Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1887 γεννήθηκε στο Edmonton του Λονδίνου ο Δόκτορας Dudley Benjafield. Ο Βρετανός σπούδασε ιατρική στον τομέα της βακτηριολογίας και βοήθησε με τις γνώσεις του κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και στην καταπολέμηση της λεγόμενης «ισπανικής γρίπης» που έπληξε την ανθρωπότητα το 1918-1919. Ο Benjafield είχε επίσης πάθος για τους αγώνες ταχύτητας και ξεκίνησε να συμμετέχει σε διοργανώσεις από τις αρχές της δεκαετίας του 1920. Ελάχιστα χρόνια αργότερα έγινε βασικός οδηγός στην πανίσχυρη ομάδα της Bentley και έτρεξε επτά φορές στις 24 ώρες του Le Mans. Μάλιστα, το 1927 αναδείχθηκε νικητής μαζί με τον Sammy Davis. Δημιούργησε το ιστορικό Club Οδηγών Αγώνων της Μεγάλης Βρετανίας (BRDC) και συνέχισε να τρέχει σε αγώνες έως και το 1936.
Σαν σήμερα το 1933, η Νίκαια της Γαλλίας φιλοξένησε αγώνα ταχύτητας για δεύτερη φορά στην ιστορία της. Συγκριτικά με τον μικρό αγώνα τοπικού βεληνεκούς του 1932, το συγκεκριμένο event επρόκειτο για έναν σοβαρότερο αγώνα Grand Prix στον οποίο εμφανίστηκαν σχεδόν όλοι οι μεγάλοι οδηγοί της εποχής. Το σιρκουί πόλης που αξιοποιήθηκε περιλάμβανε όλους τους γνωστούς δρόμους του τουριστικού θέρετρου της περιοχής, μεταξύ αυτών τον βρετανικό παραλιακό πεζόδρομο μήκους 1,4 χιλιομέτρων, τη λεωφόρο Verdun και ένα πέρασμα γύρω από την πλατεία Masséna. Η σχάρα εκκίνησης του αγώνα καθορίστηκε με βάση μια σειρά χρονομετρημένων προκριματικών που είχαν προηγηθεί – μια τακτική που εφαρμοζόταν εκείνη τη χρονιά για πρώτη φορά στα χρονικά. Ο μυθικός Tazio Nuvolari ολοκλήρωσε τον αγώνα σε σχεδόν τρεις ώρες με μια Maserati 8CM και κέρδισε το τρίτο του συνεχόμενο Grand Prix, πλαισιώνοντας τις νίκες του στο Spa-Francorchamps του Βελγίου και στο Montenero της Ιταλίας.
Σαν σήμερα, επίσης το 1933, ανήμερα του GP Νίκαιας, η Σουηδία φιλοξένησε το δικό της πρώτο μεγάλο Grand Prix και το οριοθέτησε στην ύπαιθρο του χωριού Norra Vram, σε μια πίστα σχεδόν 30 χιλιομέτρων. Με εξαίρεση τις εργοστασιακές Alfa Romeo των Antonio Brivio και Louis Chiron, όλες οι υπόλοιπες 20 συμμετοχές προήλθαν κυρίως από ντόπιους σκανδιναβούς οδηγούς σε ιδιωτικά αυτοκίνητα. Η εκκίνηση του αγώνα στιγματίστηκε από μια μεγάλη σύγκρουση που προκάλεσε ο Börje Dahlin και η οποία σκότωσε τον μηχανικό του, Erik Lafrenz, τραυματίζοντας παράλληλα άλλους δύο οδηγούς. Μάλιστα, ένα από τα αυτοκίνητα που ενεπλάκησαν στο συμβάν ανεφλέγη και η φωτιά επεκτάθηκε σε ένα κοντινό σπίτι, καίγοντάς το ολοσχερώς. Ο αγώνας δεν διακόπηκε ποτέ και η νίκη κατέληξε στον Brivio, ύστερα από σχεδόν τρεις ώρες δράσης. Δεύτερος τερμάτισε ο Αμερικανός Whitney Straight σε μια Maserati 8CM, με τρίτη την Alfa Romeo Monza του Νορβηγού Eugen Bjørnstad.
Σαν σήμερα το 1961, ο εμβληματικός Stirling Moss κατέκτησε την 16η και τελευταία του νίκη στην F1 κάνοντας ακόμα μία μαγική εμφάνιση στη σεζόν, αυτήν τη φορά στο βροχερό και επικίνδυνο Nürburgring Nordschleife. Παρά την σχετικά χαμηλή ισχύ του τετρακύλινδρου κινητήρα Climax, η Lotus 18/21 του ιδιώτη Rob Walker ήταν ιδιαίτερα ευκίνητη στην οδήγησή της και ο Moss το εκμεταλλεύτηκε ξανά όπως είχε κάνει και στο Μονακό, παίρνοντας την πρωτοπορία στην εκκίνηση από την τρίτη θέση. Οι 15 γύροι στην «Πράσινη Κόλαση» αποτέλεσαν ουσιαστικά ένα κυνηγητό μεταξύ του Βρετανού και των πανίσχυρων Ferrari 156 των Wolfgang von Trips και Phill Hill. Τα δύο κόκκινα μονοθέσια έδειχναν να τίθενται φαβορί όταν στέγνωσε κάπως η πίστα, αλλά η βροχή δυνάμωσε με τρεις γύρους να απομένουν και ο Moss παρέμεινε επικεφαλής μέχρι τον τερματισμό. Ο Jack Brabham είχε εκκινήσει δεύτερος με τον νέο κινητήρα V8 της Climax, αλλά τράκαρε στην στροφή Hatzenbach.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 5 Αυγούστου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1967, ο θρυλικός Jacky Ickx σχεδόν έκανε το θαύμα και έφτασε κοντά στη σημείωση ενός βάθρου στο GP Γερμανίας της F1, οδηγώντας μια Matra MS5 προδιαγραφών Formula 2 – το Nürburgring Nordschleife είχε την πολυτέλεια να φιλοξενεί Grand Prix επιτρέποντας τη συμμετοχή και σε μονοθέσια μικρότερων κατηγοριών. Ο ταλαντούχος νεαρός Βέλγος, γνωρίζοντας σχεδόν τέλεια την διαδρομή της «Πράσινης Κόλασης», σόκαρε τους πάντες καταγράφοντας τον τρίτο ταχύτερο χρόνο στις κατατακτήριες δοκιμές αλλά τελικά εκκίνησε από το πίσω μέρος του grid, μαζί με τα υπόλοιπα μονοθέσια της κατηγορίας του. Αυτό δεν τον πτόησε, καθώς κινήθηκε άμεσα σε δαιμονιώδη ρυθμό και ήταν από τους ταχύτερους του αγώνα, φτάνοντας μέχρι και την 4η θέση. Δυστυχώς όμως, η εμπρόσθια ανάρτηση της Matra κατέρρευσε και ο Ickx εγκατέλειψε, με τη νίκη να καταλήγει στον Denny Hulme. Ο Jack Brabham κράτησε οριακά πίσω του την Ferrari του Chris Amon για το 1-2 της Brabham-Repco.
Σαν σήμερα το 1980 γεννήθηκε στο Locorotondo του Μπάρι ο Vitantonio Liuzzi. Ο Ιταλός υπήρξε ένας αστέρας στα καρτ και αργότερα στην Formula 3000, κάνοντας την είσοδό του στην F1 στα μέσα του 2005 με τη νεοφώτιστη ομάδα της Red Bull. Μάλιστα τερμάτισε 8ος στο ντεμπούτο του στην Imola και βαθμολογήθηκε, αλλά η ομάδα τον υποβίβασε το 2006 στην «δορυφορική» Toro Rosso. Παρέμεινε εκεί για δύο σεζόν και στα τέλη του 2009 πήρε άλλη μια ευκαιρία μέσω της Force India, στη θέση του Giancarlo Fisichella. Ο Liuzzi οδήγησε για όλο το 2010 με την ινδική ομάδα και τερμάτισε 6ος στο GP Κορέας, αλλά τελικά έκλεισε την πορεία του στην F1 στα τέλη του 2011 ύστερα από ένα αδιάφορο πέρασμα στην HRT. Έκτοτε, ο Ιταλός περιπλανήθηκε σε όλο τον κόσμο και συμμετείχε βραχυπρόθεσμα στην Formula E και το WEC, στην Super Formula αλλά και στο Super GT της Ιαπωνίας.
Σαν σήμερα το 1994, η θρυλική οβάλ πίστα της Indianapolis φιλοξένησε αγώνα πέραν του Indy 500 για πρώτη φορά μετά το 1916, και συγκεκριμένα το λεγόμενο Brickyard 400 του πρωταθλήματος NASCAR. Το event αποδείχθηκε τόσο δημοφιλές που «έσπασε τα ταμεία» ως προς την προσέλευση θεατών –την μεγαλύτερη έως τότε στα χρονικά της διοργάνωσης–, ενώ εμφανίστηκαν συνολικά 79 αυτοκίνητα ώστε να παλέψουν για τις 43 διαθέσιμες θέσεις του grid. Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν και ο εμβληματικός A. J. Foyt, ο οποίος επέστρεψε από την απόσυρση στα 59 του χρόνια για να αγωνιστεί ξανά στο Brickyard· προκρίθηκε 40ος και τερμάτισε στην 30η θέση, τέσσερις γύρους πίσω. Η νίκη τελικά κατέληξε σε έναν ανερχόμενο τότε αστέρα του NASCAR ονόματι Jeff Gordon. Ο άσσος της Hendrick Motorsports, μεγαλωμένος κοντά στο Pittsboro της Indiana, ξεπέρασε τους Brett Bodine και Bill Elliott για την δεύτερη νίκη του στο πρωτάθλημα, μπροστά σε ένα ενθουσιώδες κοινό.
Σαν σήμερα το 2006, το παραδοσιακά καλοκαιρινό GP Ουγγαρίας της F1 διεξήχθη υπό βροχή για πρώτη φορά στην ιστορία του, προσφέροντας έναν από τους πιο επεισοδιακούς αγώνες. Ο Kimi Räikkönen της McLaren είχε χτίσει αρχικά μια επιβλητική διαφορά από την pole position μέχρι να μπει στα pits, αλλά τράκαρε με την Toro Rosso του Vitantonio Liuzzi στον 26ο γύρο. Ο πρωταθλητής Fernando Alonso της Renault, ο οποίος είχε προσφέρει άπλετο θέαμα στους πρώτους γύρους με τα φοβερά του προσπεράσματα, εγκατέλειψε με τη σειρά του λίγο μετά τη μετάβαση στα slick ελαστικά, εξαιτίας του πίσω-δεξιού τροχού που δεν είχε κουμπώσει σωστά. Ο Jenson Button που εκκίνησε 14ος με την Honda ηγήθηκε έτσι τους τελευταίους 18 γύρους για να κατακτήσει επικά την πρώτη του νίκη στην F1, μετά από 113 εμφανίσεις. Στη δεύτερη και τρίτη θέση του βάθρου ολοκλήρωσαν οι Pedro de la Rosa (McLaren) και Nick Heidfeld (BMW-Sauber) αντίστοιχα.
Σαν σήμερα, επίσης το 2006, ο Jimmie Johnson έκανε μια επική ανάκαμψη από τις τελευταίες θέσεις και πήρε πρώτος την καρό σημαία στην Indianapolis για το Brickyard 400 του NASCAR. Αυτή ήταν η πέμπτη νίκη για την Hendrick Motorsports στην πίστα αυτή και πρώτη για τον Johnson, η τέταρτη στη σεζόν και η 22η της καριέρας του συνολικά. Ο άσσος με το #48 είχε πέσει 38ος έπειτα από ένα κλατάρισμα του εμπρός-αριστερού τροχού του στον 40ο γύρο, αλλά κατάφερε να αναρριχηθεί μεθοδικά στην κατάταξη προσπερνώντας τους πάντες. Αφού προσπέρασε και τον Matt Kenseth στον 117ο γύρο, ο Johnson ήταν πλέον επικεφαλής και έκτοτε δεν απειλήθηκε ξανά από κανέναν, ξεπερνώντας έτσι τον οδηγό της Roush Racing και τον Kevin Harvick.
Σαν σήμερα το 2017, το GP Τσεχίας του MotoGP προσέφερε εκκίνηση σε βρεγμένο οδόστρωμα, το οποίο οδήγησε έτσι σε μια σειρά από ανακατατάξεις και ποικίλες στρατηγικές. Αυτός που πήρε το μεγαλύτερο ρίσκο ήταν ο Marc Márquez της Repsol Honda, επιλέγοντας μόλις στο τέλος του δεύτερου γύρου να μπει στα pits για αλλαγή σε μοτοσικλέτα με slick ελαστικά. Η επιλογή του Ισπανού πρωταθλητή και της ομάδας του αποδείχθηκε ίσως η ιδανικότερη από όλες, καθώς ο Márquez είχε αρχίσει ήδη να κινείται σε ταχύτατο ρυθμό. Μέχρι τον πέμπτο γύρο βρισκόταν ήδη στην πρωτοπορία, βλέποντας τους υπόλοιπους να ακολουθούν την ίδια πεπατημένη και να μπαίνουν με τη σειρά τους στα pits. Από εκείνο το σημείο κι έπειτα έκανε μια μοναχική κούρσα έως τον τερματισμό, με τον ομόσταυλο Dani Pedrosa να σημειώνει το 150ο βάθρο της καριέρας του όντας δεύτερος, πάνω από 12 δευτερόλεπτα πίσω. Τρίτος τερμάτισε ο Maverick Viñales της Movistar Yamaha.
