Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1907 γεννήθηκε ο Roger Loyer, γιος ενός ταξιτζή από το Παρίσι. Ο Γάλλος είχε αρχικά εργαστεί ως σοφέρ και μηχανικός, ξεκινώντας την ενασχόλησή του με το motorsport δύο τροχών το 1928. Έκτοτε εξελίχθηκε σταδιακά σε έναν από τους μεγαλύτερους αναβάτες μοτοσικλετών της χώρας του, εκπροσωπώντας κυρίως την βρετανική φίρμα της Velocette στις δεκαετίες των ‘30 και ‘40. Χαρακτηριστικά, το 1937-1938 είχε στεφθεί πρωταθλητής στις κατηγορίες των 250cc και 350cc αντίστοιχα, κάνοντας έπειτα τη μετάβαση στα αυτοκίνητα. Η καριέρα του ωστόσο χρειάστηκε να διακοπεί προσωρινά από τις εχθροπραξίες του πολέμου. Μετά το πέρας του, ο Loyer συνέχισε τις εξορμήσεις στα δίτροχα και επεκτάθηκε στους αγώνες αντοχής και Grand Prix με μια ιδιωτική Cisitalia, ενώ το 1950 εντάχθηκε και στο εργοστασιακό τμήμα της Gordini. Με αυτήν μάλιστα πραγματοποίησε το 1954 την μοναδική του εμφάνιση σε επίσημο αγώνα F1, στο Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής· εγκατέλειψε μετά από 19 γύρους.
Σαν σήμερα το 1930 γεννήθηκε στο Hollywood της Καλιφόρνια ο νικητής Grand Prix, Richie Ginther. Ο Αμερικανός, ο οποίος μάλιστα υπήρξε μηχανικός του συμπατριώτη Phil Hill στο Carrera Panamericana του 1953-1954, αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 24 ώρες του Le Mans το 1957 και έγινε επαγγελματίας οδηγός το 1960. Τότε ήταν που εισήλθε στην F1, εκπροσωπώντας την Ferrari και τερματίζοντας μάλιστα δεύτερος στο GP Ιταλίας. Αφού τερμάτισε 5ος στη βαθμολογία οδηγών της επόμενης σεζόν, ο Ginther αγωνίστηκε από το 1962 και για τρεις σεζόν στην BRM τερματίζοντας δεύτερος το 1963, πίσω μόνο από τον ομόσταυλο πρωταθλητή Graham Hill. Μεταφέρθηκε στη Honda το 1965 και τελικά κατέκτησε τη νίκη στο GP Μεξικού, παρθενική στην F1 για εκείνον αλλά και για την ιαπωνική φίρμα και την προμηθεύτρια ελαστικών Goodyear. Ο Ginther αποσύρθηκε από τους αγώνες το 1967 και απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 1989, έπειτα από ένα έμφραγμα.
Σαν σήμερα το 1936 γεννήθηκε στο Hastings του Michigan ο Gordon Johncock, ένας εκ των βετεράνων στους αγώνες formula των Η.Π.Α. Ξεκινώντας την καριέρα του στο πρωτάθλημα USAC (τωρινό IndyCar) το 1964, ο Αμερικανός κατέκτησε την πρώτη του νίκη μόλις έναν χρόνο αργότερα στο Milwaukee Mile και πορεύτηκε στη διοργάνωση για τις επόμενες σεζόν στη δική του επώνυμη αγωνιστική ομάδα. Η ομάδα αυτή δυστυχώς χρεοκόπησε στα τέλη των ‘60s και ο Johncock περιορίστηκε στη μετριότητα μέχρι το 1973, όταν υπέγραψε στην Patrick Racing. Η αλλαγή περιβάλλοντος απέδωσε σχεδόν άμεσα καρπούς και τον οδήγησε σε μια «πικρή» νίκη στο Indianapolis 500, σε έναν αγώνα που στιγματίστηκε από μεγάλα ατυχήματα, κακό καιρό και τον θάνατο του Swede Savage και του μηχανικού Armando Teran. Ο Johncock στέφθηκε πρωταθλητής το 1976 και ξανακέρδισε στο Brickyard το 1982, αυτήν τη φορά με πολύ πιο επικό τρόπο, σε ένα photo finish με τον άσσο Rick Mears.
Σαν σήμερα το 1939 γεννήθηκε ο Roger Clark, ένας εκ των πρώτων Βρετανών πρωταγωνιστών στην παγκόσμια σκηνή των αγώνων rally. Ο Clark, ο οποίος είχε κερδίσει στην πατρίδα του το 1972 πριν καθιερωθεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μετρούσε ήδη μερικές νίκες κυρίως στον Βορρά της Ευρώπης – μέσα στα τέλη των ‘60s είχε ήδη κατακτήσει τα Rally Ιρλανδίας, Ολλανδίας αλλά και Ακρόπολις. Έλαβε μέρος σε συνολικά 21 events στα πλαίσια του WRC έως το 1995, αλλά η μοναδική του νίκη ήρθε το 1976, πάλι στη Μεγάλη Βρετανία, πίσω από το τιμόνι του εμβληματικού Ford Escort Mk2 και με συνοδηγό τον Stuart Pegg.
Σαν σήμερα το 1943 γεννήθηκε στο Tampere της Φινλανδίας ο πολυπράγμων βετεράνος του motorsport, Leo Kinnunen. Η δεκαετία των ‘60s και οι αρχές των ‘70s βρήκαν τον Φινλανδό σε πολλές αγωνιστικές διοργανώσεις ποικίλων κατηγοριών, από rally και μονοθέσια μέχρι και αγώνες αντοχής. Κατάφερε να κερδίσει κυρίως στην F3, κάνοντας τόσο μεγάλη αίσθηση που τελικά προσλήφθηκε το 1970 ως ομόσταυλος του διάσημου Pedro Rodríguez στην Porsche, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων (WSC). Μαζί εντυπωσίασαν σχεδόν άμεσα, διαπρέποντας στις 24 ώρες της Daytona και κερδίζοντας άλλους τρεις αγώνες για να οδηγήσουν την Porsche στον τίτλο των κατασκευαστών. Ο θάνατος του Jochen Rindt ματαίωσε τις όποιες ελπίδες του Kinnunen για συμμετοχή στην F1 με την Lotus και ο Φινλανδός επικεντρώθηκε στο Interserie, επιστρέφοντας το 1974 για έξι Grand Prix σε μια πελατειακή, πεπαλαιωμένη και αργή Surtees TS16. Τελικά προκρίθηκε μόνο στο Anderstorp της Σουηδίας και εγκατέλειψε μετά από 8 γύρους.
Σαν σήμερα το 1956, ο Juan Manuel Fangio οδήγησε μια Ferrari D50 στο Nürburgring Nordschleife και κυριάρχησε απόλυτα για τον αγώνα του GP Γερμανίας, κάνοντας παράλληλα και Grand Chelem – το δεύτερο και τελευταίο του στην F1. Μάλιστα, ο ταχύτερος γύρος του 45χρονου Αργεντινού σταμάτησε στο 9:41.6 και κατέρριψε το ρεκόρ πίστας του Hermann Lang στην «Πράσινη Κόλαση» από το προπολεμικό 1939. Ο ομόσταυλος του Fangio, Peter Collins, δεν κατάφερε να τερματίσει ούτε με την δική του D50 ούτε με αυτήν του Ισπανού Alfonso de Portago όταν την ανέλαβε μετέπειτα, με αποτέλεσμα να μην βαθμολογηθεί και να χάσει την πρωτοπορία από τον Fangio στη βαθμολογία οδηγών. Οι υπόλοιπες θέσεις της πρώτης πεντάδας καταλήφθηκαν από τις Maserati 250F των Stirling Moss, Jean Behra, Paco Godia και Louis Rosier.
Σαν σήμερα το 1961, κατά την διάρκεια των κατατακτηρίων δοκιμών για το GP Γερμανίας της F1, ο Phil Hill οδήγησε μια Ferrari “shark-nose” 156 στο Nürburgring Nordschleife και έγινε ο πρώτος οδηγός που έσπασε το φράγμα των 9 λεπτών, σταματώντας εντυπωσιακά τα χρονόμετρα στο 8:55.2 για την pole position. Ακόμη και μετά από 60 χρόνια, παραμένει εξωπραγματικό για τα αυτοκίνητα δρόμου υψηλών επιδόσεων να σημειώσουν χρόνους κάτω των 8 λεπτών χωρίς έναν επαγγελματία οδηγό πίσω από το τιμόνι, ή τουλάχιστον έναν οδηγό με πολλή πείρα στην διαδρομή της «Πράσινης Κόλασης».
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 4 Αυγούστου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1962, το GP Γερμανίας της F1 και η απαιτητικότατη διαδρομή του Nürburgring Nordschleife προσέφεραν μια κλειστή –για τα δεδομένα της εποχής– μάχη για τη νίκη, με τον Graham Hill να οδηγεί μαεστρικά την BRM του στις βρόχινες συνθήκες και να κατακτά τη νίκη. Ελάχιστα πίσω του στα 2,5 δευτερόλεπτα ολοκλήρωσε η ιδιωτική Lola-Climax του John Surtees, ο οποίος συνέχισε την σταθερή του σεζόν με ακόμα μία δεύτερη θέση. Η τρίτη θέση καταλήφθηκε από την Porsche 804 του Dan Gurney, που μάλιστα είχε εκκινήσει από την πρώτη του pole position στην F1. Ο Jim Clark της Lotus είχε πέσει 26ος και τελευταίος στην εκκίνηση καθώς ξέχασε να βάλει μπροστά την αντλία καυσίμου του, αλλά ήταν ήδη 9ος στο τέλος του πρώτου γύρου και 4ος στον τερματισμό. Επίσης, ο Jack Brabham εμφανίστηκε για πρώτη φορά με ένα δικό του μονοθέσιο, την Brabham BT3, αλλά εγκατέλειψε.
Σαν σήμερα, επίσης το 1962, ο Jim Paschal ηγήθηκε τον αγώνα 250 μιλίων του Nashville στους 307 από τους 500 γύρους και κατέκτησε την 12η νίκη του στη μεγάλη κατηγορία του NASCAR. Έχοντας εκκινήσει τρίτος, άφησε 4 γύρους πίσω του τον ομόσταυλο Richard Petty για το 1-2 της ομάδας Petty Enterprises. Στην τρίτη θέση τερμάτισε ο Buck Baker σε ένα δικό του αυτοκίνητο, άλλους 7 γύρους πίσω.
Σαν σήμερα το 1968 γεννήθηκε στο Lanarkshire της Σκωτίας ο θρύλος των αγώνων rally, Colin McRae. Ο γιος του πέντε-φορές πρωταθλητή της Μεγάλης Βρετανίας Jimmy McRae κατέκτησε 25 νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally (WRC) με την Subaru και την Ford, ενώ το 1995 έγινε ο πρώτος Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής. Η τελευταία του εμφάνιση σε event της διοργάνωσης καταγράφηκε το 2006 και δυστυχώς ο McRae σκοτώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2007 μαζί με τον γιο του και δύο οικογενειακούς φίλους, σε ένα δυστύχημα με ελικόπτερο κοντά στα σπίτια τους.
Σαν σήμερα το 1973, ο θρυλικός Jackie Stewart κατάκτησε την 27η και τελευταία του νίκη στην F1 παίρνοντας πρώτος την καρό σημαία στην «Πράσινη Κόλαση» του Nürburgring. Μόλις 1,6 δευτερόλεπτα πίσω τερμάτισε ο προστατευόμενος ομόσταυλος François Cevert για το 1-2 της Tyrrell. Αυτό έμελλε να είναι το 13ο και τελευταίο βάθρο στην καριέρα του Γάλλου, πριν χάσει ο ίδιος τραγικά τη ζωή του στο Watkins Glen ελάχιστους μήνες αργότερα. Το event χαρακτηρίστηκε από την αποχή για τις ομάδες των Ferrari, Ensign, Tecno, Hesketh και March, με αποτέλεσμα κάποιοι οδηγοί να αποδεσμευτούν προσωρινά από τις ομάδες αυτές ώστε να οδηγήσουν τα τρίτα μονοθέσια άλλων ανταγωνιστών. Χαρακτηριστικά, ο Jacky Ickx αφέθηκε από την Scuderia να οδηγήσει μια M23 της McLaren και παραδόξως απέδωσε αξιοπρεπέστατα με το άγνωστο αυτό μονοθέσιο, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση του βάθρου. Ο Carlos Pace και τα αδέρφια Wilson/Emerson Fittipaldi πήραν τους υπόλοιπους βαθμούς της πρώτης εξάδας.
Σαν σήμερα, επίσης το 1973, ολοκληρώθηκε το πρώτο Rally Φινλανδίας (ή Rally Χιλίων Λιμνών όπως είθισται) στα πλαίσια του νεοσύστατου τότε Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Rally (WRC). Σε πλήρη αντίθεση με το Rally Πολωνίας του προηγούμενου μήνα όπου τερμάτισαν μόλις τρία αυτοκίνητα, το event της Φινλανδίας είδε συνολικά 55 από τους 109 συμμετέχοντες να τερματίζουν – κάτι παραπάνω από τους μισούς. Ο ντόπιος άσσος Timo Mäkinen οδήγησε ένα Ford Escort πρώτης γενιάς με συνοδηγό τον Βρετανό Henry Liddon και κατέκτησε τη νίκη, την πρώτη για την αμερικανική φίρμα στη διοργάνωση. Πάνω από δύο λεπτά πίσω ολοκλήρωσε ένα Volvo 142 των Markku Alén και Juhani Toivonen, ενώ το βάθρο έκλεισε με μια Porsche 911 των Leo Kinnunen και Atso Aho.
Σαν σήμερα το 1984, ο Alain Prost τέθηκε πρωτοπόρος στο δεύτερο μισό του GP Γερμανίας ύστερα από τα μηχανικά προβλήματα των Elio de Angelis και Nelson Piquet, κατακτώντας έτσι τη νίκη με δεύτερο τον Niki Lauda για το 1-2 της McLaren-TAG. Ο Derek Warwick της Renault τερμάτισε τρίτος για το τέταρτο και τελευταίο του βάθρο στην F1. Ο de Angelis είχε αρχικά ξεπεράσει τον poleman Prost στην εκκίνηση και προηγείτο μέχρι τον 8ο γύρο, όταν και αστόχησε το τούρμπο στον κινητήρα της Lotus 95T. Ο Piquet από την μεριά του ήταν επικεφαλής για το πρώτο μισό του αγώνα, αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στα pits με προβλήματα επιλογής σχέσεων στο κιβώτιο ταχυτήτων της Brabham BT53.
Σαν σήμερα το 1991 γεννήθηκε στο Monterrey του Μεξικού ο Esteban Gutiérrez. Μετά από μια εντυπωσιακή πορεία στις μικρές κατηγορίες μονοθεσίων, με τίτλους στην Formula BMW και το GP3 Series, ο Gutiérrez προβιβάστηκε στην F1 το 2013 μέσω της μικρομεσαίας Sauber. Με εξαίρεση τον ταχύτερο γύρο στην Ισπανία και μια 7η θέση στην Ιαπωνία, η σεζόν του Μεξικανού αποδείχθηκε συντριπτικά χειρότερη από αυτήν του ομόσταυλου Nico Hülkenberg. Η μετάβαση στην υβριδική εποχή το 2014 βρήκε την Sauber σε πτωτική πορεία και ο Gutiérrez περιορίστηκε ξανά στη μετριότητα, αφήνοντας προσωρινά το grid για να επιτελέσει καθήκοντα αναπληρωματικού και δοκιμαστή οδηγού στην Ferrari. Επέστρεψε το 2016 με την νεοφερμένη Haas αλλά παρέμεινε στη σκιά του ομόσταυλού του, του Romain Grosjean αυτήν τη φορά, αποχωρώντας στα τέλη της σεζόν. Έπειτα από ένα σύντομο και ανεπιτυχές πέρασμα στο IndyCar και την Formula E, ο Gutiérrez βρίσκεται πλέον στην Mercedes ως επίτιμο μέλος της.
Σαν σήμερα το 1995, παρά την παρατεταμένη απειλή της βροχής, ο αγώνας 400 μιλίων του NASCAR στην Indianapolis τελικά δεν αναβλήθηκε και πραγματοποιήθηκε έπειτα από ξαφνική βελτίωση του καιρού. Μάλιστα, αρκετοί θεατές επέστρεψαν στην οβάλ πίστα μαθαίνοντας τη νέα εξέλιξη, ενώ τα πληρώματα των ομάδων οργανώθηκαν βιαστικά στο pit lane ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν εγκαίρως. Η νίκη τελικά κατέληξε στον αείμνηστο Dale Earnhardt Sr., που γλύτωσε μάλιστα μια σύγκρουση με τον Jeff Burton στον γύρο 133. Οι Rusty Wallace και Dale Jarrett τον ακολούθησαν στον τερματισμό.
Σαν σήμερα το 2001, ο Jeff Gordon έγινε ο πρώτος οδηγός που κέρδισε τρεις φορές τον δημοφιλή αγώνα 400 μιλίων της Indianapolis για το NASCAR. Μάλιστα είχε εκκινήσει μόλις 27ος, πλαισιώνοντας έτσι μια σειρά οδηγών που τερμάτισαν στην πρώτη δεκάδα εκκινώντας από τις τελευταίες θέσεις του grid. Χαρακτηριστικά, ο τρίτος Johnny Benson είχε εκκινήσει 26ος, ο τέταρτος Rusty Wallace 37ος, ο πέμπτος Kurt Busch 34ος και ο δέκατος Dale Earnhardt Jr. 36ος. Έχοντας κερδίσει τον αγώνα αυτόν, ο Gordon είχε βάλει πλέον πλώρη για τον τέταρτο τίτλο του στην μεγάλη κατηγορία.
Σαν σήμερα το 2007, ο Lewis Hamilton αντιστάθηκε στην πίεση του Kimi Räikkönen και πήρε πρώτος την καρό σημαία στο GP Ουγγαρίας για την τρίτη του νίκη στη σεζόν. Ο Nick Heidfeld της BMW-Sauber κράτησε με την σειρά του πίσω τον πρωταθλητή Fernando Alonso για να κλείσει το βάθρο. Το Grand Prix είχε διεξαχθεί στον απόηχο μιας σειράς δραματικών εξελίξεων, εντός αλλά και εκτός πίστας. Αρχικά, η McLaren στερήθηκε το δικαίωμα να βαθμολογηθεί στον αγώνα αυτόν καθώς και της απονομής της με το τρόπαιο του νικητή στο βάθρο, ύστερα από την εσκεμμένη παρεμπόδιση του Hamilton από τον Alonso στις κατατακτήριες δοκιμές. Στο ίδιο αγωνιστικό τριήμερο, ο Ισπανός άσσος της McLaren είχε απειλήσει τον επικεφαλής της ομάδας Ron Dennis με διάρρευση πληροφοριών από μεριάς του σχετικά με την χρήση απόρρητων δεδομένων για το μονοθέσιο της Ferrari. Η υπόθεση αυτή είχε ήδη παραγραφεί αλλά οι ενέργειες του Alonso οδήγησαν στην επανεξέτασή της.
Σαν σήμερα το 2018, ο Andrea Dovizioso επέστρεψε δριμύτερος μετά την καλοκαιρινή διακοπή του MotoGP και κέρδισε για δεύτερη φορά στη σεζόν μετά την αφετηρία στο Κατάρ, ξεπερνώντας οριακά τους Jorge Lorenzo και Marc Márquez στο Brno της Τσεχίας. Με τη βροχή να μην κάνει τελικά την εμφάνισή της όπως αναμενόταν, οι πρωτοπόροι χρειάστηκε να διαφυλάξουν τα ελαστικά τους και η μάχη για τη νίκη έγινε εντονότερη στους τελευταίους γύρους. Ο Dovizioso χρειάστηκε αρχικά να «απαλλαχτεί» από τον γρήγορο Valentino Rossi στο πρώτο μισό του αγώνα, κρατώντας τα ηνία του από τον 11ο γύρο έως και τον τερματισμό. Ο ομόσταυλος Lorenzo προσπέρασε με τη σειρά του τον «Γιατρό», τον Cal Crutchlow και τον Márquez, επιδιώκοντας μάλιστα μια φιλόδοξη προσπέραση για την πρωτοπορία στην στροφή 14, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Τελικά η Ducati έκανε το 1-2, με την τριπλέτα του βάθρου να χωρίζεται στον τερματισμό για μόλις 0.368 δευτερόλεπτα.