Ο παραπάνω χαρακτηρισμός είναι πραγματικά πολύ λίγος για να περιγράψει αυτήν την εμβληματική ύπαρξη των αγώνων ταχύτητας. Σήμερα θα επικεντρωθούμε στην ιστορία του Stirling Moss, ενός θρυλικού οδηγού που άφησε το στίγμα του σε πολλούς τύπους αγώνων, διατηρώντας την ταπεινότητα που τον ανέδειξε.
Ο Stirling Moss γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 17 Σεπτεμβρίου, 1929. Ο πατέρας του, Alfred Moss, ήταν οδοντίατρος στο Bray της Μεγάλης Βρετανίας και οδηγός αγώνων. Μάλιστα συμμετείχε στα 500 μίλια της Indianapolis για το 1924 και τερμάτισε 16ος. Ο Alfred απέκτησε μαζί με την Aileen Craufurd και μια κόρη, την Patricia Moss, που διακρίθηκε στους αγώνες ράλι της δεκαετίας του 1960.
Ο Stirling Moss αποφάσισε να μπει στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού στα τέλη της δεκαετίας του 1940, μεταπείθοντας τον πατέρα του που ήθελε να δει τον γιο του να συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση στην οδοντιατρική.
Η καριέρα του ξεκινά συγκεκριμένα το 1948. Ο Moss, έχοντας έμφυτο ταλέντο στην ιππασία από πολύ νεαρή ηλικία, αξιοποίησε τα χρήματα που κέρδισε από αγώνες ιππασίας και αγόρασε ένα αγωνιστικό Cooper 500. Χρησιμοποιώντας το αυτοκίνητο αυτό έδειξε τις οδηγικές του ικανότητες και κέρδισε πολλούς αγώνες, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, μεταπηδώντας στη Formula 3 σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Οι εξαιρετικές εμφανίσεις συνεχίστηκαν και στη Formula 3, με τον Βρετανό να δέχεται πρόταση από τον Enzo Ferrari να οδηγήσει στη Formula 1 με τα αγωνιστικά της ιταλικής φίρμας. Οι προσδοκίες του Moss οδήγησαν σε απογοήτευση, καθώς ο ιδρυτής της Ferrari τελικά επέλεξε τον πιο έμπειρο οδηγό Pierro Taruffi για τις υπηρεσίες του.
Ακολούθησαν διάφορα επιτυχή περάσματα κι από άλλες διοργανώσεις όπως το Ράλι των Άλπεων (Coupe de Alpes), το Ράλι του Μόντε Κάρλο, ο μεγάλος βρετανικός αγώνας «RAC Tourist Trophy», οι 12 ώρες του Reims και οι 24 ώρες του Le Mans.
Οι επιτυχίες του Stirling Moss προσέλκυσαν μέσα στο 1953 το ενδιαφέρον της αγωνιστικής ομάδας της Mercedes-Benz. Οι αρμόδιοι της γερμανικής φίρμας, έχοντας δει τον Βρετανό να αποδίδει εξαιρετικά με μη αποδοτικά αγωνιστικά, αναρωτήθηκαν πόσο καλά θα τα πάει με ένα πιο καλό αυτοκίνητο. Του πρότειναν να αγοράσει μια Maserati κι εν τέλει ο Moss συμμετείχε στη Formula 1 για τη σεζόν του 1954, με μια αγωνιστική Maserati 250F.
Το ξεκίνημα ήταν πολλά υποσχόμενο καθώς ο Moss τερμάτισε 3ος στο Grand Prix του Βελγίου, στην πρώτη του συμμετοχή με το νέο του αγωνιστικό. Ωστόσο η 250F αποδείχθηκε σχετικά αναξιόπιστη στους υπόλοιπους αγώνες, παρουσιάζοντας διάφορα μηχανικά προβλήματα, την ώρα που οι αγώνες του Moss ήταν αρκετά καλοί.
Στο Ιταλικό Grand Prix της ίδιας χρονιάς, ο Moss προσπέρασε τον Alberto Ascari και τον Juan Manuel Fangio –δυο από τους μεγαλύτερους οδηγούς εκείνης της εποχής– και τέθηκε επικεφαλής του αγώνα, μέχρι να εγκαταλείψει λόγω σπασμένου κινητήρα. Η επίδοση αυτή έπεισε την ομάδα της Mercedes-Benz, η οποία τον υπέγραψε για την επόμενη χρονιά.
Έχοντας πλέον εξασφαλισμένη την παροχή άρτια εξοπλισμένων αυτοκινήτων και συμβουλών από διακεκριμένους οδηγούς, ο Stirling Moss ξεκίνησε να διαμορφώνει την ταυτότητα ενός ταχύτατου, αξιόπιστου και ακριβοδίκαιου οδηγού αγώνων. Σημείωσε την πρώτη του νίκη στη Formula 1 κερδίζοντας το Βρετανικό Grand Prix και έγινε ο πρώτος Βρετανός οδηγός που το κατάφερε.
Η λίστα επιτευγμάτων μεγάλωνε όλο και περισσότερο με το πέρασμα των χρόνων, με τον Moss να επεκτείνει τις αγωνιστικές του δραστηριότητες σε διοργανώσεις με σπορ αυτοκίνητα. Τα νικηφόρα περάσματα από τον αγώνα 1.000 μιλίων του Mille Miglia, τον αγώνα του Targa Florio και τις 12 ώρες του Sebring αποτελούν κι άλλα από τα αγωνιστικά επιτεύγματα του Βρετανού θρύλου.
Παρά τα σταθερά του αποτελέσματα τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα της Formula 1 για τρεις συνεχόμενες χρονιές (1955-1957). Στο πρωτάθλημα του 1958 φάνηκε να είναι πλέον ιδανικές οι συνθήκες για τον τίτλο. Για εκείνη τη χρονιά ο Βρετανός έδινε μάχη με τον συμπατριώτη του, Mike Hawthorn. Οι δυο τους ήταν πολύ κοντά στη βαθμολογία, με τον Moss να κερδίζει περισσότερους αγώνες αλλά να σημειώνει και καθοριστικές εγκαταλείψεις από άλλους, κρατώντας ζωντανό τον Hawthorn στη διεκδίκηση του τίτλου.
Διαβάστε επίσης: Jacques Villeneuve – From hero, to zero(?)
Στο Πορτογαλικό GP, ο Moss κέρδισε τον αγώνα και ο Hawthorn τερμάτισε 2ος. Ωστόσο, η ατυχία σχεδόν στοίχισε στον Hawthorn καθώς, λίγο πριν το τέλος του αγώνα, έχασε τον έλεγχο σε ένα ανηφορικό τμήμα της πίστας και ο κινητήρας έσβησε. Αναγκάστηκε να οδηγήσει αντίθετα προς το ρεύμα της πίστας για λίγα μέτρα, προκειμένου να βάλει ξανά μπροστά τον κινητήρα της Ferrari. Εξαιτίας αυτού οι αγωνοδίκες αποφάσισαν αρχικά να αποκλείσουν τον Hawthorn από τα τελικά αποτελέσματα λόγω επικίνδυνης οδήγησης, κίνηση που θα έδινε ελπίδες στον Moss για τον τίτλο. Ο τελευταίος υπερασπίστηκε τον συναθλητή του, εξηγώντας πως δεν είδε ποτέ τον Hawthorn να κάνει κάτι τέτοιο. Οι αγωνοδίκες πείστηκαν και οι βαθμοί του Hawthorn διατηρηθήκαν.
Το παράδοξο είναι πως ο Moss ήταν εκείνος που του είπε να στρίψει κατηφορικά ώστε να ξεκινήσει ξανά το αυτοκίνητο. Θεώρησε πως θα ήταν άδικο να τελειώσει η μάχη του τίτλου τόσο πρόωρα και άδοξα. Έτσι, βοήθησε τον συμπατριώτη του να τερματίσει και αντιτέθηκε στην αρχική απόφαση των αγωνοδικών, ώστε να συνεχιστεί η μάχη μέχρι τέλους.
Τελικά ο Hawthorn κατέκτησε τον τίτλο της Formula 1 στο τέλος της σεζόν, με διαφορά μόλις 1 βαθμού. Μπορεί το αγωνιστικό πνεύμα του Moss να του στοίχισε μία τεράστια διάκριση, άλλα τον έκανε και επίσημα έναν από τους πιο δίκαιους οδηγούς στην αγωνιστική σκηνή.
Ο Stirling Moss συνέχισε το κυνήγι του τίτλου στη Formula 1 αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε, τερματίζοντας στην 3η θέση της βαθμολογίας για τρεις συνεχόμενες χρονιές – από το 1959 μέχρι την τελευταία του χρονιά συμμετοχής στο πρωτάθλημα, το 1961.
Το 1962 είχε ένα μεγάλο ατύχημα στην πίστα του Goodwood για τον αγώνα του «Glover Trophy», που τον άφησε σε κώμα για περίπου έναν μήνα και τον άφησε ελαφρώς παράλυτο για περίπου έξι μήνες.
Ο Βρετανός ανέκαμψε αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να βρει την παλιά αγωνιστική του φόρμα και αποσύρθηκε από την επαγγελματική οδήγηση. Η αγάπη του για τους αγώνες βέβαια εξακολούθησε να είναι πελώρια. Ο Moss συνέχισε να συμμετέχει ως προσκεκλημένος σε επιλεγμένους αγώνες για τις επόμενες δύο δεκαετίες. Μεγαλώνοντας περιορίστηκε σε διάφορες επιδείξεις ιστορικών αγωνιστικών αυτοκινήτων, μέχρι που ανακοίνωσε την οριστική απόσυρσή του από την οδήγηση το 2011, σε ηλικία 81 ετών.
Τιμήθηκε με τον τίτλο του «Sir» από την Βρετανική βασιλική οικογένεια ενώ, το 2006, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλλιο για την τεράστια συνεισφορά του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Τα τελευταία χρόνια βρήκαν τον Stirling Moss να έρχεται αντιμέτωπος με πολλά προβλήματα υγείας. Εξαιτίας των μακροχρόνιων θεραπειών, οι δημόσιες εμφανίσεις του περιορίστηκαν σημαντικά. Δυστυχώς η κατάσταση της υγείας του χειροτέρευσε περισσότερο και την Κυριακή, 12 Απριλίου του 2020, ο Sir Stirling Moss άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 90 ετών.
Η στατιστική υπηρεσία αναφέρει πως μέσα στα 14 χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας έλαβε συμμετοχή σε 375 αγώνες, κερδίζοντας τους 212. Με βάση αυτό και όλα τα παραπάνω, μπορούμε να αναγνωρίσουμε την απόλυτα μεγάλη επιτυχία αυτής της θρυλικής προσωπικότητας. Για πολλούς θεωρείται ο καλύτερος οδηγός αγώνων που δεν στέφθηκε ποτέ πρωταθλητής στη Formula 1.
Όπως και να έχει, ο άνθρωπος αυτός θα μείνει στην ιστορία ως μια προσωπικότητα που στόλισε τις πίστες όλου του κόσμου με ταλέντο, αγάπη για την οδήγηση και απαράμιλλο αίσθημα δικαιοσύνης, εντός και εκτός του αγωνιστικού περιβάλλοντος.
Νεκτάριος Αποστολόπουλος
