Σαν σήμερα, 4 Αυγούστου στην F1 και το motorsport

Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.

Σαν σήμερα το 1917 γεννήθηκε στην Indianapolis των Η.Π.Α. ο John Fitch, γνωστός ως ένας από τους πρώτους επιτυχημένους μεταπολεμικούς Αμερικανούς οδηγούς αγώνων, στην Ευρώπη κι όχι μόνο. Σε μια καριέρα που είχε διάρκεια σχεδόν δύο δεκαετιών, ο Fitch εξελίχθηκε νωρίς σε έναν άκρως αξιόπιστο οδηγό σπορ αυτοκινήτων σε αγώνες αντοχής, με διακρίσεις κυρίως στα αγωνιστικά τμήματα της Cunningham, της Jaguar και αργότερα της Mercedes-Benz. Οι επιτυχίες του απαρτίζονται από μια συνολική νίκη στις 12 ώρες του Sebring (1953), μια νίκη στην κατηγορία αυτοκινήτων παραγωγής για το Mille Miglia και μια νίκη στο RAC Tourist Trophy της Μεγάλης Βρετανίας (1955), καθώς και πάρα πολλές νίκες σε εθνικά events σπορ αυτοκινήτων του SCCA. Επίσης, ο Fitch εμφανίστηκε και σε δύο GP Ιταλίας της F1 το 1953 και 1955, παίρνοντας ωστόσο την καρό σημαία μόνο στη δεύτερη εμφάνισή του· τερμάτισε 9^ος σε μια Maserati 250F του Stirling Moss.

Σαν σήμερα το 1957, ο θρυλικός Juan Manuel Fangio σημείωσε ίσως την πιο συγκλονιστική επίδοση της καριέρας του και σίγουρα μία από τις καλύτερες στο motorsport. Είχε εκκινήσει από την pole position στο GP Γερμανίας με μια Maserati 250F και ήταν επικεφαλής κατά 28 δευτερόλεπτα μέχρι τα μισά της διαδρομής, όταν μπήκε στα pits για ανεφοδιασμό καυσίμων στο τέλος του 12^ου γύρου. Ωστόσο, το pit stop αποδείχθηκε κάκιστο ακόμη και για τα δεδομένα της εποχής, ρίχνοντάς τον σχεδόν 1 λεπτό πίσω από τις ταχύτατες Ferrari 801 των Mike Hawthorn και Peter Collins. Στους υπόλοιπους 10 γύρους, ο 46χρονος “El Maestro” κατέρριψε εννέα φορές το ρεκόρ πίστας στο μυθικό Nürburgring και μέχρι τον προτελευταίο γύρο είχε ήδη ξεπεράσει τους δύο Άγγλους της Scuderia – τα επτά ρεκόρ καταγράφηκαν μάλιστα σε συνεχόμενους γύρους. Αυτή ήταν η 24^η και τελευταία του νίκη στην F1, οδηγώντας στον πέμπτο του παγκόσμιο τίτλο.

Σαν σήμερα το 1961 γεννήθηκε στην Brescia ο Claudio Langes. Ο Ιταλός είχε στεφθεί πρωταθλητής στην κατηγορία 125cc των καρτ στη χώρα του για το 1978 και μέσα στα επόμενα χρόνια έδωσε το παρόν στην Formula 3 και την Formula 3000, χωρίς ωστόσο να εντυπωσιάσει. Μετά από ελάχιστες εμφανίσεις στις βαθμολογούμενες θέσεις των κατηγοριών αυτών, ο Langes αγωνίστηκε στην F1 το 1990 για την μικρή και καταδικασμένη ομάδα της EuroBrun, αποτυγχάνοντας να προκριθεί σε όλους τους 14 αγώνες που εμφανίστηκε. Η EuroBrun χρεοκόπησε λίγο πριν το GP Ιαπωνίας και ο Langes έχει μείνει στην ιστορία της F1 για το αρνητικό ρεκόρ συνεχόμενων εμφανίσεων σε Grand Prix χωρίς να εκκινήσει ούτε μία φορά – μάλιστα ήταν τόσο αργός που δεν μπόρεσε να προκριθεί ούτε από την διαδικασία του pre-qualifying. Το 1991 επέστρεψε στην Ιταλία για μία σεζόν στα αυτοκίνητα τουρισμού, σταματώντας έκτοτε την επαγγελματική του καριέρα.

Σαν σήμερα το 1963, ο αείμνηστος John Surtees μονομάχησε με τον συμπατριώτη άσσο Jim Clark στην «Πράσινη Κόλαση» του Nürburgring και τελικά επικράτησε, κατακτώντας έτσι την πρώτη του νίκη στην F1. Ο Βρετανός της Ferrari ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να κινηθεί σε παρεμφερή ρυθμό με την Lotus του συναθλητή του, καταδιώκοντάς τον με αμείωτο ρυθμό στο πρώτο σκέλος του αγώνα. Ωστόσο, μετά τον τρίτο γύρο, ο κινητήρας V8 της Climax «έχασε» έναν από τους κυλίνδρους του και ο Clark βασίστηκε στις επιδέξιες οδηγικές τεχνικές του ώστε να κρατηθεί μπροστά από την Ferrari. Οι προσπάθειές του τελικά αποδείχθηκαν μάταιες, καθώς ο κινητήρας είχε πλέον χαμηλότερη ισχύ και ο Surtees αντιμετώπισε υπομονετικά την κατάσταση, παίρνοντας την πρωτοπορία στον 7^ο γύρο. Έκτοτε κινήθηκε σε γυρολόγιο-ρεκόρ ώστε να μην απειληθεί ξανά, ενώ ο Clark οδήγησε μαεστρικά για να τερματίσει στη δεύτερη θέση – την μοναδική παραδόξως σε όλη του την καριέρα.

Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 3 Αυγούστου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό

Σαν σήμερα το 1968, σε μία ακόμη ηρωική εμφάνιση στην «Πράσινη Κόλαση» του Nürburgring, ο Jackie Stewart επέδειξε ύψιστα επίπεδα γενναιότητας και οδηγικής ικανότητας κατακτώντας μαγευτικά τη νίκη σε σχεδόν απαγορευτικές συνθήκες έντονης βροχόπτωσης και ομίχλης. Μάλιστα υπέφερε ακόμη από έναν σπασμένο καρπό που είχε αποκομίσει λίγες εβδομάδες νωρίτερα, σε έναν αγώνα F2 στη Jarama. Είχε εκκινήσει μόλις 6^ος, αλλά βρέθηκε γρήγορα πρωτοπόρος στο αρχικό σκέλος του Nordschleife και έκτοτε δεν απειλήθηκε ποτέ. Παρά τις δυσκολότατες συνθήκες, ξεπέρασε για πάνω από 4 λεπτά τον Graham Hill της Lotus, πλησιάζοντάς τον έτσι στη βαθμολογία οδηγών. Μετά από καιρό αποκαλύφθηκε από τον πολύπειρο επικεφαλής της Matra, Ken Tyrrell, πως ο ίδιος χρειάστηκε για μοναδική φορά στην καριέρα του να εξαναγκάσει οδηγό του να αγωνιστεί ενάντια στη θέλησή του. Η Ferrari είχε εκκινήσει από το 1-2 με τους Jacky Ickx και Chris Amon αλλά μόνο ο Βέλγος τερμάτισε, στην 4^η θέση.

Σαν σήμερα το 1974, ο Clay Regazzoni τέθηκε επικεφαλής του GP Γερμανίας έπειτα από την σύγκρουση του ομόσταυλου Niki Lauda με τον Jody Scheckter στον πρώτο γύρο και κέρδισε, με δεύτερο τον Νοτιοαφρικανό της Tyrrell και τρίτο τον Carlos Reutemann της Brabham. Μπορεί ο αγώνας στο Nürburgring Nordschleife να μην προσέφερε ιδιαίτερες μονομαχίες για τις πρώτες θέσεις, αλλά δυστυχώς απαρτίστηκε από μια σειρά άσχημων ατυχημάτων που είχαν ξεκινήσει ήδη από τις ελεύθερες δοκιμές. Αρχικά, ο Howden Ganley υπέστη μια αστοχία της πίσω ανάρτησης στο μονοθέσιο της αδύναμης Maki και έπεσε άσχημα στις μπαριέρες καθώς προσέγγιζε την στροφή Hatzenbach, τραυματίζοντας σοβαρά τα πόδια του και τερματίζοντας έτσι την πορεία του στην F1. Μία ακόμη καριέρα έλαβε τέλος κατά την ημέρα του αγώνα, με θύμα αυτήν τη φορά τον βετεράνο Mike Hailwood. Ο Βρετανός της McLaren τράκαρε άσχημα στον προτελευταίο γύρο, στο σύμπλεγμα στροφών του Pflanzgarten, και έσπασε τα πόδια του.

Σαν σήμερα το 1985, ο αείμνηστος Michele Alboreto εκκίνησε από την 8^η θέση στο GP Γερμανίας του μικρού Nürburgring, παίρνοντας πρώτος την καρό σημαία για την 5^η και τελευταία του νίκη στην F1. Ο Ιταλός της Ferrari, επικεφαλής της βαθμολογίας σε εκείνο το χρονικό σημείο, χρειάστηκε να καταδιώξει την Williams του Keke Rosberg για σχεδόν 45 γύρους, μέχρι που τελικά την προσπέρασε απαιτητικά στην τελευταία στροφή ώστε να τεθεί επικεφαλής. Αργότερα ο Rosberg εγκατέλειψε με προβλήματα στα φρένα, ενώ ο Alain Prost της McLaren είχε ένα τετακέ στο τέλος του 57^ου γύρου, χωρίς ωστόσο να χάσει την δεύτερή του θέση. Τελικά τερμάτισε σχεδόν 12 δευτερόλεπτα πίσω από τον Alboreto και το βάθρο έκλεισε από τον Jacques Laffite της Ligier. Αυτή ήταν η τελευταία εμφάνιση του Manfred Winkelhock στο πρωτάθλημα, καθώς λίγες μέρες αργότερα έμελλε να χάσει τη ζωή του σε έναν αγώνα αντοχής στο Mosport του Καναδά.

Ο αγώνας αυτός είναι ιστορικός για την F1 για ποικίλους λόγους. Ο κυριότερος από αυτούς ήταν η πρώτη χρήση onboard πλάνου από κάποιο μονοθέσιο κατά τη διάρκεια της μετάδοσης ενός Grand Prix. Για την ακρίβεια, η ομάδα της Renault είχε προσφερθεί να τοποθετήσει μια onboard κάμερα της Thomson στην RE60 του François Hesnault, ο οποίος έμεινε εκτός αγώνα μετά από μόλις 8 γύρους – η Renault έγινε μάλιστα η τελευταία ομάδα μέχρι και σήμερα που συμμετείχε σε ένα Grand Prix της F1 με τρία μονοθέσια. Επίσης, ο Teo Fabi είχε εκκινήσει από την πρώτη του pole position και μοναδική για την αδύναμη ομάδα της Toleman, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τερματίσει ούτε αυτός. Η μικρή χάραξη του Nürburgring δεν φιλοξένησε ξανά Grand Prix για την F1 μέχρι και το 1995.

Σαν σήμερα το 2002, ο βετεράνος Bill Elliott σημείωσε την δεύτερη συνεχόμενη νίκη του στη σεζόν μετά τον θρίαμβό του στο Pocono μία εβδομάδα νωρίτερα, παίρνοντας πρώτος την καρό σημαία στον δημοφιλή αγώνα 400 μιλίων του NASCAR στην Indianapolis. Αυτό ήταν το πρώτο event στο οποίο αξιοποιήθηκαν ειδικές προστατευτικές μπαριέρες στην θρυλική οβάλ πίστα, στοχεύοντας στην ομαλότερη έκβαση των ατυχημάτων εκεί· χρησίμευσαν σχεδόν αμέσως χάρις στα ατυχήματα των Brett Bodine (11^ος γύρος) και Kurt Busch/Jimmy Spencer (36^ος γύρος). Ο γεννημένος στην Indiana Tony Stewart είχε εκκινήσει από την pole position και προηγήθηκε στον πρώτο γύρο του event, όντας έτσι ο πρώτος οδηγός που σημείωσε αυτό το επίτευγμα τόσο στο NASCAR, όσο και στο Indianapolis 500· τελικά τερμάτισε μόλις 12^ος.

Σαν σήμερα το 2019, η ασταμάτητη ομάδα της Mercedes αξιοποίησε μια φαινομενικά ανέλπιστη στρατηγική στον πρωταθλητή Lewis Hamilton και τελικά δικαιώθηκε στο μέγιστο, καθώς ο Βρετανός κατάφερε να πάρει τη νίκη στο GP Ουγγαρίας. Η πρωτοπορία του αγώνα βρισκόταν εξ αρχής στα χέρια του Max Verstappen, ο οποίος μάλιστα είχε εκκινήσει από την παρθενική του pole position στην F1. Παρά την ευκρινή υπεροχή δυναμικότητας της Mercedes W10 έναντι της Red Bull RB15, ο Verstappen διατηρούσε σταθερά το προβάδισμά του στην τεχνική πίστα του Hungaroring και η νίκη έμοιαζε διαδικαστική. Ωστόσο, με 22 γύρους να απομένουν, ο Hamilton μπήκε για δεύτερη φορά στα pits για καινούρια ελαστικά και τελικά κατάφερε να καλύψει όλον τον χαμένο χρόνο με ασύλληπτο γυρολόγιο, προσπερνώντας εύκολα τον Ολλανδό στον 67^ο από τους 70 γύρους. Ο Sebastian Vettel της Ferrari πλαισίωσε στο βάθρο τους δύο πρωταγωνιστές του αγώνα, αφήνοντας ελάχιστα πίσω τον ομόσταυλο Charles Leclerc.

• Κάντε μας like στο facebook

• Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube

Σαν σήμερα, επίσης το 2019, η δράση επέστρεψε στο MotoGP μετά το πέρας των τεσσάρων εβδομάδων καλοκαιρινής διακοπής, με τον δέκατο σταθμό της σεζόν να σταματά στην πίστα του Brno για το GP Τσεχίας. Εξαιτίας μιας απροσδόκητης βροχόπτωσης, η εκκίνηση του αγώνα καθυστέρησε για σχεδόν 40 λεπτά αλλά δόθηκε αισίως σε στεγνή πίστα, με τον Marc Márquez να εκκινεί από την pole position. Ο Ισπανός πρωταθλητής της Repsol Honda διένυσε τους πρώτους 10 από τους 20 γύρους έχοντας σχεδόν μια ανάσα πίσω του την Ducati του Andrea Dovizioso, αλλά ανέβασε έπειτα ρυθμό για να κατακτήσει την 6^η του νίκη στη σεζόν, και 50^η συνολικά στην μεγάλη κατηγορία. Το βάθρο έκλεισε από τον Jack Miller της δορυφορικής Pramac Ducati, ύστερα από μια προσπέραση στην Suzuki του Álex Rins στον προτελευταίο γύρο.