Έπειτα από τις τεχνικές αναλύσεις των Ferrari και Red Bull, έρχεται η νέα τεχνική ανάλυση από το νέο δημιούργημα της McLaren, την MCL35.
Η MCL35 είναι το μονοθέσιο του 2020, όπου θα οδηγήσουν οι Carlos Sainz και Lando Norris, στη προσπάθεια της ομάδας του Woking να κλείσει τη διαφορά από τις Mercedes, Ferrari και Red Bull. Ο στόχος είναι η παραμονή στην 4η θέση στο πρωτάθλημα, ενώ ταυτόχρονα να υπάρξει αγωνιστική εξέλιξη. Ας δούμε όμως τη νέα McLaren από μια πιο κοντινή ματιά.
Ξεκινώντας από το εμπρός μέρος, βλέπουμε στην εμπρός αεροτομή ήδη τις πρώτες αλλαγές. Σε μια εξέλιξη του 2019, η νέα εμπρός αεροτομή είναι σχεδιασμένη ώστε να διοχετεύει τον αέρα στο εξωτερικό μέρος του μονοθεσίου, σε μια αρκετά βελτιωμένη έκδοση. Αναμένουμε όμως μικρές αλλαγές μέχρι την Αυστραλία. Το ρύγχος βλέπουμε και εδώ τη τάση να είναι ακόμα πιο στενό σε σχέση με την MCL34 ενώ υπάρχουν αρκετές αλλαγές στη μύτη, όπου οι πυλώνες που στηρίζουν την αεροτομή έχουν ανοίξει αρκετά, ώστε η ροή αέρα προς τα bardgeboard να μεγιστοποιείται. Για ακόμα μια χρονιά, η McLaren δεν έχει το S-Duct, το οποίο χρησιμοποιούν σχεδόν όλες οι ομάδες.
Το πτερύγιο στο πλαϊνό μέρος του ρύγχους είναι ανασχεδιασμένο και έχει αποκτήσει οπές, ώστε να υπάρχουν επιπλέον ροές αέρα στα τμήματα που έχει σχεδιάσει το τεχνικό τμήμα.
Η εμπρός ανάρτηση με την οποία η ομάδα δοκίμασε νέες λύσεις μέσα στο 2019 ως δοκιμές εξέλιξης για φέτος, φαίνεται πως απέδωσαν καρπούς. Σε μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφική λύση, το πάνω στήριγμα έχει ανυψωθεί ακόμα περισσότερο προς το σασί, ακολουθεί μια σχεδόν ευθεία γραμμή, με τον σχεδιασμό να θυμίζει παλαιότερη ανάρτηση της Mercedes. Το κάτω στήριγμα είναι επίσης ψηλά τοποθετημένο –σε σύγκριση με άλλα μονοθέσια- και κλείνει προς το κάτω μέρος της ζάντας. Αυτός ο σχεδιασμός επιτρέπει στους μηχανικούς να είναι πιο ευέλικτοι με το set-up και τον τρόπο με τον οποίο το μονοθέσιο συμπεριφέρεται σε στροφές υψηλής και χαμηλής ταχύτητας.
Τα bardgeboards είναι αρκετά απλά στη μορφή παρουσίασης της MCL35, αφήνοντας ένα πολύ μεγάλο κενό στο πλάι, ώστε η McLaren να εξελίξει τον συγκεκριμένο τομέα. Ίσως απογοητευτικό για μερικούς, όμως στη Βαρκελώνη σίγουρα θα υπάρχουν βελτιώσεις. Σε σύγκριση με αυτά του 2019, έχουμε αρκετές εξελίξεις, δίχως όμως να έχουν εκμεταλλευτεί όλη τη περιοχή.
Τα ψυγεία και το πλαϊνό μέρος έχουν στενέψει σε μεγάλο βαθμό σε σύγκριση με το 2019, με την ομάδα να έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε αυτό το τομέα. Η εισαγωγή των ψυγείων είναι επίσης στενότερη, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό, ώστε να διοχετεύεται περισσότερος αέρας στο πίσω μέρος της MCL35.
H πίσω αεροτομή είναι αρκετά προηγμένη και αναμένεται να τη δούμε τόσο στα χειμερινά τεστ αλλά και στα πρώτα GP. Αρκετή δουλειά έχει πραγματοποιηθεί, με το πάνω μέρος να έχει αρκετές αεροδυναμικές λεπτομέρειες, όπως και μικρά πτερύγια. Τα endplate στο πάνω μέρος είναι αρκετά λεπτομερή, έχοντας 5 στοιχεία τα οποία κάνουν το καθένα διαφορετική δουλειά. Στο κάτω μέρος της αεροτομής, τα endplate, βλέπουμε συνολικά 7 στοιχεία, με το πρώτο να είναι και το πιο εντυπωσιακό, καθώς κλείνει προς τα κάτω. Στόχος είναι να μεταφέρεται ο αέρας με τέτοιο τρόπο στο πίσω μέρος, ώστε να μειώνεται η αντίσταση του αέρα.
Συνολικά, η MCL35 είναι μια εξέλιξη της MCL34, δίχως να υπάρχουν ακραίες λύσης, όμως είναι μια γερή βάση ώστε η McLaren να μεγιστοποιήσει την απόδοση σε ορισμένους τομείς, όπου μπορεί να αντλήσει περισσότερη ταχύτητα. Το πίσω μέρος είναι αρκετά στενό, με το κάλυμμα του κινητήρα να είναι μεγαλύτερο από αυτό της Ferrari και στα ίδια επίπεδα με αυτό της Red Bull, όμως το ανασχεδιασμένο κιβώτιο συμβάλει σε ένα νέο, πολύ στενό packaging.
Στάθης Κοκκορόγιαννης
