Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1919 γεννήθηκε ο Lance Macklin στο Kensington του Λονδίνου. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Βρετανός εκπλήρωσε τις νεανικές του φιλοδοξίες και έγινε οδηγός αγώνων, κάνοντας μάλιστα αίσθηση στο τοπικό Grand Prix des Frontières του Βελγίου το 1948. Έτσι, προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Aston Martin και συμμετείχε σε μεγάλους αγώνες αντοχής όπως οι 24 ώρες του Spa-Francorchamps και του Le Mans. Έχοντας αποκτήσει συστάσεις με τον συμπατριώτη George Abecassis, συχνό ομόσταυλο και ιδρυτή της μικρής αγωνιστικής ομάδας HWM, ο Macklin οδήγησε στην F1 στο διάστημα 1952-1955 κυρίως για την ομάδα αυτήν αλλά δεν βαθμολογήθηκε ποτέ. Δυστυχώς συνδέθηκε άρρηκτα με την τραγωδία στο Le Mans το 1955, η εμπλοκή του οποίου οδήγησε στον θάνατο του Pierre Levegh και πάνω από 80 θεατών. Μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης τού απέδωσε ευθύνες για το δυστύχημα – ο ίδιος, βαθύτατα επηρεασμένος, αποσύρθηκε σύντομα από την ενεργό δράση.
Σαν σήμερα το 1924, ο Joe Boyer σκοτώθηκε στην Pennsylvania σε ηλικία 34 χρονών, έπειτα από μια σύγκρουση σε έναν αγώνα 100 μιλίων στην πίστα της Altoona. Ο Boyer υπήρξε ένας εύπορος Αμερικανός οδηγός που είχε καθιερωθεί στο χώρο του motorsport αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι κυρίως γνωστός ως συν-νικητής του Indianapolis 500 για το 1924. Αρχικά είχε εκκινήσει τον αγώνα από την 4η θέση με μια Duesenberg με τον αριθμό 9, μέχρι που ανέλαβε στον 111ο γύρο την #15 Duesenberg του Lawrence Corum, με την οποία πήρε πρώτος την καρό σημαία ύστερα από 25 γύρους ως επικεφαλής. Αυτή ήταν μάλιστα η πρώτη φορά στην ιστορία του event που η νίκη απονεμήθηκε σε δύο οδηγούς. Επίσης, ο Boyer εκείνη την ημέρα είχε ηγηθεί τον πρώτο και τον τελευταίο γύρο του αγώνα σε διαφορετικά αυτοκίνητα.
Σαν σήμερα το 1946 ο 37χρονος George Robson, ένας εκ των νικητών του θρυλικού Indianapolis 500, ενεπλάκη σε ένα μεγάλο ατύχημα στην πίστα του Lakewood για το πρωτάθλημα AAA (τωρινό IndyCar) και δυστυχώς έχασε τη ζωή του μαζί με τον George Barringer. Γεννημένος στο Newcastle της Αγγλίας, ο Αμερικανός μεταφέρθηκε στον Καναδά και εγκαταστάθηκε μόνιμα στις Η.Π.Α. στα μέσα της δεκαετίας του ‘20. Ξεκίνησε την αγωνιστική του καριέρα στις αρχές των ‘40s, λαμβάνοντας συμμετοχή στο πρωτάθλημα αυτοκινήτων του AAA και το Indianapolis 500. Ύστερα από τη μεσολάβηση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Robson στέφθηκε νικητής του πρώτου αγώνα στο Brickyard το 1946. Ήταν ο τελευταίος οδηγός που έχασε τη ζωή του την ίδια χρονιά που κέρδισε το Indianapolis 500, μέχρι που ο έτερος Βρετανός ομογενής Dan Wheldon σκοτώθηκε στον αγώνα του Las Vegas για το IndyCar το 2011.
Σαν σήμερα το 1956, η αυλαία της σεζόν στην F1 έπεσε με το GP Ιταλίας στη Monza και προσέφερε ιστορικές στιγμές. Ο Juan Manuel Fangio κατάφερε να κατακτήσει τον τέταρτο παγκόσμιο τίτλο του ύστερα από μια σπανιότατη ανιδιοτελή κίνηση του νεαρού ομόσταυλου Peter Collins, ο οποίος παράτησε το δικό του κυνήγι προς τον τίτλο ώστε να παραδώσει την Lancia-Ferrari D50 που οδηγούσε στον Αργεντινό θρύλο. Η νίκη είχε καταλήξει στην Maserati 250F του Stirling Moss, παρόλο που ο Βρετανός χρειάστηκε να μπει στα pits για ανεφοδιασμό λόγω μιας διαρροής καυσίμων. Η Lancia-Ferrari του Fangio είχε τεθεί εκτός με μηχανικά προβλήματα μετά από μόλις 18 γύρους, ο Luigi Musso αρνήθηκε να του προσφέρει το αυτοκίνητό του και τελικά ο Collins, όντας μάλιστα δεύτερος και σε θέση να στεφθεί ο ίδιος πρωταθλητής, βοήθησε τον Fangio παραδίδοντας την δική του D50. Τελικά, ο Αργεντινός τερμάτισε 5,7 δευτερόλεπτα πίσω από τον Moss.
Σαν σήμερα το 1957, η μεγάλη κατηγορία του NASCAR φιλοξένησε το Southern 500, έναν καθιερωμένο αγώνα 500 μιλίων στην οβάλ πίστα του Darlington. Ο αγώνας αυτός δυστυχώς αμαυρώθηκε από τον θάνατο του Bobby Myers, έπειτα από ένα ατύχημα στον 28ο γύρο μεταξύ εκείνου και των Fonty Flock/Paul Goldsmith. Μάλιστα ο Flock μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και αποσύρθηκε άμεσα από τους αγώνες, ενώ ο George Parrish αντίκρισε από κοντά το συμβάν και αποφάσισε να αποσυρθεί με τη σειρά του στο τέλος της σεζόν. Μετά από 5 ώρες δράσης, η νίκη κατέληξε στον Speedy Thompson με μέση ωριαία ταχύτητα στα 100,094 mph. Επίσης, ο αγώνας αυτός σήμανε το ντεμπούτο του μελλοντικού θρύλου και τρεις-φορές πρωταθλητή του NASCAR, Cale Yarborough. Ο τότε 18χρονος από το Timmonsville έμεινε νωρίς εκτός αγώνα λόγω μηχανικών προβλημάτων και κατετάγη μόλις 42ος από τους 50 οδηγούς.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 1 Σεπτεμβρίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1958 γεννήθηκε ο Olivier Grouillard στο Fenouillet, μια κωμόπολη στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας. Ο Grouillard ξεκίνησε να τρέχει στα καρτ από τα 14 και αναρριχήθηκε σταδιακά στους αγώνες μονοθεσίων, φτάνοντας το 1985 στην ανταγωνιστική και καινούρια τότε Formula 3000. Μερικές σχετικά καλές σεζόν εκεί τον οδήγησαν στην F1 για το 1989, όταν ο Γάλλος πήρε το ντεμπούτο του με την Ligier στη θέση του Stefan Johansson. Μέχρι το 1992, ο Grouillard οδήγησε για τις ομάδες των Osella, Fondmetal, AGS και Tyrrell, δίνοντας το παρόν σε 62 Grand Prix. Βέβαια, εξαιτίας της πολύ χαμηλής δυναμικότητας μονοθεσίων που συχνά οδηγούσε, προκρίθηκε μόνο 41 φορές και βαθμολογήθηκε μόλις μία φορά. Συχνά μάλιστα αποτελούσε ένα κινητό εμπόδιο για τους γρηγορότερους οδηγούς του grid. Αδυνατώντας να «στεριώσει» στις Η.Π.Α. και στο πρωτάθλημα CART, μεταπήδησε στα σπορ αυτοκίνητα και τους αγώνες αντοχής και οδήγησε κυρίως για τις McLaren και Courage, μέχρι το 2001.
Σαν σήμερα το 1966 γεννήθηκε ο Olivier Panis στα νοτιοδυτικά της Lyon. Ο Γάλλος αγωνίστηκε στην F1 από το 1994 έως το 2004, σε ένα διάστημα όπου έλαβε συμμετοχή σε 157 Grand Prix με τις ομάδες των Ligier, Prost, BAR και Toyota. Μάλιστα ήταν ιδιαίτερα ικανός στην παροχή χρήσιμων δεδομένων και πληροφοριών γύρω από τις ρυθμίσεις των μονοθεσίων που οδηγούσε, αλλά η καριέρα του πήρε μια καθοδική πορεία μετά το 1997 εξαιτίας μιας σειράς σοβαρότατων τραυματισμών στο GP Καναδά. Η μία και μοναδική του νίκη στο πρωτάθλημα, στο GP Μονακό του 1996, αποτελεί ιστορικό στιγμιότυπο· είχε εκκινήσει μόλις 14ος και κέρδισε εντυπωσιακά, σε έναν αγώνα που είδε μόλις 3 μονοθέσια να τερματίζουν. Μεταξύ των διακρίσεών του περιλαμβάνεται και ένας τίτλος στην παλιά και ανταγωνιστική Formula 3000 (1993), καθώς και μια νίκη στις 12 ώρες του Sebring με ένα Peugeot 908 HDi FAP της Team Oreca (2011).
Σαν σήμερα το 1984, ο θρυλικός Mario Andretti εκκίνησε από την pole position στα 200 μίλια του Mid-Ohio για το παλιό πρωτάθλημα CART και έκανε περίπατο προς τη νίκη. Ο τότε άσσος της Newman/Haas Racing υπήρξε επικεφαλής στους 78 εκ των 84 γύρων και ξεπεράστηκε προσωρινά από τον Bobby Rahal στις δύο φάσεις των pit stops, παίρνοντας οριστικά την πρωτοπορία στον 60ο γύρο. Έκτοτε ξεμάκρυνε δαιμονιωδώς και πήρε πρώτος την καρό σημαία με διαφορά σχεδόν 38 δευτερολέπτων. Ο Danny Sullivan πλαισίωσε τους Andretti και Rahal στο βάθρο όντας έναν γύρο πίσω.
Σαν σήμερα, επίσης το 1984, ο Harry Gant εκκίνησε από την pole position στο Southern 500 του Darlington και υπήρξε πρωτοπόρος στους 277 από τους 364 γύρους του αγώνα, κατακτώντας έτσι την πρώτη από τις δύο νίκες του στο σχετικό event για την μεγάλη κατηγορία του NASCAR. Ο σχεδόν 4ωρος αγώνας απαρτίστηκε από πολλαπλά ατυχήματα κυρίως στους τελευταίους γύρους, με τον Gant να ξεπερνά για 2 δευτερόλεπτα τον Tim Richmond. Έτσι, ανέβηκε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας οδηγών, πίσω πλέον μόνο από τον Terry Labonte. Τρίτος τερμάτισε ο Buddy Baker, ο τελευταίος εκ των οδηγών που παρέμειναν στον ίδιο γύρο.
Σαν σήμερα το 1990, η Sauber-Mercedes εξασφάλισε και μαθηματικά τον τίτλο των ομάδων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων (WSC), κάνοντας το 1-2 στα 480 χιλιόμετρα του Donington Park για τον έβδομο αγώνα της σεζόν. Ύστερα από τη συμπλήρωση 120 γύρων, η νίκη κατέληξε στην C11 των Mauro Baldi και Jean-Louis Schlesser, μπροστά από το έτερο αυτοκίνητο των ομόσταυλων Jochen Mass και Heinz-Harald Frentzen. Ο Martin Brundle είχε αρχικά καταλάβει την τρίτη θέση του βάθρου οδηγώντας μόνος του μία εκ των δύο Silk Cut Jaguar XJR-11, αλλά η αξιόλογη προσπάθειά του αποδείχθηκε εν τέλει μάταιη – τα δύο βρετανικά αγωνιστικά αποκλείστηκαν από τα τελικά αποτελέσματα εξαιτίας παραβιάσεων σε κανονισμούς γύρω από τον ανεφοδιασμό καυσίμων. Έτσι, το βάθρο έκλεισε από τους Tim Harvey και Cor Euser της Spice Engineering.
Σαν σήμερα, επίσης το 1990, γεννήθηκε ο Marcus Ericsson στην Kumla της Σουηδίας. Ήδη από τα πρώτα του βήματα στις μικρές κατηγορίες μονοθεσίων, ο Ericsson είχε αποτελέσει μια περίπτωση σταθερού αλλά όχι τόσο εντυπωσιακού οδηγού, μετρώντας τίτλους στη Βρετανική Formula BMW και την Ιαπωνική F3. Σταδιακά καθιερώθηκε στον ευρωπαϊκό χώρο και, μάλιστα, το 2009 είχε οδηγήσει για την Brawn GP σε ένα τριήμερο τεστ της F1 στη Jerez για νεαρούς οδηγούς. Ωστόσο, η πόρτα της F1 ουσιαστικά άνοιξε για τον Ericsson το 2014, έπειτα από μερικές μέτριες σεζόν στο GP2 Series. Ο Σουηδός πήρε το ντεμπούτο του με την παραπαίουσα ομάδα της Caterham πριν αυτή διαλυθεί το 2015, μεταφέρθηκε στην Sauber (νυν Alfa Romeo) και την εκπροσώπησε έως το 2018, επιτυγχάνοντας ελάχιστους τερματισμούς στους βαθμούς. Από το 2019 μέχρι και σήμερα, ο Ericsson δραστηριοποιείται ενεργά στο IndyCar και βελτιώνεται συνεχώς, οδηγώντας από το 2020 για την Chip Ganassi Racing.
Σαν σήμερα το 2001, ο Michael Schumacher κυριάρχησε στο GP Βελγίου του Spa-Francorchamps και έφτασε τις 52 νίκες, ξεπερνώντας τον Alain Prost ώστε να γίνει ο τότε πολυνίκης στην ιστορία της F1. Ο αγώνας είναι επίσης γνωστός για το μεγάλο ατύχημα του Luciano Burti στον 5ο γύρο, λίγο πριν την στροφή Blanchimont. Ο Βραζιλιάνος της Prost είχε μικροεπαφή με την Jaguar του Eddie Irvine, έσπασε την εμπρόσθια αεροτομή του και έπεσε πάνω στα προστατευτικά λάστιχα με πολύ υψηλή ταχύτητα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με διάσειση και μώλωπες στο πρόσωπο και αντικαταστάθηκε από τον Tomáš Enge – το ατύχημά του συνέβαλε στη βελτίωση των επιπέδων ασφάλειας γύρω από τα κράνη των οδηγών. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο αγώνας είχε διακοπεί προσωρινά και τελικά συνεχίστηκε με μικρότερη απαιτούμενη απόσταση (36 γύροι). Ο Schumacher κέρδισε χωρίς να απειληθεί, με δεύτερη την McLaren MP4-16 του David Coulthard και τρίτη την αργή Benetton B201 του Giancarlo Fisichella.
Σαν σήμερα το 2007, το GP Σαν Μαρίνο επέστρεψε στον κόσμο του MotoGP για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 15 χρόνια, φιλοξενούμενο αυτήν τη φορά στην πίστα του Misano. Η επιστροφή του κορυφαίου πρωταθλήματος δύο τροχών στον Αδριατικό κόλπο της Ιταλίας είδε τον Casey Stoner να ελέγχει απόλυτα τον αγώνα από την pole position και να κερδίζει για όγδοη φορά στη σεζόν. Παράλληλα, ο κοντινότερος αντίπαλος Valentino Rossi εγκατέλειψε αποκαρδιωτικά μετά από ελάχιστους γύρους λόγω προβλημάτων στον κινητήρα του. Πέραν του Stoner, η μέρα αποδείχθηκε φανταστική και για την ομάδα της Suzuki. Ο Αυστραλός Chris Vermeulen τερμάτισε δεύτερος έχοντας εκκινήσει από την τρίτη σειρά, σχεδόν 5 δευτερόλεπτα πίσω από τον συμπατριώτη Stoner και 11 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Αμερικανό ομόσταυλο John Hopkins. Σε ένα ιδιαίτερο στατιστικό, αυτός είναι ο τελευταίος αγώνας MotoGP μέχρι και σήμερα του οποίου το βάθρο δεν απαρτίστηκε από κανέναν Ευρωπαίο αναβάτη.
Σαν σήμερα, επίσης το 2007, χάρις στις ενέργειες του Roger Penske κατά τους προηγούμενους μήνες, το σιρκουί πόλης του Belle Isle στο Detroit επέστρεψε στους αγώνες IndyCar μετά το 2001. Η πίστα διαφοροποιήθηκε ελαφρώς με στόχο την αύξηση των προσπερασμάτων, με την κατάταξη του αγώνα να διαφοροποιείται τελικά κυρίως μέσω των pit stops και διαφόρων ατυχημάτων. Μετά και την τελευταία φάση των pit stops, η μάχη για την πρωτοπορία εξελίχθηκε μεταξύ τεσσάρων οδηγών και επέφερε κρίσιμες εξελίξεις στην αντίστοιχη μάχη του τίτλου. Όσο ο Tony Kanaan ήταν επικεφαλής, ο Buddy Rice που τον ακολουθούσε έμεινε από καύσιμα στον προτελευταίο γύρο και χτυπήθηκε από τους βασικούς πρωταγωνιστές της σεζόν, Scott Dixon και Dario Franchitti. Ο τελευταίος κατάφερε τελικά να καταταγεί 6ος και να τεθεί πρωτοπόρος στη βαθμολογία με μόλις έναν αγώνα να απομένει. Παράλληλα, ο νικητής Kanaan ακολουθήθηκε στον τερματισμό από την ομόσταυλη Danica Patrick και τον αείμνηστο Dan Wheldon.
Σαν σήμερα το 2012, η εκκίνηση του GP Βελγίου για την F1 σημαδεύτηκε για πάντα από ένα χαοτικό ατύχημα που είχε προκαλέσει ο Romain Grosjean στην πρώτη στροφή της εκκίνησης. Εξαιτίας του ατυχήματος αυτού τέθηκαν εκτός οι Sergio Pérez, Lewis Hamilton καθώς και –κύριο και σημαντικότερο– ο βασικός διεκδικητής του τίτλου Fernando Alonso. Μάλιστα, η σοβαρότητα του συμβάντος επέφερε τον αποκλεισμό του Grosjean από το επερχόμενο τότε GP Ιταλίας· η ομάδα της Lotus τον είχε αντικαταστήσει με τον Jérôme d’Ambrosio. Νικητής του επεισοδιακού αυτού αγώνα αναδείχθηκε ο poleman Jenson Button της McLaren, με τον Sebastian Vettel να ανακάμπτει από την 10η θέση όπου είχε εκκινήσει και να τερματίζει δεύτερος. Ο σταθερός Kimi Räikkönen έκλεισε το βάθρο με την έτερη Lotus E20.
Σαν σήμερα, επίσης το 2012, το σιρκουί πόλης της Βαλτιμόρης φιλοξένησε τον προτελευταίο αγώνα της σεζόν για το Indy Lights, την δεύτερη τη τάξει κατηγορία μονοθεσίων στις Η.Π.Α. μετά το IndyCar. Το event είχε οριοθετηθεί στους 35 γύρους και κυριαρχήθηκε κατά κράτος από τον Tristan Vautier. Ο Γάλλος rookie είχε εκκινήσει από την pole position και δεν απειλήθηκε από κανέναν, κατακτώντας τη νίκη από τον Κολομβιανό Gustavo Yacamán για πάνω από 15 δευτερόλεπτα. Το βάθρο έκλεισε από τον Αργεντινό Esteban Guerrieri, ο οποίος μάλιστα έχασε την πρωτοπορία στη βαθμολογία οδηγών από τον Vautier. Απέμενε πλέον μόνο ο τελευταίος αγώνας στην οβάλ πίστα της Fontana, με τη διαφορά μεταξύ των δύο να βρίσκεται στους 14 βαθμούς.
