Ο Jorge Lorenzo πήρε το πρώτο του βάθρο με την Ducati στο GP Ισπανίας και μετά το τέλος του αγώνα είχε πολλά να πει.
Ο Ισπανός αναβάτης της Ducati έκανε τον καλύτερο φετινό του αγώνα και με μια δυνατή εμφάνιση ανέβηκε στο βάθρο της Jerez. O Lorenzo έδινε μάχη για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα με τον Johann Zarco και στο τέλος κατάφερε να τον κερδίσει.
Μετά το τέλος του αγώνα, ο πολύ χαρούμενος Ισπανός, φρόντισε να απαντήσει και σε όσους τον αμφισβήτησαν.
«Κάποιοι αμφέβαλαν για την οδήγησή μου, για την νοοτροπία μου. Βιάστηκαν να μιλήσουν κι επιτέλους τώρα κατάπιαν τη γλώσσα τους. Δεν μπορείς ν’ αμφισβητείς κανέναν οδηγό σ’ αυτό το πρωτάθλημα, διότι όλοι που φτάνουν σ’ αυτό το επίπεδο είναι πολύ καλοί. Και ειδικά όταν μιλάμε για κάποιον που έχει κερδίσει νίκες και Τίτλους».
Ο Lorenzo έγινε πρόσφατα 30 ετών και το αποτέλεσμα στην πατρίδα του ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσε να κάνει στον εαυτό του.
«Δεν θα μπορούσα να περιμένω καλύτερο δώρο. Είναι κάτι παραπάνω από μια νίκη με την Yamaha, μιας και όλοι ξέρουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε για να είμαστε ανταγωνιστικοί. Η Jerez δεν είναι καλή πίστα για την Ducati, αλλά είναι στις αγαπημένες μου και είχα δυνατό ρυθμό όλο το σ/κ, πλην των κατατακτηρίων που δυσκολεύτηκα λίγο. Ήξερα όμως ότι είχα το ρυθμό, ίσως όχι για το βάθρο αλλά για την 5η-6η θέση. Ο αγώνας ήταν αργός λόγω της ζέστης. Άρχισα να προσπερνάω τους άλλους, έμεινα πίσω από τον Zarco και τον πέρασα μετά αλλά ήταν δύσκολο να ξεφύγω. Στο τέλος όμως, μάλλον επειδή τα ελαστικά μου ήταν καλύτερα, κατάφερα να ξεφύγω και πήρα αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα για μένα και την ομάδα».
Τέλος, ο Ισπανός αναφέρθηκε στο γεγονός πως συνεχίζει να προσαρμόζεται στην GP17, κάτι το οποίο του έχει πάρει λίγο παραπάνω χρόνο.
«Κάναμε και περισσότερα χιλιόμετρα, που τα είχα ανάγκη με τη μοτοσυκλέτα. Το 2008 στη μεγάλη κατηγορία είχα μια μοτοσυκλέτα ραμμένη στο στυλ μου. Στις άλλες κατηγορίες όμως μου έπαιρνε λίγο χρόνο για να κατανοήσω κάποια πράγματα και το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Στο Texas, δυσκολευτήκαμε πολύ και δεν το περιμέναμε γιατί η Ducati ήταν καλή εκεί στο παρελθόν, αλλά χωρίς τα φτερά δεν κρατούσαμε κάτω τον μπροστά τροχό και ήμασταν μακριά από τις Honda και τις Yamaha. Συνεχίζω και προσαρμόζομαι στη μοτοσυκλέτα, γράφω χιλιόμετρα, μαθαίνω πως να τη σταματάω και συνηθίζω το πίσω φρένο. Εδώ είναι μια καλή πίστα για εμένα και μπορούσα να πιέσω κι ένοιωθα καλά από την Παρασκευή. Ο αγώνας πήγε καλύτερα απ’ ότι περίμενα διότι ο ρυθμός ήταν αργός».
