Σαν σήμερα, 24 Μαρτίου στην F1 και το motorsport

Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.

Σαν σήμερα το 1915 γεννήθηκε ο Eugène Martin. Ο Γάλλος αρχικά διακρίθηκε στα προπολεμικά Grand Prix, κατακτώντας την πρώτη του νίκη το 1949 στο Aix-les-Bains, με ένα μικρό μονοθέσιο F2. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε και σε δύο Grand Prix του νεοφώτιστου τότε πρωταθλήματος της Formula 1. Συγκεκριμένα, οδήγησε αυτοκίνητα της Talbot στη Μεγάλη Βρετανία και την Ελβετία, αλλά δεν τερμάτισε σε κανέναν από αυτούς τους αγώνες. Για το υπόλοιπο των ‘50s, ο Martin δραστηριοποιήθηκε κυρίως στο χώρο της μηχανολογίας και εργάστηκε, μαζί με τον πατέρα του, σε ένα γκαράζ στο Παρίσι εξελίσσοντας βελτιωμένες εκδόσεις του Peugeot 203, ενός περιζήτητου αυτοκινήτου στη Γαλλία. Το 1952 δημιούργησαν το δικό τους αυτοσχέδιο δίπορτο coupé και το παρουσίασαν στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού. Το μοντέλο δεν πέρασε ποτέ στη φάση παραγωγής, αλλά ο Martin ανέπτυξε συστάσεις ώστε να εξελίξει αυτοκίνητα για την φίρμα της Salmson, τα οποία έτρεξαν μέχρι και στο Le Mans.

Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 23 Μαρτίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό

Σαν σήμερα το 1923 γεννήθηκε ο Brian Naylor. Ο Βρετανός υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα ξεκίνησε την εμπλοκή του με την αυτοκίνηση, όντας πωλητής αυτοκινήτων στο Stockport. Στα πρώτα στάδια της αγωνιστικής του καριέρας υπήρξε αρκετά αξιόλογος σε τοπικές διοργανώσεις σπορ αυτοκινήτων. Το αυτοκίνητο που οδηγούσε σχεδιάστηκε από τον μηχανικό του, Fred Wilkinson, με τους δύο να ιδρύουν έτσι την JBW. Ο Naylor εμφανίστηκε στη Formula 1 για πρώτη φορά το 1957, οδηγώντας ένα μονοθέσιο F2 της Cooper στο GP Γερμανίας για δύο σερί χρονιές. Αγωνίστηκε σε άλλα 6 Grand Prix έως το 1961 με το νέο αυτοκίνητο της JBW. Το νέο μονοθέσιο αποδείχθηκε πολύ κατώτερο των περιστάσεων, καταγράφοντας μόλις έναν τερματισμό. Το 1961, ο Naylor συμμετείχε στο Daytona 500 και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος οδηγός στην ιστορία του NASCAR, σταματώντας τους αγώνες στα τέλη της χρονιάς για να επικεντρωθεί στην παλιά του επιχείρηση.

Σαν σήμερα το 1930 γεννήθηκε ο αείμνηστος ηθοποιός Steve McQueen. Ο “King of Cool” υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες του αμερικανικού κινηματογράφου στα 1950s, 1960s και 1970s, ενώ συμμετείχε σε διάσημους αγώνες ταχύτητας προς το τέλος της καριέρας του με το ψευδώνυμο Harvey Mushman. Το 1970 έφτασε πολύ κοντά σε μια ιστορική νίκη στις 12 ώρες του Sebring μαζί με τον Peter Revson. Είχαν μοιραστεί μια Porsche 908/02 και βρίσκονταν στην πρωτοπορία στα τελευταία λεπτά, όμως τελικά ηττήθηκαν από τη Ferrari 512 S του Mario Andretti. Οι λάτρεις των μηχανοκίνητων σπορ τον έχουν συνδέσει ανεξίτηλα με τον πρωταγωνιστή Michael Delaney της ταινίας ‘Le Mans’ (1971). Μάλιστα τα πλάνα της πάρθηκαν από τον διάσημο 24ωρο αγώνα του 1970, μέσω μιας Porsche 908 που οδήγησαν με κάμερες οι Jonathan Williams και Herbert Linge. Επρόκειτο για την ίδια Porsche που τερμάτισε δεύτερη στο Sebring με τους McQueen και Revson.

Σαν σήμερα το 1956, οκτώ μήνες μετά την τραγωδία στις 24 ώρες του Le Mans, ο 12ωρος αγώνας του Sebring χρειάστηκε να διοργανωθεί εξολοκλήρου από τον εμπνευστή Alec Ulmann, καθώς η διοργανώτρια αρχή του AAA είχε αποφασίσει να αποσύρει τη συμμετοχή της από όλες τις αγωνιστικές διοργανώσεις. Στις πρώτες οκτώ ώρες, η πρωτοπορία άλλαξε συνολικά εννέα φορές στα pit stops ανάμεσα στις εργοστασιακές Jaguar D-Type και Ferrari 860 Monza. Με τέσσερις ώρες να απομένουν, η Jaguar των Mike Hawthorn/Desmond Titterington και οι δύο Ferrari των Juan Manuel Fangio/Eugenio Castellotti και Luigi Musso/Harry Schell ήταν τα μόνα υποψήφια αυτοκίνητα για τη νίκη. Τελικά η Jaguar τέθηκε εκτός στα τελευταία 90 λεπτά με πρόβλημα στα φρένα και η Ferrari έκανε το 1-2 για την πρώτη της νίκη στο Sebring. Οι Fangio και Castellotti ξεπέρασαν για δύο γύρους τους ομόσταυλους Musso/Schell.

Σαν σήμερα το 1960 γεννήθηκε στο Roseville της Καλιφόρνια ο βετεράνος των αγώνων αντοχής και IndyCar, Scott Pruett. Ο Αμερικανός είχε συστηθεί ως πρωταθλητής των σπορ αυτοκινήτων στα τέλη των 1980s, με τίτλους στο Trans-Am (1987) και στην κατηγορία GTO του IMSA GT (1986, 1988). Μεταπήδησε στα μονοθέσια και το διάσημο CART το 1989, τερματίζοντας 10^ος στο Indianapolis 500 ως πρωτοεμφανιζόμενος. Κατέκτησε δύο νίκες σε 10 χρόνια, ξεχωρίζοντας κυρίως για την πρώτη που σημειώθηκε το 1995 στο Michigan 500, σε μια επική μάχη με τον Al Unser Jr. στον τελευταίο γύρο. Από το 2004 μέχρι την απόσυρσή του το 2018, ο Pruett άλλαξε παραστάσεις και διακρίθηκε κυρίως στα Daytona Prototypes της Chip Ganassi Racing, κατακτώντας πέντε τίτλους στο Rolex Sports Car Series καθώς και συνολικές νίκες στις 12 ώρες του Sebring και τις 24 ώρες της Daytona. Είναι ο πιο επιτυχημένος στην ιστορία του τελευταίου event, με πέντε νίκες.

Σαν σήμερα το 1962, παρά την απουσία της ως εργοστασιακή συμμετοχή, η Ferrari κατέκτησε τη νίκη στις 12 ώρες του Sebring για πέμπτη φορά. Με τα αυτοκίνητα της σε χέρια ιδιωτικών ομάδων, η φίρμα βάσισε τις ελπίδες της κυρίως στη Scuderia Serenissima του Κόμη Giovanni Volpi, με μια τροποποιημένη 250 Testa Rossa ονόματι 330 TRI και μια 250 GT Berlinetta. Τελικά η Berlinetta #22 εγκατέλειψε με αστοχία κινητήρα και η νίκη κατέληξε εύκολα στην 330 #23, δια χειρός Jo Bonnier και Lucien Bianchi. Το πλήρωμα άφησε 10 γύρους πίσω την 250 GTO της North American Racing Team και των θρυλικών Phil Hill/Olivier Gendebien.

Σαν σήμερα το 1967, ο Jochen Rindt ξεκίνησε με νίκη τη νέα σεζόν στην Ευρωπαϊκή F2 κερδίζοντας τον εναρκτήριο αγώνα στο Snetterton της Μεγάλης Βρετανίας, ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής. Ο Αυστριακός οδήγησε μια Brabham BT23 και έδωσε μια συγκλονιστική ρόδα-με-ρόδα μονομαχία με την Lotus 48 του Graham Hill. Αμφότεροι ισοφάρισαν το ρεκόρ πίστας και ο Rindt προσπέρασε τον αντίπαλό του στον προτελευταίο γύρο, κερδίζοντας οριακά στο photo finish έπειτα από ένα τζαρτζάρισμα που δέχτηκε στην τελευταία στροφή. Οι στατιστικές υπηρεσίες καταγράφουν τον ίδιο συνολικό χρόνο αγώνα για τους Rindt και Hill έως τα δέκατα του δευτερολέπτου, χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνεται η ακριβής διαφορά των δύο στη γραμμή τερματισμού.

Σαν σήμερα το 1973, αφού ανακαινίστηκε κατάλληλα η πίστα του Sebring έπειτα από πιέσεις της FIA, το διάσημο event 12 ωρών έλαβε χώρα στα πλαίσια του καινούριου πρωταθλήματος IMSA Camel GT. Η οικογένεια Ulmann είχε δώσει πλέον τη σκυτάλη στους νέους διοργανωτές και επενδυτές John Bishop, John Greenwood και Reggie Smith, οι οποίοι φρόντισαν να σώσουν τον διαχρονικό αγώνα από τη διάλυση και να τον κατασταλάξουν στο πρόγραμμα των επόμενων χρόνων. Σε ένα grid συνολικά 72 αυτοκινήτων (εκ των οποίων τα μισά ήταν μόνο Chevrolet και Porsche), οι πρώτες 6 ώρες κυριαρχήθηκαν από τις Corvette των Dave Heinz/Jerry Thompson και Tony DeLorenzo/Steve Durst, μέχρι να εγκαταλείψουν αμφότερα τα πληρώματα στους γύρους 110 και 113. Έτσι, η πρωτοπορία πέρασε στην Porsche Carrera RSR των Hurley Haywood/Peter Gregg/Dr. Dave Helmick, οι οποίοι αντιστάθηκαν για πέντε ώρες στην έτερη Carrera των Michael Keyser και Milt Minter. Τελικά επικράτησαν με διαφορά ενός γύρου.

Σαν σήμερα το 1981 γεννήθηκε στο Bromley της Μεγάλης Βρετανίας ο πολύπειρος μπροστάρης της Mercedes-Benz, Gary Paffett. Το 2003, μετά την αποχώρηση της ομάδας Brand Motorsport έπειτα από έναν μόλις αγώνα στη Formula 3000, ο Paffett καταστάλαξε στη Γερμανία και το DTM με την ομάδα του Keke Rosberg, γνώριμη από το πέρασμά του στη Γερμανική F3. Πολύ σύντομα ο Βρετανός αναδείχθηκε ως βασικός πρωταγωνιστής του πρωταθλήματος με τα «Ασημένια Βέλη», κατακτώντας τον πρώτο του τίτλο το 2005 με την HWA Racelab. Μέσα στα χρόνια ανέλαβε καθήκοντα δοκιμαστή οδηγού της McLaren στη Formula 1 όπως και σταθερό ρόλο στον προσομοιωτή της Williams και της Mercedes-AMG, συνεχίζοντας παράλληλα τη θητεία του στο DTM. Το 2018, στην τελευταία σεζόν της Mercedes στη διοργάνωση, ο Paffett στέφθηκε πρωταθλητής για δεύτερη φορά. Πλέον συνεχίζει στη Formula E ως τεχνικός και αγωνιστικός σύμβουλος για την εργοστασιακή ομάδα της Mercedes.

• Κάντε μας like στο facebook

• Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube

• Μπείτε στον server μας στο Discord

Σαν σήμερα το 1984, σε μία ακόμη ιστορία τύπου Hollywood γύρω από τις 12 ώρες του Sebring, μια Porsche 935 που κατασκεύασε η Joest Racing και ανέλαβε ο Κολομβιανός ιδιώτης Mauricio de Narváez αναδείχθηκε νικήτρια απέναντι σε πολύ ταχύτερα GTP των March, Lola και Jaguar. Μάλιστα οι ομόσταυλοι του de Narváez, Hans Heyer και Stefan Johansson, δεν εμφανίστηκαν ποτέ στις τέσσερις ημέρες ελεύθερων δοκιμών λόγω καθυστερήσεων σε όλες τις πτήσεις και συγκοινωνίες προς τη Florida. Τελικά κατέφθασαν στο Sebring έπειτα από ένα τρίωρο ταξίδι με αυτοκίνητο, με τον αγώνα εν εξελίξει και τον de Narváez να έχει εκκινήσει 16^ος από τους 81 του grid. Παρόλο που ο προσκεκλημένος Johansson δεν είχε ποτέ δει, ούτε καν περπατήσει, την πίστα, κατάφερε να αποδώσει και η ομάδα έκανε το αδιανόητο κερδίζοντας τον αγώνα. Το αυτοκίνητο τερμάτισε δύο γύρους μπροστά από τη March 83G των Randy Lanier, Bill Whittington και Marty Hinze.

Σαν σήμερα το 1985 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος αγώνας στην ιστορία του πρωταθλήματος της Formula 3000, γνωστού σήμερα απλώς ως Formula 2. Η διοργάνωση αυτή αντικατέστησε την Ευρωπαϊκή F2 και επεκτάθηκε στο διεθνές επίπεδο αγώνων, αποκτώντας την ταυτότητα του τελικού σταδίου πριν την είσοδο στη Formula 1. Μάλιστα στα πρώτα της χρόνια, όταν ο κινητήρας Cosworth DFV ήταν πλέον ξεπερασμένος, επέτρεπε συμμετοχή και σε παλιά μονοθέσια F1. Ο αγώνας έλαβε χώρα στη βροχερή πίστα του Silverstone, με την pole position να καταλήγει στη March του Γάλλου Michel Ferté. Τελικά, νικητής του αγώνα αναδείχθηκε ο περσινός πρωταθλητής Mike Thackwell, με μια εργοστασιακή Ralt RB20.

Σαν σήμερα το 1991, ο Ayrton Senna κατέκτησε επιτέλους τη νίκη στο Grand Prix της πατρίδας του, στην πίστα του Interlagos. Ο Βραζιλιάνος θρύλος της Formula 1 ήταν αρχικά στο στόχαστρο του Nigel Mansell, ο οποίος τελικά εγκατέλειψε με πρόβλημα στο κιβώτιο ταχυτήτων. Προς τα τέλη του αγώνα, με τη βροχή να κάνει την εμφάνισή της και τον έτερο οδηγό της Williams Riccardo Patrese να πλησιάζει, ο Senna βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα τεράστιο πρόβλημα στο δικό του κιβώτιο και έπρεπε να βασιστεί μόνο στην 6^η ταχύτητα. Παρά τις πολύ δύσκολες και σχεδόν απαγορευτικές συνθήκες, κατάφερε να κερδίσει και προσέφερε σε όλον τον κόσμο μοναδικές εικόνες. Η συσσωρευμένη σωματική και ψυχολογική καταπόνηση του Senna αποτυπώθηκε πλήρως στις κραυγές πόνου και ικανοποίησης αμέσως μετά την καρό σημαία, με τις μετέπειτα στιγμές στην απονομή του βάθρου να μένουν για πάντα στην ιστορία και να πλαισιώνουν έναν μοναδικό οδηγικό άθλο.

Σαν σήμερα το 1997, μερικές ομάδες της Formula 1 έκαναν ένα τεστ στην πίστα του Silverstone, όπου έκανε την τελευταία του εμφάνιση το κάκιστο μονοθέσιο της MasterCard Lola. Η Lola προόριζε αρχικά την είσοδό της στη Formula 1 το 1998, αλλά οι πιέσεις του βασικού χορηγού της MasterCard οδήγησαν σε πρόωρη εμφάνιση της ομάδας στο πρωτάθλημα. Ως εκ τούτου το μονοθέσιο που κατασκευάστηκε, η T97/30, παρουσίασε αμέσως θεμελιώδεις αεροδυναμικές αδυναμίες, κακή αξιοπιστία και δεν είχε καταγράψει ούτε ένα χιλιόμετρο δοκιμών. Όταν παρουσιάστηκε στην πρεμιέρα της σεζόν, στο GP Αυστραλίας, οι Vincenzo Sospiri και Ricardo Rosset ήταν τόσο αργοί που έμειναν κατά πολύ εκτός του 107%, αποτυγχάνοντας έτσι να προκριθούν. Παρά τις όποιες ανεπαίσθητες βελτιώσεις που παρουσιάστηκαν στο Silverstone, η ομάδα έχασε σχεδόν όλους σπόνσορές της ενόψει του GP Βραζιλίας και σύντομα κατέρρευσε.

Σαν σήμερα το 2009 απεβίωσε στην πόλη του Vellberg ο Hans Klenk, σε ηλικία 89 χρονών. Ο Γερμανός υπήρξε ένας από τους πολλούς συμπατριώτες οδηγούς που συμμετείχαν μόλις σε ένα Grand Prix της Formula 1 – αυτό της Γερμανίας και του Nürburgring το 1952. Την ίδια χρονιά είχε μοιραστεί μια Mercedes-Benz 330 SL με τον Karl Kling και μαζί κατέκτησαν τη νίκη στο Carrera Panamericana, έναν μεγάλο αγώνα αντοχής του Μεξικού εφάμιλλο με το Mille Miglia και το Targa Florio.

Σαν σήμερα το 2013 έλαβε χώρα το GP Μαλαισίας, το οποίο είναι ευρέως γνωστό για τα περιβόητα team orders της Red Bull και το “Multi 21”. Μετά την εγκατάλειψη του Fernando Alonso στον πρώτο γύρο, ο αγώνας εξελίχθηκε σε άλλη μια “ρουτίνα” κυριαρχίας των Ταύρων. Ο Mark Webber ήταν επικεφαλής μετά το πέρας των τελευταίων pit stops, με την ομάδα να δίνει εντολή στους οδηγούς της να κρατήσουν τις θέσεις τους μέχρι τον τερματισμό. Ωστόσο, ο Sebastian Vettel επέλεξε να επιτεθεί στον ομόσταυλό του προσπερνώντας τον με πολύ ρίσκο στον 46^ο γύρο. Το οξυμένο κλίμα μεταξύ των δύο οδηγών ήταν εμφανές μετά το πέρας του αγώνα και διατηρήθηκε, σε χαμηλότερους τόνους, έως το τέλος της σεζόν. Η τρίτη θέση του βάθρου κατέληξε στη Mercedes του Lewis Hamilton και, συμπτωματικά, προήλθε κι εκείνη από team orders. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον Vettel, ο ταχύτερος Nico Rosberg υπάκουσε την ομάδα του.