Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1937 γεννήθηκε στο Wetzlar της Γερμανίας ο Klaus Enders. Ο Γερμανός έχει αφήσει εποχή ως ένας θρύλος στη σκηνή των μοτοσικλετών τύπου sidecar, μετρώντας συνολικά έξι παγκόσμιους τίτλους με την BMW στα 1960s και 1970s, με συνοδηγούς τους Wolfgang Kalauch και Ralf Engelhardt. Αποδείχθηκε επιτυχημένος την ίδια περίοδο και στο διάσημο Isle of Man TT, κατακτώντας τέσσερις νίκες στην κατηγορία των sidecar.
Σαν σήμερα το 1941 γεννήθηκε στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης από Πολωνούς μετανάστες ο παλιός βετεράνος των αγώνων αντοχής, Tony Adamowicz. Από το 1963, ο Αμερικανός αγωνίστηκε σχεδόν σε όλες τις διάσημες διοργανώσεις σπορ αυτοκινήτων της Βόρειας Αμερικής, από το Trans-Am και το IMSA, μέχρι το Can-Am και την κατηγορία μονοθεσίων Formula 5000. Οι εξορμήσεις του συμπεριλάμβαναν και εμφανίσεις από τους μεγαλύτερους αγώνες αντοχής στις αρχές των 1970s, πίσω από το τιμόνι κυρίως σπορ αυτοκινήτων της Scuderia Ferrari. Χαρακτηριστικά, το 1971 τερμάτισε δεύτερος στις 24 ώρες της Daytona μαζί με τον Ronnie Bucknum, καθώς και τρίτος στις 24 ώρες του Le Mans μαζί με τον δημοσιογράφο Sam Posey. Στα τέλη της δεκαετίας επικεντρώθηκε με περισσότερες ευτυχίες στις μικρές κατηγορίες του παλιού πρωταθλήματος IMSA GT, ολοκληρώνοντας την καριέρα του το 1989. Απεβίωσε τον Οκτώβριο του 2016 χάνοντας τη μάχη του με τον καρκίνο.
Σαν σήμερα το 1971 γεννήθηκε στο Ντένβερ του Κολοράντο ο Buzz Calkins. Ο Αμερικανός έκανε καριέρα στους αγώνες μονοθεσίων στο μεγαλύτερο κομμάτι των 1990s οδηγώντας αποκλειστικά για την Bradley Motorsports, μια ομάδα που διηύθυνε ο πατέρας του και ιδιοκτήτης ενός μεγάλου παντοπωλείου στο Κολοράντο, Brad Calkins. Ο “Buzz” είχε αφιερώσει μια τριετία (1993-1995) στην υποστηρικτική κατηγορία Indy Lights με αξιοπρεπείς επιδόσεις, πριν βρεθεί απροσδόκητα σε πρωταγωνιστικό ρόλο όταν η ομάδα αποφάσισε να συμμετάσχει στο καινούριο Indy Racing League το 1996 – στην αφετηρία του λεγόμενου “split” για τους αγώνες IndyCar. Κατέκτησε την παρθενική (και εν τέλει μοναδική) νίκη της καριέρας του στον πρώτο αγώνα στην ιστορία του πρωταθλήματος, το Indy 200 at Walt Disney World, ενώ στο τέλος της σεζόν μοιράστηκε τον τίτλο με τον Scott Sharp καθώς δεν υπήρχε κανονισμός που προέβλεπε tie-break σε περίπτωση ισοβαθμίας. Ο Calkins περιορίστηκε στη μετριότητα τα επόμενα χρόνια και αποσύρθηκε το 2001.
Σαν σήμερα το 1976 έλαβε χώρα το GP Ισπανίας για τη Formula 1, στην πίστα της Jarama. Η Ferrari είχε ήδη κερδίσει τους πρώτους τρεις αγώνες της σεζόν, αλλά οι πιθανότητες για μια τέταρτη νίκη άρχισαν να λιγοστεύουν όταν ο James Hunt της McLaren κατέλαβε την pole position. Ωστόσο, το πρώτο μισό του αγώνα είχε ως πρωτοπόρο τον Niki Lauda, ο οποίος μάλιστα καταπονούνταν από ένα σπασμένο πλευρό που είχε αποκομίσει σε ένα ατύχημα με τρακτέρ. Τελικά προσπεράστηκε από τις McLaren των Hunt και Jochen Mass, με τον Γερμανό να εγκαταλείπει 10 γύρους πριν τον τερματισμό λόγω αστοχίας κινητήρα. O Hunt πέρασε πρώτος την γραμμή τερματισμού αφήνοντας σχεδόν 31 δευτερόλεπτα πίσω τον Αυστριακό μπροστάρη της Ferrari, αλλά είχε αρχικά αποκλειστεί από τα τελικά αποτελέσματα διότι η McLaren M23 ήταν ελαφρώς πιο πλατιά βάσει των Τεχνικών Κανονισμών. Ως εκ τούτου, ο Lauda είχε ανακηρυχθεί νικητής.
Η απόφαση των αγωνοδικών ήταν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη, ειδικά αν αναλογιστούμε πως ο σχετικός κανονισμός περί πλάτους των μονοθεσίων είχε οριστεί με γνώμονα το ήδη πλατύ μηχανικό σύνολο της McLaren. Η ομάδα έκανε ένσταση της απόφασης, αποδίδοντας την παραβίαση που όρισαν οι αγωνοδίκες στη διαπλάτυνση που υπέστησαν τα ελαστικά εξαιτίας της υψηλής τους θερμοκρασίας. Η McLaren τελικά δικαιώθηκε μετά από δύο μήνες αναμονής, ο αποκλεισμός του Hunt άρθηκε και του απονεμήθηκαν οι 9 βαθμοί της νίκης. Στις πιο πίσω θέσεις, ο Gunnar Nilsson κατέγραψε με την τρίτη θέση το πρώτο του βάθρο στη Formula 1, ο Chris Amon βαθμολογήθηκε για τελευταία φορά, ενώ έκανε το ντεμπούτο της η μυθική εξάτροχη Tyrrell P34. Το επαναστατικό μονοθέσιο οδηγήθηκε από τον Patrick Depailler και έκανε αμέσως αίσθηση εκκινώντας από την τρίτη θέση. Παρόλο που έθετε βασική υποψηφιότητα για το βάθρο, ο Γάλλος αντιμετώπισε προβλήματα με το σύστημα πέδησης και εγκατέλειψε στο 1/3 του αγώνα.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 1 Μαΐου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1981, η εμβληματική Lancia Stratos σημείωσε την 17η και τελευταία της νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally (WRC) δια χειρός Bernard Darniche, ο οποίος επικράτησε στον Γύρο της Κορσικής με συνοδηγό τον Alain Mahé. Αυτή ήταν η τέταρτη νίκη για τον Γάλλο στο ιταλικό και με κινητήρα V6 της Ferrari αυτοκίνητο, ενώ ο Guy Fréquelin έφερε την Talbot Sunbeam Lotus στη δεύτερη θέση με συνοδηγό τον Jean Todt. Την τρίτη θέση του βάθρου κατέλαβαν οι Tony Pond και Ian Grindrod, με ένα Datsun Violet.
Σαν σήμερα το 1983 γεννήθηκε ο πιστός στρατιώτης της Hyundai στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally (WRC), Dani Sordo. Ο Ισπανός ξεκίνησε να αγωνίζεται στο motocross από την ηλικία των 12, αλλά αποδείχθηκε επιτυχής και σε άλλα είδη όπως οι αγώνες ανάβασης, τα καρτ και τα αυτοκίνητα τουρισμού. Το 2003 ξεκίνησε να δίνει το παρόν στο WRC και έκανε αξιόλογες υπερβάσεις με ιδιωτικά αυτοκίνητα των Mitsubishi και Citroën, συνοδεύοντας τις εμφανίσεις του με τον τίτλο στην κατηγορία Junior το 2005. Έτσι, την επόμενη χρονιά προβιβάστηκε στη βασική ομάδα της γαλλικής φίρμας και αποδείχθηκε εξαιρετικά σταθερός, αλλά περιορίστηκε όπως πολλοί στη σκιά του ανυπέρβλητου Sébastien Loeb. Μεσολάβησε ένα βραχυπρόθεσμο πέρασμα στην καταδικασμένη Mini, πριν έρθει επιτέλους η παρθενική νίκη του Sordo στη Γερμανία το 2013. Από το 2014 μέχρι σήμερα, ο αξιόπιστος Ισπανός οδηγεί ένα εκ των εργοστασιακών i20 ως part-time οδηγός, βοηθώντας στη μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών με καλούς τερματισμούς.
Σαν σήμερα το 1985, κατά την τέταρτη Ειδική Διαδρομή του Γύρου της Κορσικής για το WRC, ο Attilio Bettega έπεσε με την Lancia 037 σε ένα δέντρο από την πλευρά του οδηγού και σκοτώθηκε ακαριαία, σε ηλικία μόλις 32 χρονών. Ο συνοδηγός του, Maurizio Perrisinot, βγήκε αλώβητος από την σύγκρουση, η οποία με την σειρά της δημιούργησε πάμπολλα ερωτήματα γύρω από τα επίπεδα ασφάλειας των ταχύτατων πλέον αυτοκινήτων Group B.
Σαν σήμερα, επίσης το 1985, γεννήθηκε στο Λας Βέγκας ο πολύπειρος άσσος των αγώνων NASCAR, Kyle Busch. Ο Αμερικανός θεωρείται μία από τις πιο θρυλικές περιπτώσεις οδηγών στη σύγχρονη εποχή των αγώνων stock αυτοκινήτων στις ΗΠΑ, μετρώντας δύο δεκαετίες καριέρας στις τρεις κορυφαίες κατηγορίες του NASCAR. Ο μικρός αδερφός του Kurt Busch, πρωταθλητή του Cup Series το 2004, μετράει δύο τίτλους στον ίδιο θεσμό (2015, 2019) και πάνω από 60 νίκες, έναν τίτλο και πάνω από 100 νίκες στην υποστηρικτική κατηγορία Xfinity Series (2009) καθώς και πάνω από 60 νίκες στο Camping World Truck Series. Ο Busch έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον αριθμό 18 στην ομάδα της Joe Gibbs Racing και είναι γνωστός με τα ψευδώνυμα “Rowdy” ως συνιδρυτής της επιχείρησης ενεργειακών ποτών Rowdy Energy, “Wild Thing” για το επιθετικό οδηγικό του στυλ και “The Candy Man” για την πολυετή στήριξή του από την πολυεθνική εταιρεία τροφίμων της Mars.
Σαν σήμερα το 1986, ακριβώς έναν χρόνο μετά τον χαμό του Attilio Bettega, ο Γύρος της Κορσικής χαρακτηρίστηκε ξανά από μια σειρά τραγικών γεγονότων. Συγκεκριμένα, ο δημοφιλέστατος Henri Toivonen έχασε τον έλεγχο σε μια στενή αριστερή στροφή στο έβδομο χιλιόμετρο της 18ης Ειδικής Διαδρομής και έπεσε σε έναν γκρεμό μαζί με τον Αμερικανό συνοδηγό του, Sergio Cresto· η Lancia Delta S4 εξερράγη, τυλίχτηκε στις φλόγες και κανείς δεν επέζησε του συμβάντος. Η ακριβής αιτία πρόκλησης του δυστυχήματος παραμένει άγνωστη μέχρι και σήμερα, με τους περισσότερους να την αποδίδουν στην βαριά ίωση που ταλαιπωρούσε τον 29χρονο Φινλανδό οδηγό. Ο Toivonen ήταν ένας ανερχόμενος αστέρας του WRC κερδίζοντας συνολικά τρία events, σε Μεγάλη Βρετανία (1980, 1985) και Μόντε Κάρλο (1986). Μετά το δυστύχημα αυτό, εκτός από τους Toivonen και Cresto πέθανε και η κατηγορία Group B, με τα αργότερα αυτοκίνητα της κατηγορίας Group A να καθιερώνονται από το 1987 και έπειτα.
Σαν σήμερα το 1999 φιλοξενήθηκε ο τρίτος γύρος του πρωταθλήματος της Formula 1 με το GP Σαν Μαρίνο, στην πίστα της Imola. Ο poleman Mika Häkkinen έθεσε τον ρυθμό για τους πρώτους 18 γύρους, αλλά έκανε ένα ασυνήθιστο λάθος και έπεσε άτσαλα στον τοίχο καθώς έβγαινε από το τελευταίο chicane. Έτσι, η πρωτοπορία πέρασε στον ομόσταυλό του στη McLaren David Coulthard, ο οποίος τελικά δέχτηκε το overcut από τον Michael Schumacher και έχασε τη θέση του στην φάση των pit stops· τόσο ο Σκωτσέζος όσο και η McLaren απέδωσαν ευθύνες στους αργότερους οδηγούς που δεν ανταποκρίνονταν έγκαιρα στις μπλε σημαίες. Με αυτόν τον τρόπο, η Ferrari κέρδισε στην Imola για πρώτη φορά μετά το 1983, ενώ το βάθρο του αγώνα έκλεισε από τον Rubens Barrichello της Stewart.
Σαν σήμερα το 2004, ο Sete Gibernau κέρδισε στη Jerez για το GP Ισπανίας του MotoGP. Οι εξαιρετικά βρόχινες καιρικές συνθήκες δυσκόλεψαν τους αναβάτες καθ’ όλη τη διάρκειά του, με τους Troy Bayliss και Marco Melandri να είναι κάποιοι εκ των θυμάτων της βροχής. Η υπόθεση νίκη κρίθηκε ανάμεσα στον Gibernau και τον Max Biaggi, με τον Ισπανό να επικρατεί και να αφήνει τον Ιταλό πάνω από πέντε δευτερόλεπτα πίσω. Το βάθρο ολοκληρώθηκε από τον Alex Barros, ενώ ο poleman Valentino Rossi απέφυγε οριακά την πτώση σε δύο περιπτώσεις και επέλεξε να μετριάσει τον ρυθμό του, συμβιβαζόμενος με την τέταρτη θέση.
Παραμένοντας στο MotoGP και την Jerez, σαν σήμερα το 2010, ο Jorge Lorenzo κατέκτησε τη νίκη μέσα στην πατρίδα του, σε ένα εξαιρετικό παιχνίδι υπομονής και τακτικής. Ο συμπατριώτης Dani Pedrosa είχε εκκινήσει από την pole position και ξεμάκρυνε πολύ σύντομα, με τους Valentino Rossi και Nicky Hayden να κλείνουν την πρώτη τριάδα μπροστά από τον Lorenzo. Ο Ισπανός της Yamaha πέρασε τον Hayden λίγο μετά το μέσον του αγώνα και άρχισε έκτοτε να ανεβάζει κατακόρυφα τον ρυθμό του, ποντάροντας στην κούραση που θα καταπονούσε πλέον τους πρωτοπόρους. Οκτώ γύρους πριν τον τερματισμό, έφτασε τον “Γιατρό” και τον προσπέρασε στη στροφή 6, στρέφοντας πλέον το βλέμμα του προς τον Pedrosa. Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα να ολοκληρώσει το προσπέρασμα στον προτελευταίο γύρο, ο Lorenzo πήρε τελικά την πρωτοπορία στην ίδια στροφή του τελευταίου γύρου και έβαλε πλώρη για την καρό σημαία και την έκτη του νίκη στην μεγάλη κατηγορία.
