Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1904 γεννήθηκε κοντά στο Μιλάνο της Ιταλίας ο Achille Varzi, ένας από τους πιο μυθικούς προπολεμικούς οδηγούς. Ο Varzi είχε εξελιχθεί ως η κύρια νέμεση του επίσης μυθικού Tazio Nuvolari στα Grand Prix της εποχής, στα τέλη των ‘20s και στις αρχές των ‘30s. Κέρδισε το GP Γαλλίας του 1931 και το GP Μονακό του 1933, ενώ κατέκτησε δύο φορές το Targa Florio αλλά και το Mille Miglia. Η καριέρα του σημείωσε μια πτωτική πορεία μετά τη μετακίνησή του στην ομάδα της Auto Union το 1935, αλλά ο Ιταλός επέστρεψε στους αγώνες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εκπροσωπώντας πλέον την Alfa Romeo. Περιορίστηκε σε νίκες για μικρότερους αγώνες και δυστυχώς σκοτώθηκε άδοξα τον Ιούλιο του 1948, έπειτα από ένα δυστύχημά του στο Bremgarten για τις ελεύθερες δοκιμές του GP Ελβετίας.
Σαν σήμερα το 1949 γεννήθηκε στο Medellín της Κολομβίας ο Ricardo Londoño-Bridge. Η αγωνιστική του καριέρα είχε ξεκινήσει με επιτυχή περάσματα σε τοπικούς αγώνες μοτοσικλετών και stock αυτοκινήτων έως τα ‘70s. Λέγεται πως εκείνη την περίοδο είχε αποκτήσει συστάσεις με τον Pablo Escobar, μια πασίγνωστη προσωπικότητα του υποκόσμου, κάτι που του επέτρεψε να χρηματοδοτήσει με ευκολία τη συνέχεια της πορείας του στους αγώνες. Ο Londoño-Bridge μετακόμισε στις Η.Π.Α. το 1979 και συμμετείχε έως το 1986 στο IMSA GT, το Can-Am και τις 24 ώρες της Daytona με μετριότατες επιδόσεις. Μάλιστα, οι παράνομες απολαβές του τον βοήθησαν να εμφανιστεί απροειδοποίητα στο GP Βραζιλίας της F1 το 1981, ως οδηγός της αδύναμης Ensign. Αποδείχθηκε γρήγορος στο εισαγωγικό τεστ του τριημέρου, αλλά τελικά η FISA αρνήθηκε να εκδώσει super licence και έτσι η Ensign τον αντικατέστησε άμεσα με τον Marc Surer. Τελικά, ο Κολομβιανός καταδικάστηκε το 2000 και δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 2009.
Σαν σήμερα το 1953 γεννήθηκε ο Nigel Mansell, ένας από τους πιο εντυπωσιακούς και δημοφιλείς οδηγούς της F1 κατά τη δεκαετία του ‘80 και του ‘90. Γνωστός για την αυτοπεποίθησή του πίσω από το τιμόνι και για το επιθετικό μα ακριβές στυλ οδήγησής του, ο Βρετανός εισήλθε στην F1 το 1980 και μέχρι το 1995 κατάφερε να κερδίσει 31 αγώνες σε 191 συμμετοχές, με περάσματα από τις ιστορικές ομάδες των Lotus, Williams, Ferrari και McLaren. Κέρδισε για πρώτη φορά το 1985 μέσα στην πατρίδα του, στο Brands Hatch, και παρόλο που έχασε με αποκαρδιωτικό τρόπο τον τίτλο του 1987, η μετεωρική άνοδος της Williams τον οδήγησε σε μια σχεδόν αψεγάδιαστη χρονιά το 1992, προσφέροντάς του 9 νίκες σε 16 αγώνες. Ο Mansell άφησε έπειτα την F1 για να εκπροσωπήσει την Newman/Haas Racing στο δημοφιλές CART-IndyCar των Η.Π.Α., μαγεύοντας και εκεί κατακτώντας το πρωτάθλημα στην πρώτη του σεζόν παρουσίας.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 7 Αυγούστου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1976, ο Dave Marcis εκκίνησε από την pole position στον αγώνα 500 μιλίων του NASCAR στην Talladega, πήρε την πρωτοπορία από τον Buck Baker με 15 γύρους να απομένουν και τον ξεπέρασε στον τερματισμό για σχεδόν 30 δευτερόλεπτα. Ο Dick Brooks τερμάτισε στην τρίτη θέση και έναν γύρο πίσω, με τον αγώνα να βλέπει συνολικά 58 αλλαγές θέσης για την πρωτοπορία και εγκαταλείψεις για πολλούς από τους πρωταγωνιστές της σεζόν, κυρίως λόγω αστοχιών στους κινητήρες τους. Παραδόξως, μέχρι τη νίκη του Brad Keselowski το 2010 για την μικρότερη τότε κατηγορία Nationwide Series, η νίκη του Marcis παρέμεινε η πιο πρόσφατη για αυτοκίνητο της Dodge στη διάσημη οβάλ πίστα.
Σαν σήμερα το 1978, ο αείμνηστος Peter Brock τερμάτισε τρίτος στην πίστα της Αδελαΐδας του Port Wakefield και κατέκτησε έτσι τον δεύτερο τίτλο του στο Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού της Αυστραλίας. Μάλιστα είχε ισοβαθμήσει με τον Bob Morris στους 55 βαθμούς, αλλά επειδή βάσει κανονισμών μετρούσαν μόνο οι 6 καλύτεροι τερματισμοί από τους 8 στη σεζόν, αφαιρέθηκαν δύο βαθμοί από τον Morris για την 5η θέση του στο Amaroo Park και ο τίτλος κατέληξε στον Brock. Ο άσσος από το Richmond της Μελβούρνης είχε συνδέσει το όνομα του κυρίως με την ομάδα της Holden για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, αλλά οδήγησε και αυτοκίνητα άλλων κατασκευαστών όπως BMW, Volvo, Ford, Porsche και Peugeot.
Σαν σήμερα το 1981 ολοκληρώθηκε το πρώτο Rally Βραζιλίας που διεξήχθη στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Rally (WRC). Με το event να οριοθετείται στην ευρύτερη περιοχή του Σάο Πάολο και να απαρτίζεται από 21 Ειδικές Διαδρομές μήκους 714 χιλιομέτρων στο σύνολό τους, η νίκη κατέληξε στο Ford Escort δεύτερης γενιάς που οδήγησε ο ταχύτατος Ari Vatanen, με συνοδηγό τον David Richards. Σχεδόν 8,5 λεπτά αργότερα ολοκλήρωσε μια Talbot Sunbeam Lotus των Γάλλων Guy Fréquelin και Jean Todt, ενώ η τρίτη θέση καταλήφθηκε από ένα άλλο Escort, με πλήρωμά του τους Ουρουγουανούς Domingo De Vitta και Daniel Muzio.
Σαν σήμερα το 1982, μία ημέρα μετά το φρικιαστικό ατύχημα και εν δυνάμει τέλος στην καριέρα του Didier Pironi, ο Patrick Tambay σήκωσε μόνος στους ώμους του την Ferrari στο GP Γερμανίας του Hockenheimring και κατέκτησε την πρώτη του νίκη στην F1, την οποία και αφιέρωσε στον άτυχο συμπατριώτη του. Ωστόσο, η νίκη αυτή προήλθε ύστερα από την εγκατάλειψη του Nelson Piquet στον 19ο γύρο. Ο Βραζιλιάνος έμοιαζε ασφαλής στην πρωτοπορία και ταχύτατος με την Brabham του, αλλά συγκρούστηκε με την ATS του Eliseo Salazar στο chicane πριν τη στροφή Ostkurve. Εξοργισμένος από την εξέλιξη αυτή, βγήκε άμεσα από το μονοθέσιο και ήρθε (ή τουλάχιστον προσπάθησε να έρθει) σε διαπληκτισμό με τον Χιλιανό φίλο του, ενόσω τους πρόβαλλαν σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα. Ο René Arnoux τερμάτισε δεύτερος για την Renault, ενώ ο Keke Rosberg ολοκλήρωσε το βάθρο ύστερα από ένα καθοριστικό μηχανικό πρόβλημα στην McLaren του John Watson.
Σαν σήμερα το 1993, ο εορτάζων Nigel Mansell αποδείχθηκε ο καλύτερος όλων στην μικρή οβάλ πίστα του New Hampshire και πήρε πρώτος την καρό σημαία για τον αγώνα 200 γύρων του πρωταθλήματος CART, σημειώνοντας έτσι την τέταρτη νίκη του στη σεζόν. Ο Βρετανός της Newman/Haas Racing είχε εκκινήσει από την pole position και τελικά ξεπέρασε τους Paul Tracy και Emerson Fittipaldi της πανίσχυρης Team Penske, σε έναν αμφίρροπο και όμορφο αγώνα. Οι Roberto Guerrero και Robby Gordon ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, τερματίζοντας έναν γύρο πίσω.
Σαν σήμερα το 2004, ο Jeff Gordon κατέκτησε τη νίκη στο Brickyard 400 του NASCAR και έγινε ο πρώτος οδηγός με τέσσερις νίκες σε αυτό το διάσημο event, όπως και γενικά ο πρώτος τέσσερις-φορές νικητής στην ιστορική οβάλ πίστα της Indianapolis μετά τους A. J. Foyt, Al Unser Sr. και Rick Mears. Ο άσσος της Hendrick Motorsports ανέλαβε οριστικά την πρωτοπορία στον 127ο από τους 160 γύρους, με τη συνολική απόσταση του αγώνα να επεκτείνεται κατά έναν γύρο –η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο στα χρονικά της διοργάνωσης–, εξαιτίας ενός ατυχήματος ανάμεσα στους Brian Vickers και Ryan Newman με τρεις γύρους να απομένουν. Η έκβαση αυτή δεν άλλαξε ωστόσο την τροπή στη μάχη για τη νίκη, με τον Gordon να ξεπερνά στον τερματισμό τους ομόσταυλους Dale Jarrett και Elliott Sadler της Robert Yates Racing.
