Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1932 γεννήθηκε στο Derby της Μεγάλης Βρετανίας ο Tim Parnell, γιος του πρώην οδηγού της F1 και καταξιωμένου επικεφαλής ομάδων Reg Parnell. Ο Tim δεν άργησε να κολλήσει το «μικρόβιο» από τον πατέρα του και ξεκίνησε την αναρρίχηση στον κόσμο του motorsport από νεαρή ηλικία, φτάνοντας στα τέλη των ‘50s να οδηγεί σε αγώνες F2 και Formula Junior. Συμμετείχε με μια Lotus 18 σε σχεδόν όλη την Ευρώπη και μάλιστα, το 1961 έδωσε το παρόν σε δύο Grand Prix της F1, σε Μεγάλη Βρετανία και Ιταλία· τερμάτισε μόνο στη Monza, στη 10η θέση, τρεις γύρους πίσω από τον νικητή Phil Hill. Η αγωνιστική καριέρα του Tim Parnell διακόπηκε το 1964, όταν απεβίωσε ο πατέρας του. Έκτοτε ανέλαβε τη διεύθυνση της επώνυμης αγωνιστικής του ομάδας και ανέλαβε για μια πενταετία την BRM, συνεργαζόμενος με αξιόλογους οδηγούς όπως ο Pedro Rodríguez, ο Jo Siffert και ο Niki Lauda.
Σαν σήμερα το 1939 διεξήχθη το προπολεμικό GP Βελγίου στην παλιά χάραξη του Spa-Francorchamps, σε ένα event που στέρησε τη ζωή από τον μεγαλύτερο Άγγλο οδηγό της εποχής εκείνης, Richard Seaman. Ο Seaman είχε ενταχθεί στο δυναμικό της πανίσχυρης Mercedes-Benz το 1937 και την επόμενη χρονιά κατέκτησε τη νίκη στο GP Γερμανίας, εδραιώνοντας έτσι τη θέση του στους αγώνες Grand Prix. Την ίδια χρονιά τερμάτισε δεύτερος στην Ελβετία υπό κατακλυσμιαίες συνθήκες και ολοκλήρωσε τη σεζόν με μια τρίτη θέση στο Donington. Ο αγώνας στο Spa-Francorchamps είχε λάβει χώρα επίσης υπό βροχή και ο Seaman βρισκόταν επικεφαλής μπροστά από τον Hermann Lang με 13 γύρους να απομένουν, μέχρι που έχασε τον έλεγχο κοντά στη στροφή La Source και έπεσε σε μια σειρά από δέντρα. Η W154 τυλίχθηκε στις φλόγες και ο Seaman παρέμεινε αναίσθητος μέσα στο αυτοκίνητο για αρκετά λεπτά, με αποτέλεσμα να ξεψυχήσει στο νοσοκομείο σε ηλικία μόλις 26 χρονών.
Σαν σήμερα το 1949 γεννήθηκε ο Γάλλος βετεράνος της F1, Patrick Tambay. Ο οδηγός από το Παρίσι έδωσε το παρόν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατά το διάστημα 1977-1986, εκκινώντας σε 114 αγώνες για λογαριασμό των Ensign, McLaren, Theodore, Ligier, Ferrari, Renault και Haas-Lola. Μάλιστα, η μετακίνησή του στην ιστορική ομάδα του Maranello προήλθε ύστερα από τον τραγικό θάνατο του φίλου Gilles Villeneuve στις αρχές του 1982, με τον Tambay να κατακτά μια ανεκτίμητη παρθενική νίκη στο GP Γερμανίας της ίδιας χρονιάς – στο ίδιο event είχε τραυματιστεί σοβαρότατα ο συμπατριώτης και έτερος μπροστάρης άσσος της Ferrari, Didier Pironi. Ο Tambay επικράτησε στο GP Σαν Μαρίνο του 1983 για την δεύτερη και τελευταία του νίκη και την επόμενη χρονιά μεταφέρθηκε στη Renault. Η ομάδα βρισκόταν ωστόσο σε μια πτωτική πορεία και περιόρισε τον Γάλλο σε σποραδικές παρουσίες στο βάθρο. Μετά από μια μετριότατη σεζόν στη Haas-Lola, ο Tambay αποσύρθηκε στα τέλη του 1986.
Σαν σήμερα το 1950 ολοκληρώθηκαν οι 24 ώρες του Le Mans, με τον Louis Rosier να μοιράζεται μια Talbot-Lago T26 με τον γιο Jean-Louis και να κατακτούν μαζί τη νίκη, έπειτα από 255 γύρους. Η Talbot-Lago έκανε μάλιστα το 1-2, με τους Pierre Meyrat και Guy Mairesse να μοιράζονται μια δεύτερη T26 και να τερματίζουν έναν γύρο πίσω. Ο αγώνας έχει μείνει στην ιστορία για την σχεδόν ατομική προσπάθεια του πατέρα Rosier· ο Γάλλος είχε οδηγήσει για σχεδόν όλον τον αγώνα, παραδίδοντας το αυτοκίνητο στον γιο του για μόλις δύο γύρους κατά το ξημέρωμα ώστε να καθαριστεί και να φάει για να αναπληρώσει δυνάμεις. Αφού βρέθηκε ξανά πίσω από το τιμόνι μετά από 45 λεπτά, ο Rosier τέθηκε ξανά επικεφαλής στις πρώτες πρωινές ώρες και πήρε την καρό σημαία, σημειώνοντας παράλληλα νέο ρεκόρ απόστασης στην ιστορία του event.
Σαν σήμερα το 1964 γεννήθηκε στο Romford ο Johnny Herbert. Όντας επιτυχής στις μικρές κατηγορίες μονοθεσίων, ο Βρετανός προβιβάστηκε στην F1 το 1989 μέσω της Benetton αλλά η σεζόν του είχε επηρεαστεί σημαντικά από τους σοβαρότατους τραυματισμούς που αποκόμισε στους αστραγάλους του, σε ένα φρικιαστικό ατύχημα το 1988 στο Brands Hatch για την F3000. Ο Herbert αποδεσμεύτηκε πριν τα μισά της σεζόν και θριάμβευσε με την Mazda στις 24 ώρες του Le Mans το 1991, επιστρέφοντας έπειτα στην F1 για να ξαναχτίσει την καριέρα του στις ομάδες των Tyrrell, Lotus και Ligier. Στα τέλη του 1994 επέστρεψε στην Benetton, με την οποία κατέκτησε δύο νίκες σε Ιταλία και Μεγάλη Βρετανία το 1995, πριν μεταφερθεί στην Sauber. Ο Herbert κέρδισε για τρίτη και τελευταία φορά το 1999 με την Stewart σε ένα χαοτικό Ευρωπαϊκό GP στο Nürburgring, εγκαταλείποντας την F1 ύστερα από μια μη-παραγωγική σεζόν στη νεοφώτιστη ομάδα της Jaguar.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 24 Ιουνίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1978, ο Keke Rosberg στέφθηκε νικητής στο Donington Park με μια Chevron B42 της Fred Opert Racing, στα πλαίσια ενός event για την Ευρωπαϊκή F2. Ο Φινλανδός κατέκτησε τη νίκη στα συνολικά αποτελέσματα, έχοντας κερδίσει τον πρώτο προκριματικό αγώνα και τερματίσει 4ος στον δεύτερο. Ο Ιταλός Piero Necchi ολοκλήρωσε στη δεύτερη θέση με μια March 782 της Astra Racing, με τρίτο τον Marc Surer με μιαν άλλη March 782 της ομάδας BMW Junior.
Σαν σήμερα το 2005, o Valentino Rossi πήρε πρώτος την καρό σημαία στην πίστα του Assen για το GP Ολλανδίας του MotoGP και σημείωσε την έκτη του νίκη στους επτά πρώτους αγώνες της σεζόν. Μάλιστα, η νίκη αυτή ήταν η πέμπτη του συνεχόμενη και τον κατέστησε ως τον πρώτο αναβάτη της Yamaha που σημείωσε τέτοιο επίτευγμα στην μεγάλη κατηγορία των Grand Prix δύο τροχών. Ο βασικός ανταγωνιστής του «Γιατρού», Marco Melandri, τερμάτισε στη δεύτερη θέση και ο Colin Edwards έκλεισε το βάθρο με την έτερη Gauloises Yamaha, προσφέροντας στο ιαπωνικό εργοστάσιο ένα αξιομνημόνευτο αποτέλεσμα για την συμπλήρωση 50 χρόνων ύπαρξής του. Η πρώτη πεντάδα του αγώνα ολοκληρώθηκε από τον νεαρό Nicky Hayden και τον Sete Gibernau.
Σαν σήμερα το 2006, ο Fernando Alonso συνέχισε ακάθεκτος το νικηφόρο σερί του στον δρόμο για τον δεύτερο τίτλο του στην F1, κερδίζοντας στο GP Καναδά. Ο Ισπανός άσσος της Renault εκκίνησε από την pole position και κατέκτησε την τέταρτη συνεχόμενη νίκη του στη σεζόν, μπροστά από τον βασικό διώκτη Michael Schumacher. Ο Kimi Räikkönen ολοκλήρωσε το βάθρο με την McLaren, έχοντας χάσει τη δεύτερη θέση από τον Γερμανό θρύλο της Ferrari με μόλις δύο γύρους να απομένουν.
Σαν σήμερα το 2011, ο Ben Spies θριάμβευσε στο GP Ολλανδίας του Assen και κατέκτησε την πρώτη και μοναδική του νίκη στο MotoGP. Έχοντας χάσει την pole position από τον αείμνηστο Marco Simoncelli για μόλις 0.009 δευτερόλεπτα, ο Αμερικανός άσσος της εργοστασιακής Yamaha τον προσπέρασε αρχικά στην εκκίνηση μαζί με τον ομόσταυλο και πρωταθλητή Jorge Lorenzo. Στην προσπάθειά του να ανακτήσει τη μία από τις δύο χαμένες θέσεις, ο νεαρός Ιταλός της Honda Gresini επιχείρησε να προσπεράσει τον Lorenzo στη στενή στροφή 5 αλλά έπεσε, συμπαρασέρνοντάς τον εκτός πίστας. Έτσι, ο Spies έμεινε μόνος στην πρωτοπορία χωρίς αντίπαλο και έβαλε πλώρη για τον τερματισμό, ξεπερνώντας τις δύο Repsol Honda των Casey Stoner και Andrea Dovizioso. Οι Lorenzo και Simoncelli κατάφεραν να επανέλθουν μετά τις πτώσεις τους και τερμάτισαν εντός της πρώτης δεκάδας, στις θέσεις 6 και 9 αντίστοιχα.
Σαν σήμερα το 2017, το GP Αζερμπαϊτζάν προσέφερε έναν από τους πιο χαοτικούς αγώνες στη σύγχρονη εποχή της F1, με βασικούς πρωταγωνιστές τους Sebastian Vettel και Lewis Hamilton. Οι δύο διεκδικητές του τίτλου ήρθαν σε αντιπαράθεση στον 19ο γύρο, κοντά στο τέλος του δεύτερου safety car, όταν ο Γερμανός της Ferrari έπεσε πάνω στη Mercedes του Βρετανού στη στροφή 15 και ύστερα κατευθύνθηκε στο πλάι του για να πέσει ελαφρώς πάνω του, επικαλούμενος ένα εσκεμμένο απότομο φρενάρισμά του. Η ανάλυση των δεδομένων δεν απέδειξε τίποτα τέτοιο και έτσι οι αγωνοδίκες επέβαλαν μια ποινή stop/go στον Vettel για την αψυχολόγητη ενέργειά του. Ο Hamilton έχασε με τη σειρά του χρόνο όταν αναγκάστηκε να μπει στα pits εξαιτίας του προστατευτικού headrest που σχεδόν είχε φύγει από τη θέση του, τερματίζοντας έτσι 4ος, πίσω από τον Vettel, παρά την βαρύτατη ποινή που ο ίδιος εξέτισε.
Στο μεταξύ, το Grand Prix εξελισσόταν σε έναν αγώνα «επιβίωσης» με πολλά μονοθέσια να συγκρούονται μεταξύ τους, να γεμίζουν με θραύσματα την πίστα και να οδηγούν σε προσωρινή διακοπή της δράσης στον 22ο γύρο. Ύστερα από τον καθαρισμό της πίστας και την συνέχιση του αγώνα, ο Daniel Ricciardo συνέχισε την επική του ανάκαμψη από ένα απρογραμμάτιστο pit stop και έκανε μια φοβερή τριπλή προσπέραση στις δύο Williams και τον Nico Hülkenberg, φτάνοντας στην τρίτη θέση. Οι είσοδοι των Vettel και Hamilton στα pits τον προβίβασαν στην πρωτοπορία και του άφησαν ελεύθερο πεδίο για μια αξέχαστη νίκη. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Valtteri Bottas, ανακάμπτοντας με τη σειρά του από ένα κλατάρισμα που τον έριξε έναν γύρο πίσω στην εκκίνηση. Μάλιστα, ο Φινλανδός επικράτησε στο photo finish του νεαρού Lance Stroll, ο οποίος σημείωσε έτσι το πρώτο του βάθρο στην F1 σε ηλικία μόλις 18 χρονών.
Σαν σήμερα, επίσης το 2017, ο Valentino Rossi έβαλε τέλος σε ένα «στείρο» σερί μηνών χωρίς νίκη και κέρδισε για 10η φορά στην πίστα του Assen για το GP Ολλανδίας – παραμένει η 115η και τελευταία μέχρι σήμερα νίκη της καριέρας του. Ο «Γιατρός» εκκίνησε 4ος και είχε ένα καλό πέταγμα ώστε να καταδιώξει στους επόμενους γύρους τον Marc Márquez και τον poleman Johann Zarco. Μέχρι τον 12ο γύρο ο Rossi είχε ήδη τεθεί επικεφαλής, με τον Zarco να υποχωρεί δραματικά σε ρυθμό και μάλιστα να μπαίνει στα pits για να αλλάξει μοτοσικλέτα· ολοκλήρωσε τον αγώνα μόλις στην 14η θέση. Ο Petrucci αντεπιτέθηκε με τη σειρά του στους τελευταίους γύρους και ξεπέρασε τον Márquez, χάνοντας τη νίκη στο photo finish για 0.063 δευτερόλεπτα. Ο Ισπανός της Repsol Honda ολοκλήρωσε το βάθρο ύστερα από τη δική του μονομαχία με τους Cal Crutchlow και Andrea Dovizioso.
