Σαν σήμερα, 23 Φεβρουαρίου στην F1 και το motorsport

Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.

Σαν σήμερα το 1928 γεννήθηκε ο Γερμανός θρύλος των αγώνων, Hans Herrmann. Ο Herrmann είχε ήδη ξεκινήσει την εμπλοκή του στους αγώνες πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αναπτύσσοντας στενές επαγγελματικές σχέσεις με τον Alfred Neubauer, τον τότε επιβλητικό επικεφαλής του αγωνιστικού τμήματος της Mercedes-Benz. Μετά τον πόλεμο εντάχτηκε στο τμήμα ως βασικός οδηγός, μαζί με άλλους θρύλους όπως ο Juan Manuel Fangio και ο Stirling Moss. Οδήγησε επίσημα στην F1 με τα «Ασημένια Βέλη» το 1954, τερματίζοντας μάλιστα στην τρίτη θέση του GP Ελβετίας. Παράλληλα, εκπροσώπησε την ομάδα και σε αγώνες αντοχής όπως το Mille Miglia και το Targa Florio. Ωστόσο, μετά την καταστροφή στο Le Mans αναγκάστηκε να περιπλανηθεί σε πολλές ομάδες, ολοκληρώνοντας το πέρασμά του από την F1 το 1969. Όντας πλέον βασικός οδηγός στην Porsche, ο Herrmann έδωσε στη φίρμα την πρώτη της νίκη στο Le Mans το 1970, οδηγώντας μια 917K μαζί με τον Richard Attwood.

Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 22 Φεβρουαρίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό

Σαν σήμερα το 1946 γεννήθηκε ο Alberto Colombo. Ο Ιταλός οδηγός σημείωσε μια επιτυχημένη πορεία στις μικρές κατηγορίες formula, κατακτώντας το εθνικό πρωτάθλημα F3 το 1974 και καταγράφοντας πολλές εμφανίσεις στην F2. Η ευκαιρία του στην F1 παρουσιάστηκε στα μέσα του 1978 όταν κλήθηκε να οδηγήσει για την αδύναμη ATS, αντικαθιστώντας τον Jean-Pierre Jarier που είχε παραιτηθεί ύστερα από ρήξη της συνεργασία του με τον επικεφαλής Günter Schmid. Ο Colombo εμφανίστηκε στα GP Βελγίου και Ισπανίας αλλά απέτυχε οριακά να προκριθεί και αντικαταστάθηκε από τον Keke Rosberg. Μεταφέρθηκε στην ομάδα του Arturo Merzario για το GP Ιταλίας της ίδιας χρονιάς, μένοντας αυτήν τη φορά εκτός grid ήδη από το pre-qualifying. Το 1979, ο Colombo έκανε μια μάταιη προσπάθεια να συμμετάσχει στην F1 με ένα δικό του μονοθέσιο ονόματι Rivlera. Τελικά παρέμεινε στην F2 και αποσύρθηκε το 1980, αναλαμβάνοντας την ιδιοκτησία και καθοδήγηση της ομάδας Sanremo, την οποία εκπροσωπούσε ως οδηγός.

Σαν σήμερα το 1949 γεννήθηκε ο άσσος των αγώνων rally, Bruno Saby. Ο Γάλλος εθνικός πρωταθλητής συμμετείχε σε 39 events του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Rally (WRC) οδηγώντας για τη Renault, την Peugeot, τη Volkswagen και τη Lancia. Μάλιστα, η πρώτη από τις δύο νίκες του ήρθε στον Γύρο της Κορσικής το 1986, σε ένα event που στιγματίστηκε από τον θάνατο του θρυλικού Henri Toivonen και του συνοδηγού Sergio Cresto, βάζοντας έτσι τέλος στην κατηγορία Group B. Η δεύτερη νίκη του Saby ήρθε στην μετα-Group B εποχή του WRC, στο Rally Μόντε Κάρλο του 1988. Ο Γάλλος αναδείχθηκε και στο rallycross, κατακτώντας το εθνικό πρωτάθλημα του 1978. Έχοντας πλέον απομακρυνθεί από το WRC, από το 1992 έως και το 2008 όπου αποσύρθηκε, ο Saby συμμετείχε στο Rally Ντακάρ και κατέκτησε τη νίκη το 1993 με τη Mitsubishi.

Σαν σήμερα το 1953 γεννήθηκε ο Satoru Nakajima. Αν εξαιρέσουμε θρυλικούς οδηγούς που εμφανίστηκαν σποραδικά στην F1 όπως ο Kazuyoshi Hoshino και ο Kunimitsu Takahashi, ο Nakajima ήταν ο πρώτος Ιάπωνας που εκπροσώπησε συστηματικά τη χώρα του. Ύστερα από πολλές παραγωγικότατες και επιτυχημένες σεζόν στην F2 της Ιαπωνίας (τωρινή Super Formula), ο Nakajima εκμεταλλεύτηκε τις διασυνδέσεις του με τη Honda και εισήλθε στην F1 το 1987, οδηγώντας για την Team Lotus δίπλα στον αείμνηστο Ayrton Senna. Μοιραία υστέρησε κατά κράτος σε ρυθμό, αλλά κατάφερε να βαθμολογηθεί στον δεύτερο μόλις αγώνα του. Μπορεί σαν οδηγός να μην εντυπωσίασε, αλλά ήταν πολύ επιδέξιος σε βρόχινες συνθήκες. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε το βροχερό GP Αυστραλίας του 1989, στο οποίο ο Nakajima σημείωσε τον ταχύτερο γύρο και τερμάτισε 4^ος με μια αργή Lotus 101, έχοντας εκκινήσει 23^ος. Ακολούθησαν δύο μέτριες χρονιές στην Tyrrell, με την καριέρα του Nakajima στην F1 να ολοκληρώνεται το 1991.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί πως ο Satoru Nakajima ενεπλάκη σε ένα project της Honda για συμμετοχή με εργοστασιακή ομάδα στην F1, αρχής γενομένης το 1993. Το ιαπωνικό εργοστάσιο είχε ήδη τερματίσει την επιτυχημένη συνεργασία του με τη McLaren και κατασκεύασε μια σειρά από μονοθέσια, τα οποία δοκιμάστηκαν από τον Nakajima και βελτιώθηκαν περαιτέρω, με στόχο την είσοδό τους στην F1. Τελικά, μετά από πολλά τεστ, η Honda επέλεξε να επεκταθεί στις Η.Π.Α. και να προμηθεύσει με κινητήρες ομάδες του πρωταθλήματος CART, και αργότερα του IndyCar. Ο Nakajima είναι πλέον ιδιοκτήτης της επώνυμης αγωνιστικής ομάδας του, προωθώντας οδηγικά ταλέντα στη Super Formula αλλά και το Super GT.

• Κάντε μας like στο facebook

• Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube

• Μπείτε στον server μας στο Discord

Σαν σήμερα το 1958, ο θρυλικός Juan Manuel Fangio βρέθηκε αντιμέτωπος με μια παράξενη και απροσδόκητη περιπέτεια. Συγκεκριμένα, ενώ προετοιμαζόταν να συμμετάσχει σε έναν αγώνα σπορ αυτοκινήτων στην Κούβα, έπεσε θύμα απαγωγής από μια συμμορία ανθρώπων, οι οποίοι ύστερα τον μετέφεραν σε μια σειρά από κρησφύγετα ώστε να μην αποκαλυφθεί. Εκείνη την περίοδο, η Κούβα βρισκόταν σε μια μεγάλη κρίση πολιτικής αναδιοργάνωσης και θεωρήθηκε σκόπιμο να αποτραπεί η παρουσία του μεγαλύτερου ονόματος στον αγώνα, ώστε να δοθεί προσοχή προς τα πολιτικά δρώμενα. Ο Fangio τελικά αφέθηκε ελεύθερος μετά το τέλος του αγώνα την αμέσως επόμενη μέρα, δηλώνοντας αργότερα πως παραδόξως δέχτηκε πολύ καλή μεταχείριση από τους απαγωγείς του.

Σαν σήμερα το 2008 απεβίωσε σε ηλικία 91 χρονών ο Βέλγος θρύλος των αγώνων, Paul Frère. Συμμετείχε σε 11 Grand Prix κατά τη δεκαετία του ‘50 με το καλύτερο αποτέλεσμά του να έρχεται στην τελευταία του εμφάνιση, το GP Βελγίου, όπου τερμάτισε δεύτερος με μια Lancia-Ferrari D50. Επίσης, ο Frère κέρδισε στις 24 ώρες του Le Mans το 1960, οδηγώντας μια Ferrari 250 Testa Rossa μαζί με τον συμπατριώτη Olivier Gendebien. Μετά τη νίκη αυτή αποσύρθηκε από τους αγώνες και καθιερώθηκε ως ένας αξιοσέβαστος δημοσιογράφος και συγγραφέας στο χώρο του motorsport. Μετά τον θάνατό του, η στροφή 15 του Spa-Francorchamps μετονομάστηκε προς τιμήν του.

Σαν σήμερα το 2014, δέκα χρόνια μετά την πρώτη του νίκη στο Daytona 500, ο αγαπητός Dale Earnhardt Jr. κατέκτησε τον δημοφιλή αγώνα για δεύτερη φορά στην καριέρα του. Το event έμεινε στην ιστορία για τη μακροσκελή του διακοπή ελέω κακών καιρικών συνθηκών – διακόπηκε στον 39^ο γύρο λόγω βροχής και η δράση επανήλθε σχεδόν 6.5 ώρες αργότερα. Με τη νίκη του, ο Dale Jr. έβαλε τέλος σε ένα σερί 55 αγώνων χωρίς νίκη στη μεγάλη κατηγορία του NASCAR. Ο rookie και poleman Austin Dillon επανέφερε στη διοργάνωση τον εμβληματικό αριθμό 3 του αείμνηστου Dale Earnhardt Sr. για πρώτη φορά μετά τον θάνατο του ‘Intimidator’ το 2001 – τελικά κατέληξε στην 9^η θέση.