον είδε να έχει σταθερούς τερματισμούς σε καλές θέσεις, με λίγες παρουσίες στο βάθρο προς το τέλος της σεζόν. Ύστερα από πολλές δοκιμασίες και πολλούς αγώνες, ο Mika κέρδισε επιτέλους τον πρώτο του αγώνα στη Formula 1 στον τελευταίο σταθμό για τη σεζόν του 1997, στην πίστα της Jerez στην Ισπανία.
Από το 1998 κι έπειτα, η McLaren εξέλιξε περαιτέρω το μονοθέσιό της και ήταν κι εκείνη πλέον μια παραδοσιακή δύναμη στο πρωτάθλημα. Ο Mika εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την ταχύτητα του νέου του μονοθεσίου και κατέκτησε το πρώτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα, κερδίζοντας στους 8 από τους 16 αγώνες και δίνοντας μεγάλες μάχες εντός πίστας με τον Michael Schumacher. Ο Γερμανός μετέπειτα θρύλος της Ferrari αποτέλεσε τον βασικό αντίπαλο του Mika και για το 1999, με τους δυο να χαρίζουν στο κοινό συγκλονιστικές και δίκαιες μάχες που έμελλαν να αφήσουν εποχή στο σπορ.
Το νέο μονοθέσιο της McLaren παρουσίαζε προβλήματα σε κρίσιμα σημεία μέσα στη σεζόν, αλλά ο Φινλανδός έδειξε σταθερότητα στους τερματισμούς του. Ο Michael Schumacher έσπασε το πόδι του σε ένα ατύχημα στα προκριματικά για το Βρετανικό GP και έχασε πολλούς αγώνες, δίνοντάς του την πολυτέλεια να διαχειριστεί προσεκτικά τις κινήσεις του στην πίστα. Εν τέλει, ο Mika κατέκτησε τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο του στο τέλος της χρονιάς.
Οι μεγάλες μονομαχίες μεταξύ Hakkinen-Schumacher συνεχίστηκαν και για το 2000. Η Ferrari υπερτερούσε πλέον έναντι των ανταγωνιστών της, με τον Γερμανό να κατακτά τον πρώτο του τίτλο με την ιταλική φίρμα, δίνοντας περισσότερες παραστάσεις εντός πίστας μαζί με τον Φινλανδό.
Ακολούθησε μια μέτρια αποδοτικά σεζόν για την McLaren και τον Mika Hakkinen, με τον Φινλανδό να ανακοινώνει την απόσυρσή του στο τέλος του 2001 θέλοντας να αφιερωθεί στην οικογένειά του. Επέστρεψε στους αγώνες το 2005, συμμετέχοντας με την Mercedes-Benz στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού (DTM), μέχρι την οριστική του απόσυρση από την ενεργό δράση, το 2008. Έλαβε μέρος σε ελάχιστους μεμονωμένους αγώνες τα επόμενα χρόνια, με την πιο πρόσφατη συμμετοχή του να σημειώνεται το 2019, στον αγώνα 10 ωρών της Suzuka.
Διαβάστε επίσης: Justin Wilson – Ο πανύψηλος προάγγελος μιας νέας αγωνιστικής εποχής
Συνολικά, ο Mika Hakkinen έχει μείνει στην ιστορία της Formula 1 ως ένας δίκαιος και πολύ γρήγορος οδηγός που δεν δίσταζε να «πονοκεφαλιάσει» τους μεγάλους ανταγωνιστές του όταν είχε την δυνατότητα. Η ανάκαμψή του από το ατύχημα του 1995 ήταν σίγουρα η βασική συγκυρία που οδήγησε στην εξέλιξή του και μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε τις τεράστιες μάχες του στην πίστα με τον Michael Schumacher. Μαζί με τον γηραιότερο Keke Rosberg και τον πιο πρόσφατο χρονικά Kimi Räikkönen, είναι ένας από τους οδηγούς που έχουν μείνει στην ιστορία ως ο «ιπτάμενος Φινλανδός» της εποχής του.
Νεκτάριος Αποστολόπουλος
