Το GP Γαλλίας για το Πρωτάθλημα της F1 πλησιάζει, οπότε ας θυμηθούμε την ιστορία του παλαιότερου GP μέσα από τις πίστες που το φιλοξένησαν.
Η έννοια του μεγάλου βραβείου (Grand Prix) είναι ίσως από τις πιο αναγνωρίσιμες στον αθλητισμό. Ακόμα και κάποιος που δεν ασχολείται καθόλου με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, είναι σχεδόν σίγουρο πως γνωρίζει περί τίνος πρόκειται. Φυσικά αναφερόμαστε στους αγώνες που συνθέτουν το πρωτάθλημα της κορωνίδας του motorsport και είναι ο λόγος που πολλοί από εμάς περιμένουμε με αγωνία τα Κυριακάτικα μεσημέρια.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 18 Ιουνίου στον μηχανοκίνητο αθλητισμό – LE MANS SPECIAL
Αυτή το τριήμερο (18-20 Ιουνίου 2021), η F1 κάνει στάση στην Γαλλία. Μια χώρα με διαχρονικά ισχυρή βιομηχανία, όπου μεταξύ άλλων εδρεύουν και 3 από τις πιο διάσημες αυτοκινητοβιομηχανίες παγκοσμίως και φυσικά με παράδοση στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Κι αν πολλοί γνωρίζετε πως το πρώτο GP της F1 διεξήχθη το 1950 στο Silverstone, πόσοι γνωρίζετε ότι το πρώτο GP που διοργανώθηκε ποτέ στην ιστορία ήταν το Γαλλικό Grand Prix; Παθιασμένοι με τη νέα εφεύρεση που άκουγε στο όνομα αυτοκίνητο, οι Γάλλοι ξεκίνησαν τους αγώνες με αυτό ήδη από το 1901 με το Rally Παρίσι-Ρουέν, για να φτάσουμε στο 1906 και στον πρώτο αγώνα που έφερε το όνομα Grand Prix.
Σε μια θηριώδη διαδρομή 105 χιλιομέτρων στην πόλη του Le Mans, διοργανώθηκε για πρώτη φορά ένα είδος αγώνα αυτοκινήτου που έμελλε να γίνει ίσως το πιο γνωστό trademark παγκοσμίως.
Μετρώντας συνολικά 88 διοργανώσεις (είτε στην F1 είτε στην εποχή των πρωταθλημάτων Grand Prix πριν το 1950), το Γαλλικό Grand Prix είναι από τους μακροβιότερους αγώνες αυτοκινήτων. Συνολικά στην ιστορία του έχει διοργανωθεί σε 17 διαφορετικές τοποθεσίες, ενώ όσο αποτελεί μέρος του πρωταθλήματος της F1 έχει διεξαχθεί σε 7 διαφορετικές έδρες.
Ακούστε την εκπομπή “Slipstream” με το preview του GP Γαλλίας.
Circuit de Reims-Gueux
Η πρώτη πίστα που φιλοξένησε το GP Γαλλίας ως μέρος του πρωταθλήματος της F1 το 1950. Βρισκόταν στην βορειονατολική Γαλλία, μεταξύ των ομώνυμων πόλεων Reims και Gueux. Με το χαρακτηριστικό σχεδόν τριγωνικό της σχήμα και της 2 τεράστιες ευθείες της, η πίστα των 7,8 χιλιομέτρων είχε τη φήμη της γρηγορότερης πίστας εκείνη την εποχή.
Φιλοξένησε στο πλαίσιο της F1 το Γαλλικό GP τις χρονιές 1950, 1951, 1953, 1954, 1956, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963 και 1966. Από το 1926 φιλοξένησε πλήθος αγώνων εκτός της F1, μεταξύ άλλων αγώνες της F2, F3, αγώνες sportscar, αγώνες αντοχής, ωστόσο το 1972 η πίστα έκλεισε οριστικά λόγω οικονομικών δυσκολιών. Σήμερα στη θέση της διέρχεται αυτοκινητόδρομος.
Circuit de Rouen-Les-Essarts
Η περίφημη πίστα στην Νορμανδία σχεδιάστηκε το 1950. Χρησιμοποιώντας δημόσιους δρόμους σε μια περιοχή γύρω από την Rouen, η πίστα είχε χαρακτηριστεί ως “διαμάντι” για την εποχή, λόγω των σύγχρονων εγκαταστάσεών της (pits, κερκίδες, κλπ). Είναι διάσημη για το πλακόστρωτο hairpin της (Nouveau Monde), καθώς και για την πάρα πολύ γρήγορη δεξιά στροφή Six Freres.
Αρχικά είχε μήκος 5.1 χιλιόμετρα, όμως το 1950 η χάραξη άλλαξε ελαφρώς και το μήκος αυξήθηκε στα 6.5 km, με αυτή τη διαμόρφωση να είναι πιο γνωστή στο ευρύ κοινό. Φιλοξένησε το Γαλλικό GP στα πλαίσια της F1 τις χρονιές 1952, 1957, 1962, 1964 και 1968. Στον τελευταίο αγώνα εκεί βρήκε τραγικό θάνατο ο Jo Schlesser, βγαίνοντας εκτός στην Six Freres.
Έπειτα χρησιμοποιήθηκε για αγώνες F2 και sportscars μέχρι το 1994 που έκλεισε, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Εάν είστε λάτρης των simracing videogames, τότε σίγουρα έχετε οδηγήσει σε κάποιο από αυτά την εκπληκτική Rouen.
Διαβάστε επίσης: Προς υπεράσπιση του Valtteri Bottas
Circuit de Charade
Χτισμένο στους πρόποδες ενός ηφαιστείου στο Clermont-Ferrand, το εμβληματικό Circuit de Charade χαρακτηρίστηκε από τον Stirling Moss ως “το πιο ομορφο σιρκουί που έχω οδηγήσει” το 1959. Αποτέλεσε το σπίτι του Γαλλικού GP τέσσερις φορές και συγκεκριμένα τις σεζόν 1965, 1969, 1970 και 1972. Παρά τις πολλές στροφές, η διαδρομή των 8km ήταν αρκετά γρήγορη αλλά και επικίνδυνη λόγω του ηφαιστείου.
Με πετρώματα να πέφτουν συνεχώς μέσα στην πίστα δεν ήταν λίγες οι φορές που τα προπορευόμενα αυτοκίνητα τις πετούσαν πίσω. Μια τέτοια χτύπησε τον γνωστό μας Dr. Helmut Marko στο GP του 1972, με αποτέλεσμα να χάσει την όραση στο αριστερό του μάτι. Λόγω της αυξημένης ανησυχίας για την επικινδυνότητα της πίστας, η F1 μετακινήθηκε αλλού τα επόμενα χρόνια και σήμερα έχει δημιουργηθεί μια μικρότερη και ασφαλέστερη εκδοχή της.
Bugatti Circuit
Μόλις μία φορά και συγκεκριμένα το 1967, η F1 επισκέφθηκε το θρυλικό Le Mans. Δυστυχώς δεν χρησιμοποιήθηκε η 13.6 km Circuit de la Sarthe στην οποία διεξάγεται ο 24ωρος αγώνας, αλλά το μικρότερο και μόνιμο Bugatti Circuit το οποίο μόλις είχε κατασκευαστεί. Η πίστα δεν άρεσε στους οδηγούς, αλλά ούτε και οι θεατές ήταν θερμοί, με μόλις 20.000 να κάνουν την εμφάνισή τους στον αγώνα.
Εκείνη την εποχή ήταν συνηθισμένο τα Grand Prix να διεξάγονται σε πίστες άνω των 10km, επομένως το μόλις 4.4 km Bugatti Circuit χαρακτηρίστηκε βαρετό και η F1 δεν επέστρεψε ποτέ ξανά εκεί για το GP Γαλλίας. Για την ιστορία, νικητής ήταν ο Jack Brabham με τον Denny Hulme να ολοκληρώνει το 1-2 για την Brabham. Σήμερα χρησιμοποιείται σε πολλούς αγώνες, ενώ είναι και το σπίτι του αντίστοιχου Γαλλικού GP για το MotoGP.
Dijon-Prenois
Πέντε φορές επισκέφθηκε η F1 την συγκεκριμένη πίστα με αφορμή τη διοργάνωση του Γαλλικού GP. Με κάτι λιγότερο από 3.3km μήκος, η πίστα ήταν γνωστή για τις υψομετρικές διαφορές στις στροφές που την αποτελούν. Το πρωτάθλημα έτρεξε εκεί τις χρονιές 1974, 1977, 1979, 1981, 1984, κάνοντας εναλλαγή με το Paul Ricard. Λόγω του ότι ήταν μικρή και πολύ γρήγορη, το 1974 δημιουργήθηκε σοβαρό πρόβλημα με τους πρωτοπόρους του αγώνα και τους τελευταίους, επομένως το 1976 προστέθηκε ένα hairpin για να μεγαλώσει το μήκος και να πέσει λίγο η μέση ταχύτητα.
Η Dijon μας έχει χαρίσει την επική μονομαχία του Gilles Villeneuve με τον Rene Arnoux για την δεύτερη θέση, κάνοντας τον αγώνα του 1979 ένα all-time classic, με όλους τους φίλους της F1 να έχουν παρακολουθήσει τα αντίστοιχα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Dijon φιλοξένησε αγώνα της F1 και το 1982, ωστόσο αυτό ήταν το (τελευταίο μέχρι σήμερα) Ελβετικό GP, με τον Keke Rosberg να παίρνει εκεί την πρώτη του νίκη. Σήμερα χρησιμοποιείται σε διάφορους αγώνες μικρότερων κατηγοριών.
Circuit de Nevers Magny-Cours
Ίσως η πιο γνωστή και αγαπημένη που φιλοξένησε το GP Γαλλίας. Κατασκευασμένο κοντά στην Nevers, μια μικρή πόλη στην κεντρική Γαλλία, φιλοδοξούσε να γίνει κέντρο του motorsport στη χώρα και να προσφέρει οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή. Από το 1991 έως και το 2008 ήταν το σπίτι του Γαλλικού GP, ενθουσιάζοντας με τη χάραξη του οδηγούς αλλά κυρίως θεατές. Χάρισε πολλούς συναρπαστικούς αγώνες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια λόγω της χάραξής του και της αεροδυναμικής των μονοθεσίων, το προσπέρασμα ήταν δύσκολο, παρά και την αναμόρφωση της τελευταίας στροφής το 2003.
Μιας και δεν κατάφερνε να φέρει τα επιθυμητά έσοδα, ο Bernie Ecclestone προσπάθησε να μεταφέρει τον αγώνα από εκεί στο Παρίσι, οραματιζόμενος ένα σιρκουί πόλης, κάτι που δεν ευοδώθηκε ποτέ. Ferrari και Michael Schumacher είναι οι πιο επιτυχημένοι σε αυτήν την πίστα, έχοντας πετύχει αμφότεροι 8 νίκες (ο Schumacher δύο με την Benetton και τις υπόλοιπες 6 με τους κόκκινους). Μάλιστα, ο Γερμανός πρωταθλητής κέρδισε εκεί τον τίτλο το 2002, ενώ έγινε και ο πρώτος που κέρδισε στην ίδια πίστα 8 φορές. Αλησμόνητο επίσης είναι το προσπέρασμα του Rubens Barrichello επί του Jarno Trulli στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου το 2004, για την τρίτη θέση. Σήμερα χρησιμοποιείται σε αγώνες μικρότερων κατηγοριών.
Circuit Paul Ricard
Το τελευταίο από τα επτά σιρκουί που έχουν φιλοξενήσει Grand Prix σε επίπεδο F1 και το τωρινό σπίτι του Γαλλικού GP. Κατασκευασμένο στη νότια Γαλλία, λίγο έξω από την Μασσαλία, το Paul Ricard είναι τεχνολογικό κέντρο πέρα από πίστα. Αποτέλεσε το όραμα του Γάλλου παραγωγού pastis, Paul Ricard και το 1970 άνοιξε τις πόρτες του. Από πίστα αγώνων αυτοκινήτου, σήμερα έχει μετατραπεί επιπλέον σε πεδίο δοκιμών τόσο για αγωνιστικά όσο και για συμβατικά αυτοκίνητα.
Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα πως υπάρχουν πλέον 167 διαφορετικές διαμορφώσεις της πίστας, υπεραρκετές για να καλύψουν οποιαδήποτε ανάγκη. Φυσικά στο μυαλό όλων μας βρίσκονται οι αχανείς έξοδοι διαφυγής της πίστας, στρωμένες με υλικό που σταδιακά προσφέρει ολοένα και περισσότερη πρόσφυση (οι χαρακτηριστικές μπλε και κόκκινες ζώνες), λειτουργώντας έτσι με παρόμοιο τρόπο με μια αμμοπαγίδα, χωρίς ωστόσο τα αρνητικά αυτής.
Αποτελεί μια πίστα με υψηλές απαιτήσεις από τον κινητήρα, με την ευθεία Mistral και τις δύο δεξιές στροφές Courbe de Signes και Courbe du Beausset να τους αναγκάζουν να λειτουργούν στις μέγιστες στροφές για αρκετή ώρα (μιας και η ευθεία Mistral χωρίς το chicane είναι 1,5 km και οι δύο στροφές flat).
Στην F1 βρέθηκε για πρώτη φορά το 1971 και έπειτα το 1973, 1975,1976, 1978, 1980, 1982 και 1983, με την διαμόρφωση που περιλάμβανε ολόκληρη την ευθεία Mistral. Από το 1985 έως και το 1990 που ήταν συνεχώς στο πρόγραμμα, χρησιμοποιήθηκε μια κοντύτερη διαμόρφωση με τη μισή ευθεία και συνολικού μήκους 3.8 km.
Η σκυτάλη πέρασε στο Magny-Cours έως το 2008, οπότε και το Γαλλικό GP έπαψε να διοργανώνεται. Το 2018 η F1 επέστρεψε στη Γαλλία και στο Paul Ricard, ωστόσο η χάραξη που επιλέχθηκε, μήκους 5.8 km, με το chicane στα μισά της ευθείας Mistral, να κατακρίνεται από οδηγούς και θεατές καθώς το 2018 και ιδίως το 2019 ο αγώνας δεν ενθουσίασε και χαρακτηρίστηκε ιδιαίτερα βαρετός. Το 2020 το GP δεν πραγματοποιήθηκε ελέω COVID-19, για να επιστρέψει φέτος και πάλι στο Le Castellet όπως λέγεται η περιοχή που βρίσκεται η πίστα.
