Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1933 γεννήθηκε ο Chris Lawrence στο Ealing του Λονδίνου. Ο Βρετανός υπήρξε ένας δραστήριος μηχανικός στον τομέα τροποποίησης κινητήρων και ενθουσιώδης σχεδιαστής αυτοκινήτων, καθιερώνοντας μάλιστα την Deep Sanderson, μια ανεπιτυχή μικρή σειρά αυτοσχέδιων σπορ αυτοκινήτων. Ο Lawrence τα προετοίμασε μέσω μιας επιχείρησης μηχανολογίας που είχε ιδρύσει στις αρχές των ‘60s με συμφοιτητές του και επεδίωξε μάταια να αναρριχηθεί στους αγώνες μονοθεσίων. Επίσης έδωσε το παρόν στο Le Mans και όχι μόνο, οδηγώντας τα δημιουργήματά του με μηδαμινές επιτυχίες. Το 1966, με αφορμή την οριοθέτηση των κινητήρων της F1 στα 3000cc, δοκίμασε να αγωνιστεί σε δύο επίσημα Grand Prix οδηγώντας μια μικροσκοπική Cooper T73 με έναν κινητήρα V12 της Ferrari. Ο συνδυασμός φυσιολογικά δεν απέδωσε, προσφέροντας απλώς μια 11η θέση στο Silverstone. Εκτός οδήγησης, ο Lawrence εξειδικεύτηκε στα ‘80s στην αποκατάσταση κλασσικών αυτοκινήτων και επέστρεψε στην Αγγλία στα ‘90s ώστε να σχεδιάσει αγωνιστικά GT για την Morgan.
Σαν σήμερα το 1943 γεννήθηκε στη Μασσαλία ο Max Jean. Ο Γάλλος, συχνά αναφερόμενος λανθασμένα ως “Jean Max” στα πρώτα στάδια της καριέρας του, ξεκίνησε το 1964 με συμμετοχές σε τοπικά rally και την επόμενη χρονιά μεταπήδησε στην F3. Το 1968 κατάφερε να επικρατήσει στην F3 έναντι μελλοντικών άσσων όπως οι Gérard Larrousse και Jean-Pierre Jarier, ενώ την ίδια χρονιά αγωνίστηκε ανεπιτυχώς στο Le Mans με μια Moynet-Simca XS. Το 1970, με την χρηματοδότηση της Motul, ο Jean μεταφέρθηκε στο εργοστασιακό τμήμα της Tecno και απέδωσε με σταθερότητα ώστε να προβιβαστεί στην F2. Μάλιστα, έναν χρόνο μετά οδήγησε για τον Frank Williams στο GP Γαλλίας της F1 με μια March 701, αλλά δεν πήρε κατάταξη διότι ο αγώνας του επηρεάστηκε από ένα δυσλειτουργικό κιβώτιο ταχυτήτων. Η πετρελαϊκή κρίση του 1973 έβαλε τέλος στην χρηματοδότηση του Jean από την Motul και ο ίδιος αποσύρθηκε, ιδρύοντας αργότερα μια επιτυχημένη επιχείρηση συγκοινωνιών.
Σαν σήμερα το 1948 απεβίωσε στο Λονδίνο ο Woolf Barnato σε ηλικία 52 χρονών, έπειτα από επιπλοκές της θρόμβωσης σε ένα χειρουργείο του λόγω καρκίνου. Ο Βρετανός υπήρξε επικεφαλής του αγωνιστικού τμήματος της πανίσχυρης Bentley κατά την δεκαετία του 1920, όντας παράλληλα ένας εκ των μπροστάρηδων οδηγών της φίρμας. Η Bentley είχε τότε ως βασικό πεδίο δραστηριοποίησής της τον αγώνα 24 ωρών του Le Mans, με τον Barnato μάλιστα να κερδίζει τρεις συνεχόμενες φορές – όσες εμφανίστηκε συνολικά στο Sarthe. Για την ακρίβεια θριάμβευσε κατά την τριετία 1928-1930, έχοντας ως ομόσταυλους τους Bernard Rubin, Sir Henry Birkin και Glen Kidston.
Σαν σήμερα το 1953 γεννήθηκε ο Philippe Alliot στο Voves, μια κωμόπολη της κεντρικής Γαλλίας. Ο βετεράνος της F1 αγωνίστηκε σε 109 Grands Prix για τις ομάδες RAM, Ligier, Larrousse και μεμονωμένα με την McLaren, παίρνοντας βαθμούς μόλις σε 6 περιπτώσεις· η 5η θέση στο GP Σαν Μαρίνο του 1993 αποτέλεσε τον καλύτερο τερματισμό του. Ο Alliot αποδείχθηκε αποτελεσματικότερος στους αγώνες αντοχής μετέπειτα, κερδίζοντας μάλιστα στο ντεμπούτο του με το τμήμα Group C της Peugeot στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων (WSC). Επίσης κατέλαβε την pole position για τις 24 ώρες του Le Mans σε τρεις συνεχόμενες χρονιές, ανεβαίνοντας τρεις φορές στο τρίτο σκαλί του βάθρου (1983, 1992 & 1993).
Σαν σήμερα το 1968 γεννήθηκε στο Σάο Πάολο ο Ricardo Rosset. Ο Βραζιλιάνος αποδείχθηκε σχετικά αδιάφορος στις μικρές κατηγορίες μονοθεσίων, ξεχωρίζοντας περισσότερο το 1995 όταν έκανε ντεμπούτο στην Formula 3000· κέρδισε δύο αγώνες και τερμάτισε δεύτερος στην βαθμολογία, πίσω από τον ομόσταυλο και πάρα πολλά υποσχόμενο Vincenzo Sospiri. Η πόρτα της F1 άνοιξε για τον Rosset το 1996 όταν ο ίδιος υπέγραψε στην Footwork Arrows, αλλά η πρώτη του χρονιά αποδείχθηκε απογοητευτική και με πολλές ήττες από τον Jos Verstappen. Ο Rosset ξαναβρέθηκε στην ίδια ομάδα με τον Sospiri την επόμενη χρονιά μέσω ενός τραγελαφικού project της MasterCard-Lola, με την σεζόν τους να ολοκληρώνεται ντροπιαστικά έπειτα από την αποτυχία πρόκρισής τους στο εναρκτήριο GP Αυστραλίας. Το 1998 βρήκε τον Βραζιλιάνο στην παραπαίουσα Tyrrell –προς μεγάλη άρνηση του πολύπειρου ιδρυτή της–, με την χρονιά να αποδεικνύεται κάκιστη και να βρίσκει στο τέλος της τον Rosset εκτός F1.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 26 Ιουλίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1969, ο θρυλικός Richard Petty ξεπέρασε τον ομόσταυλο David Pearson για ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου και κατέκτησε τη νίκη σε έναν αγώνα 100 μιλίων, στο Smoky Mountain του Maryville. Προηγήθηκε για 127 από τους 200 γύρους στην μικρή οβάλ πίστα, όπου κέρδισε μάλιστα συνολικά 6 φορές στην τεράστια καριέρα του. Ο Neil Castles κατέληξε στην τρίτη θέση, πέντε γύρους πίσω από τους Petty και Pearson. Οι εγκαταστάσεις του Smoky Mountain στο Tennessee χρησιμοποιούνται πλέον σε εβδομαδιαία βάση για dirt track racing.
Σαν σήμερα, επίσης το 1969, ο Denny Hulme οδήγησε μια McLaren M8B στο Edmonton του Καναδά και κατέκτησε τη νίκη, στα πλαίσια του πρωταθλήματος Can-Am. Στη δεύτερη θέση, σχεδόν 5 δευτερόλεπτα πίσω, τερμάτισε μια ιδιωτική Ferrari 612P του Chris Amon –ο καλύτερος τερματισμός της Ferrari στη διοργάνωση–, με το βάθρο να κλείνει ο George Eaton σε μια επίσης ιδιωτική McLaren M12. Η δεύτερη εργοστασιακή M8B που οδηγούσε ο Bruce McLaren τελικά εγκατέλειψε λίγο πριν τα μισά του αγώνα, εξαιτίας ενός σπασμένου πιστονιού στον κινητήρα της Chevrolet.
Σαν σήμερα το 1980, ο Neil Bonnett επικράτησε οριακά του Buck Baker στην οβάλ πίστα του Pocono και κέρδισε τον αγώνα 500 μιλίων για το πρωτάθλημα NASCAR, οδηγώντας ένα Mercury Cougar. Το event έχει μείνει στην ιστορία για την άσχημη σύγκρουση του Richard Petty στον 57ο γύρο, η οποία τελικά τον άφησε με σπασμένο λαιμό και έβαλε τέλος στις ελπίδες του για τον τίτλο. Στον αγώνα αυτόν έκανε ντεμπούτο ο ανερχόμενος Tim Richmond, τερματίζοντας 12ος.
Σαν σήμερα το 1986, στο GP Γερμανίας, ο Keke Rosberg της McLaren-TAG εκκίνησε από την πέμπτη και τελευταία του pole position στην F1, έχοντας ανακοινώσει μάλιστα πριν το αγωνιστικό τριήμερο πως θα αποσυρθεί από το σπορ στα τέλη της χρονιάς. Ο Φινλανδός υπήρξε επικεφαλής για ένα μεγάλο χρονικό κομμάτι και βρισκόταν ακριβώς πίσω από τον Nelson Piquet όταν έμπαιναν στον τελευταίο γύρο. Ο αγώνας αποδείχθηκε απαιτητικός ως προς την διαχείριση των καυσίμων, με τον Rosberg να ξεμένει έχοντας μόλις μισό γύρο μέχρι τον τερματισμό. Ακόμη και ο «Καθηγητής» Alain Prost, ένας εκ των καλύτερων στον σχεδιασμό στρατηγικής, έμεινε από καύσιμα και μάλιστα στην τελευταία στροφή. Έτσι, ο Piquet κέρδισε για δεύτερη φορά στη σεζόν, μπροστά από τους Ayrton Senna και Nigel Mansell. Ο René Arnoux κατέλαβε την 4η θέση σε μια Ligier, με τις McLaren των Rosberg και Prost να κατατάσσονται στις θέσεις 5 και 6 αντίστοιχα.
Σαν σήμερα το 1997, ο βετεράνος πλέον Gerhard Berger επέστρεψε δριμύτερος στην ενεργό δράση της F1, έχοντας απουσιάσει από τρεις αγώνες λόγω μιας ίωσης καθώς και του θανάτου του πατέρα του. Ο 37χρονος Αυστριακός είχε εκκινήσει από την pole position στο GP Γερμανίας του Hockenheimring, έχοντας στο πλάι του στην πρώτη σειρά τον νεαρό Giancarlo Fisichella της Jordan. Ο Ιταλός τον ανταγωνίστηκε αξιοπρεπέστατα και προηγήθηκε για 7 γύρους, μέχρι που ένα κλατάρισμα τον απέτρεψε από την διεκδίκηση μιας ονειρικής παρθενικής νίκης. Τελικά, ο Berger ξεπέρασε τους Michael Schumacher και Mika Häkkinen, σημειώνοντας έτσι την τελευταία νίκη στην F1 για τον ίδιο (10η συνολικά) και για την Benetton (27η συνολικά). Συμπτωματικά, η πρώτη νίκη της ιταλικής/βρετανικής ομάδας πριν σχεδόν 11 χρόνια, στο Μεξικό το 1986, είχε σημειωθεί πάλι χάρις στον Αυστριακό. Στην 4η θέση τερμάτισε ο εντυπωσιακός rookie Jarno Trulli, μόλις στον τρίτο αγώνα με την πρωτάρα Prost.
Σαν σήμερα το 2003, το GP Γερμανίας του MotoGP προσέφερε έναν επικό τερματισμό, με πρωταγωνιστές τους Valentino Rossi και Sete Gibernau. Οι δύο άσσοι της Honda ξεμάκρυναν γρήγορα των υπολοίπων στους πρώτους γύρους στο Sachsenring, με τον Ισπανό να φτάνει για τα καλά στην ουρά του «Γιατρού» έως τα μισά του αγώνα. Πήρε την πρωτοπορία στον 20ο από τους 30 γύρους και έπειτα ξεκίνησε ένα ανελέητο μεταξύ τους κυνηγητό, με τον Rossi να τίθεται ξανά επικεφαλής με απαιτητικό τρόπο στην στροφή 13 του τελευταίου γύρου. Ενώ έμοιαζε φαινομενικά να «κλειδώνει» τη νίκη καλύπτοντας την εσωτερική της ανηφορικής τελευταίας στροφής, ο Gibernau ακολούθησε έξυπνα μια πιο ανοιχτή γραμμή στοχεύοντας σε καλύτερη έξοδο και ξάφνιασε τον Ιταλό, κλέβοντάς του την χαρά στην γραμμή του τερματισμού για μόλις 0.060 δευτερόλεπτα. Ο «αθόρυβος» Troy Bayliss έκλεισε το βάθρο, με τον poleman Max Biaggi να πέφτει άδοξα στον 14ο γύρο και να εγκαταλείπει.
Σαν σήμερα το 2014, οι μεικτές συνθήκες καιρού και οδοστρώματος συνέβαλαν στη διεξαγωγή ενός ανατρεπτικού GP Ουγγαρίας, του οποίου βασικοί πρωταγωνιστές υπήρξαν οι Daniel Ricciardo και Fernando Alonso. Αρχικά, ο Ισπανός της Ferrari έπρεπε να αξιοποιήσει στο έπακρο την εμπειρία του και να οδηγήσει πέραν των ορίων την μετριότατη F14 T, λόγω της εισόδου του αυτοκινήτου ασφαλείας σε κακό για εκείνον χρονικό σημείο. Έτσι, επέλεξε να διατηρήσει τα μαλακά του λάστιχα για περισσότερους γύρους και τέθηκε επικεφαλής, χάνοντας όμως ρυθμό στο τελευταίο σκέλος του αγώνα. Τελικά προσπεράστηκε από τον «φουριόζο» Ricciardo και διατηρήθηκε επάξια στη δεύτερη θέση για το 97ο –και τελευταίο μέχρι στιγμής– βάθρο του στην F1. Το βάθρο έκλεισε από τον Lewis Hamilton, ο οποίος χρειάστηκε να εκκινήσει από το pit lane εξαιτίας μιας φωτιάς στην Mercedes του στις κατατακτήριες, καθώς και να αγνοήσει εντολές της ομάδας περί βοήθειας του ομόσταυλου Nico Rosberg στην στρατηγική.
