Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1913 γεννήθηκε ο Jack Fairman. Ο Βρετανός βιοποριζόταν κυρίως μέσω της οικογενειακής επιχείρησης παραγωγής εργαλείων για μικροεργασίες, αλλά δραστηριοποιήθηκε και στους αγώνες ταχύτητας ξεκινώντας την καριέρα του πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε τοπικούς αγώνες αναβάσεων. Λόγω της επιθετικής και συνάμα αξιόπιστης οδήγησής του αλλά και λόγω των γνώσεών του περί μηχανολογίας, ο Fairman διακρίθηκε σύντομα στους μεταπολεμικούς αγώνες αντοχής και τα σπορ αυτοκίνητα. Χαρακτηριστικά, υπήρξε ομόσταυλος του θρυλικού Stirling Moss στην Aston Martin για το 1959, κατακτώντας μαζί του τη νίκη σε μεγάλα events όπως τα 1000 χιλιόμετρα του Nürburgring. Επίσης, έτρεξε σε συνολικά 12 Grand Prix της Formula 1 στο διάστημα 1953-1961, με καλύτερο αποτέλεσμά του μια 4η θέση στο Silverstone το 1956. Το 1961, στην ίδια πίστα, ο Fairman καταγράφηκε ως ο τελευταίος οδηγός στη Formula 1 που οδήγησε μονοθέσιο με κινητήρα μπροστά, κατεβαίνοντας με μια πειραματική τετρακίνητη Ferguson P99. Αποσύρθηκε το 1963.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 14 Μαρτίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1941 γεννήθηκε ο Jean-Louis Lafosse. Ο Γάλλος καταστάλαξε στους αγώνες αντοχής και τις 24 ώρες του Le Mans από τις αρχές των 1970s, καταγράφοντας δύο δεύτερες θέσεις στη γενική κατάταξη του 1975 και 1976. Δοκίμασε την τύχη του όμως και σε άλλα είδη αγώνων, μετρώντας δύο νίκες το 1974 σε Vallelunga και Monza για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού. Την ίδια χρονιά είχε προγραμματιστεί να οδηγήσει μια πελατειακή Brabham της Scuderia Finotto στο GP Ιταλίας της Formula 1, αλλά η συμμετοχή του απορρίφθηκε από τους διοργανωτές. Ο Lafosse δυστυχώς σκοτώθηκε ακαριαία το 1981 στις 24 ώρες του Le Mans, όταν έχασε απότομα τον έλεγχο στην τεράστια ευθεία Mulsanne και χτύπησε στην αρχή μιας μπαριέρας, τραυματίζοντας σοβαρά δύο ανθρώπους της πίστας που βρίσκονταν σε φυλάκιο ακριβώς δίπλα. Η ακριβής αιτία απώλειας ελέγχου δεν εξακριβώθηκε ποτέ.
Σαν σήμερα το 1952 γράφτηκε ιστορία στη Φλόριντα των Η.Π.Α. και το Sebring, καθώς διοργανώθηκε για πρώτη φορά ο διαχρονικός αγώνας αντοχής διάρκειας 12 ωρών. Ο αγώνας αυτός πρωτοτύπησε τότε ξεκινώντας υπό το φως του ήλιου, με την καρό σημαία να πέφτει κατά τη διάρκεια της νύχτας – παράδοση που διατηρείται μέχρι και σήμερα. Παρόλο που η εκκίνηση αναβλήθηκε για 65 λεπτά λόγω έντονης βροχόπτωσης, η ροή του προγράμματος δεν επηρεάστηκε και ο αγώνας κύλησε ομαλά. Η νίκη κατέληξε μετά από 145 γύρους σε μια ρεπλίκα αγωνιστικού της Frazer-Nash για το Le Mans και στους οδηγούς Larry Kulok και Harry Grey.
Σαν σήμερα το 1981 πραγματοποιήθηκε το πρώτο εκ των δύο Grand Prix της σεζόν στις Η.Π.Α., με αφετηρία στο Long Beach. Το τριήμερο ξεκίνησε με εκπλήξεις, καθώς ο Riccardo Patrese σημείωσε τη μοναδική pole position για την ομάδα της Arrows στη μακρά ιστορία της. Ο Ιταλός ηγήθηκε τον αγώνα για 24 γύρους, εγκαταλείποντας στον 33ο από τους 80 γύρους λόγω προβλήματος στην αντλία καυσίμου. Η πρωτοπορία πέρασε στον Carlos Reutemann της Williams, ο οποίος τελικά δεν άντεξε στην πίεση και έχασε τη νίκη από τον ομόσταυλο και πρωταθλητή Alan Jones. Το βάθρο του αγώνα συμπληρώθηκε από τον Nelson Piquet της Brabham. Τα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά του τριημέρου στιγματίστηκαν από την πρώτη εμφάνιση της επαναστατικής Lotus 88 με το διπλό σασί. Οι αγωνοδίκες τελικά την έκριναν παράνομη και, παρά την εμπεριστατωμένη ένσταση της ομάδας, η ίδια υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στο υπόλοιπο του τριημέρου με την πεπαλαιωμένη Lotus 81.
Σαν σήμερα, επίσης το 1981, ο ταλαντούχος Ayrton Senna κατέκτησε την πρώτη του νίκη σε αγώνα μονοθεσίων κερδίζοντας στο Brands Hatch, στα πλαίσια του βρετανικού πρωταθλήματος Formula Ford 1600. Παρόλο που τα μονοθέσια εκείνων των χρόνων δεν είχαν αεροδυναμικές πτέρυγες και ήταν δύσκολα στην οδήγηση, ο υπερταλαντούχος Βραζιλιάνος κατάφερε να επικρατήσει στη βροχή, δίνοντας στο κοινό των αγώνων ένα πρώτο δείγμα του μεγάλου του οδηγικού ρεπερτορίου. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη του Senna μόλις στον τρίτο του αγώνα, μετά από μια πέμπτη και μια τρίτη θέση.
Σαν σήμερα το 1988 γεννήθηκε στο Λονδίνο ο Alexander Sims. Ο Βρετανός δραστηριοποιήθηκε αρχικά στις μικρές κατηγορίες formula της χώρας του, με συμμετοχές σε διοργανώσεις Formula Renault και Formula 3. Η πορεία του στα μονοθέσια τελείωσε προσωρινά το 2013 έπειτα από μιάμιση σεζόν στο GP3 Series, βρίσκοντάς τον από την επόμενη χρονιά ως εργοστασιακό οδηγό της BMW. Ο Sims εκπροσώπησε τη γερμανική φίρμα στην κατηγορία GT μεγάλων πρωταθλημάτων όπως το Blancpain και το IMSA των Η.Π.Α., με μεγάλο στιγμιότυπο τη νίκη του στις 24 ώρες του Spa-Francorchamps το 2016. Με το project της BMW M8 στους αγώνες GT να τερματίζεται το 2019, ο Sims επέστρεψε στα μονοθέσια μέσω της Formula E, όπου και αγωνίζεται μέχρι σήμερα. Οδηγεί για την ομάδα της Mahindra και συνεχίζει να δίνει σποραδικά το παρόν σε αγώνες αντοχής με αυτοκίνητα GT, πλέον στη Chevrolet.
Σαν σήμερα το 1997, μια έντονη βροχόπτωση επηρέασε δραματικά τη δράση στις 12 ώρες του Sebring, με αποτέλεσμα ο αγώνας να διακοπεί για μία ώρα εξαιτίας πολλών ατυχημάτων. Με το ρολόι να συνεχίζει να μετρά αντίστροφα παρά την αναμονή, η νίκη τελικά κατέληξε στη #3 Ferrari 333 SP της ομάδας Team Scandia μετά από 281 γύρους. Σημειωτέον πως η ομάδα αυτή άνηκε στον τότε πρόεδρο της διοργανώτριας αρχής του IMSA, Andy Evans, ο οποίος μοιράστηκε το αυτοκίνητο με τους Fermín Vélez, Yannick Dalmas και Stefan Johansson.
Σαν σήμερα το 2003, η Audi διεύρυνε το σερί νικών της στις 12 ώρες του Sebring κερδίζοντας για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά. Στην προκειμένη περίπτωση επικράτησε μετά από 367 γύρους, με τους Frank Biela, Philipp Peter και Marco Werner να μοιράζονται το #1 R8 της Infineon Team Joest. Το #38 Audi R8 της ADT Champion Racing τερμάτισε στον ίδιο γύρο με τους Emanuele Pirro, JJ Lehto και Stefan Johnasson, ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε το #8 Bentley Speed 8 των Johnny Herbert, David Brabham και Mark Blundell.
Σαν σήμερα το 2008, οι 12 ώρες του Sebring για το ALMS προσέφεραν ανατροπές και νικητή-έκπληξη καθώς η Audi ηττήθηκε στη διάσημη πίστα για πρώτη φορά μετά το 1999. Για την ακρίβεια, η νίκη κατέληξε στην Penske Racing και σε μια Porsche RS Spyder Evo κατηγορίας LMP2 – ήταν η πρώτη φορά μετά το 1994 που το event δεν κερδήθηκε από αγωνιστικό της μεγάλης κατηγορίας. Μάλιστα, η Porsche έκανε το 1-2 καθώς οι Romain Dumas, Timo Bernhard και Emmanuel Collard ακολουθήθηκαν από το αγωνιστικό της Dyson Racing και των Butch Leitzinger, Marino Franchitti και Andy Lally. Η Audi απλώς έκλεισε το βάθρο με το πρώτο της R10 TDI έπειτα από προβλήματα στο σύστημα φρένων, με τους Tom Kristensen, Rinaldo Capello και Allan McNish.
-
Κάντε μας like στο facebook
-
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
-
Μπείτε στον server μας στο Discord
Σαν σήμερα το 2014, ο διαχρονικός αγώνας 12 ωρών του Sebring έλαβε χώρα στα πλαίσια του καινούριου πρωταθλήματος Tudor United SportsCar Championship (τωρινό IMSA WeatherTech), θέτοντας έτσι τέλος στο παλιό ALMS που φιλοξενούσε το event από το 1999. Με αφορμή την αλλαγή αυτή άλλαξαν και τα αγωνιστικά της κορυφαίας κατηγορίας, με τα πρωτότυπα LMP1 να αφήνουν τη θέση τους στην τρίτη γενιά των Daytona Prototypes. Μετά από 291 γύρους, η συνολική νίκη κατέληξε στο Riley-Ford της Chip Ganassi Racing και στους οδηγούς Scott Pruett, Memo Rojas και Marino Franchitti.
Σαν σήμερα το 2015 πραγματοποιήθηκε το GP Αυστραλίας στη Μελβούρνη και το Albert Park. Ο αγώνας μονοπωλήθηκε από την ομάδα της Mercedes, με τον Lewis Hamilton να επικρατεί του Nico Rosberg και να θέτει το ξεκίνημα σε ακόμα μίαα σεζόν κυριαρχίας. Ωστόσο, αρκετοί οδηγοί και ομάδες στο grid αντιμετώπισαν διάφορες συγκυρίες ενόψει και κατά τη διάρκεια του τριημέρου. Αρχικά, η Sauber έπρεπε να απουσιάσει από τις πρώτες ελεύθερες δοκιμές εξαιτίας νομικών επιπλοκών με τα συμβόλαια των οδηγών της· ο Giedo van der Garde έχασε το κάθισμά του, με τους Felipe Nasr και Marcus Ericsson να πλαισιώνουν την ομάδα. Επίσης, ο Fernando Alonso απουσίασε από την πρεμιέρα της σεζόν για ιατρικούς λόγους και αντικαταστάθηκε από τον Kevin Magnussen, λόγω του μυστηριώδους ατυχήματός του στις χειμερινές δοκιμές. Τέλος η Manor, η οποία σώθηκε την τελευταία στιγμή από την κατάρρευση, δεν βγήκε ποτέ από τα γκαράζ λόγω προβλήματος στα λογισμικά της συστήματα.
Τα ευτράπελα δεν σταμάτησαν εκεί, καθώς ο Valtteri Bottas τραυματίστηκε στην πλάτη του στις κατατακτήριες δοκιμές, ενώ οι Magnussen και Daniil Kvyat έχασαν την εκκίνηση λόγω μηχανικών προβλημάτων στον γύρο σχηματισμού. Μετά από όλα αυτά, μόλις 15 μονοθέσια ξεκίνησαν τον αγώνα, με την καρό σημαία να παίρνουν τα 11. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε ο μόλις 17 χρονών Max Verstappen, ο οποίος έγινε ο νεότερος επίσημος οδηγός στην ιστορία της Formula 1 – ρεκόρ που δεν πρόκειται να καταρριφθεί, καθώς η FIA έχει ορίσει πλέον τα 18 ως ελάχιστη ηλικία συμμετοχής. Ο Ολλανδός της Toro Rosso όδευε θριαμβευτικά προς τους πρώτους του βαθμούς, αλλά ο κινητήρας του παρέδωσε πνεύμα λίγο μετά το μέσον του αγώνα. Μαζί με τον Verstappen, με την Toro Rosso πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα και ο Ισπανός Carlos Sainz Jr., γιος του θρυλικού άσσου των αγώνων rally.
Σαν σήμερα το 2019 διοργανώθηκε για πρώτη φορά αγώνας απόστασης 1000 μιλίων στη διάσημη πίστα του Sebring. Ο αγώνας αυτός, ανεξάρτητος από το 12ωρο event που διεξάγεται στην ίδια πίστα ετησίως, είχε οριοθετηθεί στο πρόγραμμα της πρώτης εκτενούς σεζόν (super season) του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Αντοχής (WEC), σηματοδοτώντας την επιστροφή της διοργάνωσης στην αμερικανική πίστα μετά το 2012. Το ενδιαφέρον κυμάνθηκε σε χαμηλά επίπεδα στη μεγάλη κατηγορία LMP1, λόγω του μονοπωλίου από τα δύο υβριδικά Toyota TS050. Τελικά η νίκη κατέληξε στο #8 των Fernando Alonso, Kazuki Nakajima και Sébastien Buemi, με προβάδισμα ενός γύρου έναντι του #7. Το βάθρο έκλεισαν οι Mikhail Aleshin, Brendon Hartley και Vitaly Petrov σε ένα μη-υβριδικό BR Engineering BR1 της SMP Racing. Η Jackie Chan DC Racing, η εργοστασιακή ομάδα της Porsche και η Dempsey-Proton Racing επικράτησαν στις κατηγορίες LMP2, GTE-Pro και GTE-Am αντίστοιχα.
