Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1877 γεννήθηκε στο Magstadt της Γερμανίας ο Christian Lautenschlager, νικητής του GP Γαλλίας για το 1908 και 1914. Το 1899 εντάχθηκε στο δυναμικό της Daimler και το 1906 υπήρξε μηχανικός του συμπατριώτη Otto Salzer, σε έναν μαραθώνιο αγώνα στην πόλη Bastogne στο Βέλγιο. Το 1908 αντικατέστησε τον Camille Jenatzy στην ομάδα της Mercedes και στέφθηκε νικητής του GP Γαλλίας, σε μια διαδρομή περίπου 75 χιλιομέτρων κοντά στην πόλη της Διέππης. Το 1914 εκμεταλλεύτηκε την εγκατάλειψη της Peugeot του Georges Boillot και οδήγησε τη Mercedes στο 1-2-3-4 στην πόλη της Lyon, στον τελευταίο αγώνα που έλαβε χώρα πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Lautenschlager σκόπευε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση με όλα τα χρηματικά του έπαθλα, αλλά τελικά επέστρεψε και συμμετείχε στο Targa Florio του 1922 και το Indianapolis 500 του 1923.
Σαν σήμερα το 1926 γεννήθηκε ο André Testut. Γεννημένος στο Lyon της Γαλλίας, ο Testut σύντομα εγκαταστάθηκε στα νότια παράλια της χώρας και έγινε μόνιμος κάτοικος του Μονακό, σε μια περίοδο που πρωταγωνιστούσε ήδη ένας ξακουστός Μονεγάσκος οδηγός: ο Louis Chiron. Έχοντας συναντήσει πολλά εμπόδια στο ξεκίνημα της καριέρας του, άρχισε να συμμετέχει σε αγώνες μικρών σπορ αυτοκινήτων στη Γαλλία στα μέσα των 1950s, καταγράφοντας αξιοπρεπέστατες επιδόσεις. Παρά το νεαρό της ηλικίας και την απειρία, ο πετυχημένος Chiron συνεργάστηκε κατά καιρούς με τον Testut και μαζί συμμετείχαν σε αγώνες υψηλότερης απήχησης, όπως το Mille Miglia. Έχοντας πλέον έναν αξιοσέβαστο μέντορα, ο Testut αγόρασε μια παλιά Maserati 250F ώστε να αποκτήσει περισσότερη εμπειρία. Μέχρι την πρώτη του εμφάνιση στη Formula 1, οδήγησε το αυτοκίνητο σε υποστηρικτικά Grand Prix και αγώνες αντοχής. Τελικά εμφανίστηκε στο GP Μονακό το 1958 και 1959, αλλά η 250F υστερούσε εξωπραγματικά του ανταγωνισμού και απέτυχε να προκριθεί.
Σαν σήμερα το 1928 γεννήθηκε στο Valdagno ο Κόμης Giannino Marzotto. Ο Ιταλός επιχειρηματίας και άσσος της Ferrari υπήρξε πρόεδρος της Λέσχης Mille Miglia, έχοντας κερδίσει μάλιστα τον σχετικό αγώνα σπορ αυτοκινήτων το 1950 και 1953. Η νίκη του 1950 είναι ιδιαίτερα διάσημη – ο Marzotto οδήγησε φορώντας ένα επίσημο καφέ κοστούμι. Απέκτησε φήμη όχι μόνο για τους θριάμβους του στο event, αλλά και για την ενδυμασία του που φαινόταν να κεντρίζει την προσοχή των Ιταλών οπαδών.
Σαν σήμερα το 1930, ο Tazio Nuvolari επικράτησε του Achille Varzi στον μαραθώνιο αγώνα αντοχής του Mille Miglia, όπου η Alfa Romeo μονοπώλησε τον ανταγωνισμό με το 1-2-3-4. Σύμφωνα με έναν μύθο, ο Nuvolari είχε πλησιάσει τον συμπατριώτη του αλλά επί τοις ουσίας ήταν ο πρωτοπόρος στους συνδυασμένους συνολικούς χρόνους. Κατά το σούρουπο, σε συνθήκες χαμηλής φωτεινότητας, προτίμησε να μείνει πίσω από τον Varzi με κλειστά φώτα πορείας ώστε να μην γίνει αντιληπτός και όταν τον προσπέρασε στις τελευταίες μεγάλες ευθείες του αγώνα, αποφάσισε να ανάψει τα φώτα για να κάνει ένα σινιάλο πανηγυρισμού στον μαινόμενο αντίπαλό του. Όντας πλέον πρωτοπόρος και στην πίστα, ο Nuvolari έφτασε στη Brescia και σημείωσε μια ιστορική νίκη. Ο Luigi Arcangeli υπήρξε αρχικός επικεφαλής του event πριν εγκαταλείψει, ενώ ο Rudolf Caracciola εκκίνησε από τις πρώτες θέσεις με μια Mercedes-Benz SSK, τερματίζοντας τελικά μόλις έκτος.
Σαν σήμερα το 1931 γεννήθηκε ένας από τους πιο επιτυχημένους πολυπράγμονες οδηγούς στην ιστορία των αγώνων, ο Dan Gurney. Ο Αμερικανός έκανε ντεμπούτο στη Formula 1 το 1959 με τη Ferrari και υπήρξε ένας εκ των κορυφαίων στα 1960s, κερδίζοντας αγώνες στη Formula 1, το παλιό IndyCar, το NASCAR, το Can-Am και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων (WSC). Είναι ο μοναδικός που κέρδισε Grand Prix με την Porsche καθώς και ο πρώτος νικητής της Brabham. Το 1966 ίδρυσε τη δική του ομάδα και το 1967 κατέκτησε την τέταρτη και τελευταία του νίκη στο πρωτάθλημα, επικρατώντας στο GP Βελγίου με μια πανέμορφη Eagle Mk1. Την ίδια χρονιά είχε κερδίσει και στις 24 ώρες του Le Mans, ξεκινώντας το διαχρονικό τελετουργικό πανηγυρισμών με σαμπάνια στο βάθρο. Ο Gurney υπήρξε επίσης ένας αξιόπιστος μηχανικός καινοτομώντας με το “Gurney flap”, μια μικρή και απλή προέκταση της πίσω αεροτομής που στοχεύει σε χαμηλή αεροδυναμική αντίσταση.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 12 Απριλίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1940 γεννήθηκε ο Mike Beuttler. Γεννημένος στο Κάιρο της Αιγύπτου από Βρετανούς γονείς, ο Beuttler εισήλθε στον κόσμο των αγώνων στην ηλικία των 19 και σταδιακά αναρριχήθηκε στους μικρούς αγώνες formula και την F3 με τη Brabham. Με τη βοήθεια των χρηματοδοτών Ralph Clarke και David Mordaunt, παρέμεινε στην F3 έως τα τέλη των ‘60s και μεταφέρθηκε στη March και την Ευρωπαϊκή F2, χωρίς να εντυπωσιάσει. Τελικά, χάρη και στη συνεισφορά των Jack Durlacher και Alistair Guthrie, δύο ακόμη χρηματοδοτών, ο Beuttler κατάφερε να εμφανιστεί στη Formula 1 το 1971 και εκκίνησε σε 28 Grand Prix έως το 1973, με τα αποτελέσματά του ωστόσο να μην ξεφεύγουν από τη μετριότητα. Ο καλύτερος τερματισμός του ήταν μια έβδομη θέση, στο GP Ισπανίας του 1973. Εξαιτίας του ξεσπάσματος της πετρελαϊκής κρίσης, η ομάδα του Beuttler στη March δεν κατάφερε να επιβιώσει στο σπορ και ο ίδιος εγκατέλειψε το πρωτάθλημα.
Σαν σήμερα, επίσης το 1940, γεννήθηκε ο τέως πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μηχανοκίνητου Αθλητισμού (FIA), Max Mosley. Δικηγόρος και ερασιτέχνης οδηγός αγώνων, ο Βρετανός είχε ιδρύσει τη March Engineering το 1969 μαζί με τους Alan Rees, Graham Coaker και Robin Herd, διευθύνοντάς την έως το 1977. Στο διάστημα αυτό αποτέλεσε σημαντικός παράγοντας στις επιτυχίες της φίρμας κυρίως στις μικρές κατηγορίες formula, αναλαμβάνοντας από το 1978 ρόλο νομικού συμβούλου στην Ομοσπονδία Κατασκευαστών της FOCA. Για χρόνια ήταν εκπρόσωπός της μαζί με τον Bernie Ecclestone και το 1991 έγινε πρόεδρος στη FISA, η οποία αναδιοργανώθηκε το 1993 και εξελίχθηκε στη σημερινή FIA. Ο Mosley διατηρήθηκε στη θέση του προέδρου για το νέο Σώμα, συμβάλλοντας στη βελτίωση των επιπέδων ασφάλειας και στη χρήση «πράσινης» τεχνολογίας στα μηχανοκίνητα σπορ. Το 2009 παρέδωσε την προεδρία στον Jean Todt και δυστυχώς οδηγήθηκε στην αυτοχειρία τον Μάιο του 2021, έχοντας ήδη διαγνωστεί με καρκίνο σε τελικό στάδιο.
Σαν σήμερα το 1945 γεννήθηκε ο πρώτος Ιταλός νικητής στην ιστορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Rally (WRC), Raffaele Pinto. Ο Pinto ξεκίνησε να τρέχει σε αγώνες rally στα τέλη των ‘60s, συνδυάζοντάς τους για ελάχιστο καιρό με αξιόλογες εμφανίσεις με μια Lancia Fulvia σε μεγάλους αγώνες αντοχής όπως οι 12 ώρες του Sebring, οι 24 ώρες του Nürburgring και το Targa Florio. Αφού διακρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Rally με τη Fiat, ο Ιταλός επεκτάθηκε στο νεοσύστατο WRC το 1973. Μάλιστα, έναν χρόνο αργότερα σημείωσε και τη μοναδική του νίκη στη διοργάνωση, κατακτώντας το Rally Πορτογαλίας με συνοδηγό τον Arnaldo Bernacchini. Από το 1975 και για τις τρεις επόμενες χρονιές υπήρξε εργοστασιακός οδηγός στη Lancia και έκλεισε την καριέρα του το 1978, οδηγώντας μια Ferrari 308 GTB στο Rally Σαν Ρέμο.
Σαν σήμερα το 1949 γεννήθηκε ο Ricardo Zunino. Η αγωνιστική του καριέρα ξεκίνησε το 1969 και, στα ‘70s, ο Αργεντινός επικεντρώθηκε στα εθνικά πρωταθλήματα αυτοκινήτων τουρισμού. Έχοντας για μάνατζερ τον Héctor Staffa, τον ίδιο μάνατζερ που είχε και ο Carlos Reutemann, ο Zunino μεταφέρθηκε στην Ευρώπη το 1977 για να τρέξει στην F2 με τη March. Δυσκολεύτηκε να εγκλιματιστεί, αλλά το 1979 βρέθηκε εντελώς απροσδόκητα στο grid της Formula 1. Συγκεκριμένα, ο Niki Lauda αποσύρθηκε απροειδοποίητα στα μέσα του τριημέρου του GP Καναδά, με την Brabham και τον Bernie Ecclestone να αναζητούν απεγνωσμένα αντικαταστάτη. Ο Zunino είχε παρευρεθεί στο Montreal ως θεατής και αναπλήρωσε το κενό κάθισμα, τερματίζοντας σε μια αξιοπρεπέστατη έβδομη θέση. Διατηρήθηκε στη Brabham για το 1980 αλλά δεν μπόρεσε να αποδώσει και έχασε τη θέση του μεσούσης της σεζόν. Επέστρεψε για άλλους δύο αγώνες στην Tyrrell το 1981 και έμεινε ξανά χωρίς κάθισμα, εγκαταλείποντας οριστικά το πρωτάθλημα.
Σαν σήμερα το 1956 γεννήθηκε στο Pukekohe της Νέας Ζηλανδίας ο αδικοχαμένος άσσος της Subaru στους αγώνες rally, Peter Raymond George “Possum” Bourne. Το ψευδώνυμο “Possum” προήλθε έπειτα από μια νύχτα όπου ο Bourne είχε τρακάρει το όχημα της μητέρας του, στην προσπάθειά του να αποφύγει ένα πόσουμ (μαρσιποφόρο θηλαστικό) που βρισκόταν στη μέση του δρόμου. Ο Bourne αποτελούσε σπεσιαλίστας της Subaru στα rally της Νέας Ζηλανδίας, της Αυστραλίας και γενικά της Ασίας-Ωκεανίας τη δεκαετία του ‘90, κατακτώντας τα σχετικά πρωταθλήματα μία, επτά και τρεις φορές αντίστοιχα με τα μοντέλα Leone, Legacy και Impreza. Δυστυχώς απεβίωσε τραγικά στο νοσοκομείο στις 30 Απριλίου του 2003, έχοντας εμπλακεί σε άσχημο τροχαίο πριν 12 μέρες. Οι τραυματισμοί του ήταν σοβαροί και τελικά οι γιατροί τού αφαίρεσαν την τεχνητή υποστήριξη.
Σαν σήμερα το 1969, οι Jo Siffert και Brian Redman μοιράστηκαν μια Porsche 908/02 και στέφθηκαν νικητές στον 6ωρο αγώνα αντοχής του Brands Hatch, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων (WSC). Η γερμανική φίρμα έκανε το 1-2-3 και κατέγραψε την πρώτη της νίκη στη σεζόν μετά από τρία events, ξεκινώντας ένα επιτυχημένο σερί που εν τέλει της εξασφάλισε τον τίτλο στους Κατασκευαστές. Το μόνο αυτοκίνητο που κόντραρε έστω και λίγο τα πληρώματα της Porsche ήταν η Ferrari 312P των Chris Amon και Pedro Rodríguez· ηγήθηκε τον αγώνα για τους πρώτους γύρους και τερμάτισε στην τέταρτη θέση.
Σαν σήμερα το 1974 γεννήθηκε ο πεπειραμένος εργοστασιακός οδηγός της Aston Martin στους αγώνες αντοχής, Darren Turner. Πριν ενσωματωθεί στο αγωνιστικό τμήμα της διάσημης φίρμας, ο Βρετανός είχε αρχικά επιτελέσει καθήκοντα δοκιμαστή οδηγού Formula 1 με τη McLaren στα τέλη των 1990s και με την είσοδο του 21ου αιώνα καταστάλαξε στα αυτοκίνητα τουρισμού και τα σπορ αυτοκίνητα. Συμμετείχε για δύο μέτριες σεζόν στο αναδιαρθρωμένο DTM με τη Mercedes-Benz και την ομάδα του Keke Rosberg, πριν τελικά καθιερωθεί στην Aston Martin Racing από το 2005. Έκτοτε, με εξαίρεση ένα πέρασμα από το BTCC και την SEAT Sport, έχει οδηγήσει σε πολλά πρωταθλήματα ανά την Ευρώπη και όχι μόνο, μετρώντας νίκες σε κατηγορίες GT για το FIA GT1, το WEC και το ELMS. Στο παλμαρέ του ξεχωρίζουν τρεις νίκες κατηγορίας στις 24 ώρες του Le Mans (2007, 2008, 2017) και ένας τίτλος στο ELMS (2016).
Σαν σήμερα το 1986 πραγματοποιήθηκε ένα συναρπαστικό Grand Prix στην πίστα της Jerez, για τη Formula 1. Ο αγώνας είχε αρχικά χαρακτηριστεί από την τριπλή μονομαχία μεταξύ της Williams του Nigel Mansell, της Lotus του Ayrton Senna και της McLaren του Alain Prost. Στη θεωρία, ο Βρετανός είχε το ταχύτερο μονοθέσιο και έδειχνε να οδεύει σε μια άνετη νίκη. Ωστόσο, μόλις 10 γύρους πριν τον τερματισμό, υπέστη ένα κλατάρισμα και έπρεπε να μπει στα pits. Παρόλο που έχασε σχεδόν 20 δευτερόλεπτα, εκμεταλλεύτηκε τα καινούρια του ελαστικά και την χαρακτηριστική του επιμονή και πέρασε τον Prost για να ανέβει δεύτερος, πέντε γύρους πριν το τέλος. Όταν μπήκε στον τελευταίο γύρο βρισκόταν ακόμη κάποια δευτερόλεπτα πίσω από τον επικεφαλής Senna, αλλά κατάφερε να βρεθεί ακριβώς δίπλα του στην έξοδο από την τελευταία στροφή. Τελικά έχασε στο photo finish για μόλις 0.014 δευτερόλεπτα, σε έναν από τους κοντινότερους τερματισμούς όλων των εποχών.
-
Κάντε μας like στο facebook
-
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
-
Μπείτε στον server μας στο Discord
Σαν σήμερα το 1997 φιλοξενήθηκε ο 600ος αγώνας της Formula 1, στην Αργεντινή και την πίστα του Oscar y Juan Gálvez. Ο Jacques Villeneuve κατέκτησε τη νίκη με την Williams κρατώντας πίσω του τον Eddie Irvine, ενώ η έτερη Ferrari του Michael Schumacher βγήκε εκτός αγώνα στην πρώτη στροφή της εκκίνησης, μετά από ένα ατύχημα με την Stewart του Rubens Barrichello. Η τρίτη θέση καταλήφθηκε από την Jordan του Ralf Schumacher, ο οποίος είχε γίνει τότε ο νεότερος οδηγός της Formula 1 που ανέβηκε στο βάθρο. Ωστόσο, είχε εμπλακεί σε ένα ατύχημα με τον ομόσταυλο Giancarlo Fisichella και τον οδήγησε στην εγκατάλειψη, αποτρέποντάς τον από το να ανεβεί και αυτός στο βάθρο. Ένας ακόμη άτυχος του αγώνα ήταν ο Olivier Panis· ο Γάλλος της Prost καταδίωκε τον Villeneuve για την πρωτοπορία, αλλά έμεινε εκτός μάχης μετά τους πρώτους γύρους με πρόβλημα στα ηλεκτρικά.
Σαν σήμερα το 2008 έλαβε χώρα ο τρίτος αγώνας της σεζόν του MotoGP, στην Πορτογαλία και την πίστα του Estoril. Το αγωνιστικό τριήμερο μονοπωλήθηκε από την Yamaha του Jorge Lorenzo, ο οποίος εκκίνησε από την pole position και κατέκτησε τη νίκη καταγράφοντας και τον ταχύτερο γύρο. Ο Dani Pedrosa τερμάτισε ελάχιστα πίσω του στη δεύτερη θέση, με τρίτο τον ομόσταυλο του Lorenzo, Valentino Rossi. Το τριήμερο αυτό είδε επίσης τον μελλοντικό πολυπρωταθλητή του MotoGP, Marc Márquez, να κάνει το ντεμπούτο του στα 125cc σε ηλικία μόλις 15 χρονών και 56 ημερών.
Σαν σήμερα το 2009, η πίστα του Lusail στο Κατάρ φιλοξένησε την αφετηρία της σεζόν στο MotoGP. Ο αγώνας προοριζόταν αρχικά να διεξαχθεί μια μέρα νωρίτερα, αλλά αναβλήθηκε λίγο πριν τον γύρο σχηματισμού λόγω βροχής· εξαιτίας της καθιέρωσής του ως νυχτερινό event, έπρεπε να μετατεθεί ώστε να εξυπηρετηθούν τα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα. Ο καιρός της επόμενης ημέρας ήταν καλύτερος, με τον Casey Stoner να εκκινεί από την pole position και να κερδίζει άνετα. Αρκετά πίσω του τερμάτισαν οι δύο εργοστασιακές Yamaha των Valentino Rossi και Jorge Lorenzo. Ο αγώνας αυτός σήμανε την τελευταία εμφάνιση ενός χορηγού καπνοβιομηχανίας πάνω σε μοτοσικλέτα – στην προκειμένη περίπτωση, η Marlboro είχε τα διακριτικά της στις εργοστασιακές Ducati.
Σαν σήμερα το 2014 διεξήχθη ο δεύτερος αγώνας του MotoGP για εκείνη τη σεζόν, στις ΗΠΑ και το Circuit of the Americas. Έναν χρόνο μετά την πρώτη του νίκη στο MotoGP στην ίδια πίστα, ο πρωταθλητής Marc Márquez επανέλαβε την ίδια επίδοση. Μάλιστα, έγινε ο πρώτος αναβάτης μετά το 1995 και τον Mick Doohan που κέρδισε τους πρώτους δύο αγώνες της σεζόν εκκινώντας από την pole position. Ο ομόσταυλος Dani Pedrosa προσπάθησε να κρατηθεί κοντά του αλλά αρκέστηκε στην δεύτερη θέση. Ο Andrea Dovizioso πήρε ένα απροσδόκητο βάθρο με την Ducati, εκμεταλλευόμενος την άσχημη πτώση του Cal Crutchlow που έσπασε το δεξί του χέρι.
