Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1922, ο «Ναός της Ταχύτητας» στη Monza άνοιξε τις πύλες του στο κοινό και μία εβδομάδα αργότερα φιλοξένησε το πρώτο του επίσημο GP Ιταλίας. Ο αγώνας των εγκαινίων διεξήχθη υπό βροχή και περιλάμβανε αυτοκίνητα μικρού κυβισμού και διαστάσεων (τα λεγόμενα τότε voiturettes), με νικητή να αναδεικνύεται ο Pietro Bordino σε ένα Fiat 501. Η κατασκευή της πίστας διήρκεσε από τον Μάιο έως τον Ιούλιο του 1922, με το έργο να χρηματοδοτείται από τη Λέσχη Αυτοκίνησης του Μιλάνου και τις εργασίες να επωμίζεται ένα σύνολο 3.500 εργατών.
Σαν σήμερα το 1924, ο Dario Resta έχασε τη ζωή του σε ηλικία μόλις 40 χρονών, σε μια απόπειρα σημείωσης ρεκόρ ταχύτητας στο Brooklands. Γεννημένος στη Faenza της Ιταλίας, ο Resta σύντομα είχε μετακομίσει με την οικογένειά του στην Αγγλία όπου και έγινε Άγγλος υπήκοος. Αγωνίστηκε για πρώτη φορά το 1907 στην καινούρια πίστα του Brooklands, κερδίζοντας μάλιστα τον φθινοπωρινό αγώνα που είχε διοργανωθεί εκεί. Όντας σταθερότατος με τρεις τερματισμούς στην πρώτη εξάδα του διάσημου προπολεμικού GP Γαλλίας, ο Άγγλος/Ιταλός αποδείχθηκε άκρως επιτυχημένος στους αγώνες των Η.Π.Α. Το 1915 είχε κατακτήσει το σχετικό Grand Prix στο San Francisco καθώς και το Vanderbilt Cup, ενώ την επόμενη χρονιά έβαλε πλώρη για τον τίτλο στο πρωτάθλημα AAA (τωρινό IndyCar) με μια νίκη στο δημοφιλές Indianapolis 500. Αποσύρθηκε προσωρινά από το motorsport το 1920 και επέστρεψε τρία χρόνια αργότερα.
Σαν σήμερα το 1935, ο εμβληματικός Sir Malcolm Campbell έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έσπασε το φράγμα των 300 mph (περίπου 480 km/h), σημειώνοντας νέο ρεκόρ επίγειας ταχύτητας στο πεδίο άλατος του Bonneville στην Utah. Ο Βρετανός κατέγραψε το ρεκόρ αυτό σε δύο φάσεις πίσω από το τιμόνι του λεγόμενου “Bluebird”, περνώντας το πρώτο σημείο ελέγχου στα 304,33 mph και επιστρέφοντας έπειτα με ταχύτητα στα 298,01 mph. Έτσι, ο Campbell έθεσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ για το λεγόμενο “Flying Mile” με μέση ωριαία ταχύτητα στα 301,13 mph.
Σαν σήμερα το 1939, δύο μέρες μετά το ξεκίνημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη του Βελιγραδίου στη Γιουγκοσλαβία (τωρινή Σερβία) φιλοξένησε για πρώτη και μοναδική φορά έναν αγώνα Grand Prix, σε μια σχεδόν κυκλική διαδρομή μέσα στο Πάρκο Kalemegdan του φρουρίου της πρωτεύουσας. Εξαιτίας του ξεσπάσματος των πρώτων εχθροπραξιών στην Πολωνία από τους Γερμανούς, οι γαλλικές και ουγγρικές ομάδες που προορίζονταν να συμμετάσχουν στον αγώνα δεν εμφανίστηκαν ποτέ – οι γερμανικές ομάδες έδωσαν κανονικά το παρόν με δύο αυτοκίνητα για τις Mercedes-Benz και Auto Union, ενώ μόλις ένα ήταν γαλλικό (Bugatti) και το οδήγησε ο ντόπιος Boško Milenković. Νικητής του event αναδείχθηκε τελικά ο θρυλικός Tazio Nuvolari με μια Auto Union, για την τελευταία μεγάλη νίκη στη λαμπρή του αγωνιστική πορεία. Ακολούθησε η Mercedes-Benz του Manfred von Brauchitsch και η έτερη Auto Union του Hermann Paul Müller.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 2 Σεπτεμβρίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1950, ο τίτλος για το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα της F1 κρίθηκε στο GP Ιταλίας και την πίστα της Monza, με βασικούς διεκδικητές τους ομόσταυλους Giuseppe Farina, Juan Manuel Fangio και Luigi Fagioli της Alfa Romeo. Ο Fangio είχε προσέλθει στο event ως επικεφαλής της βαθμολογίας και κατέλαβε την pole position, αλλά έμεινε αρχικά εκτός με προβλήματα στο κιβώτιο ταχυτήτων. Ανέλαβε την Alfetta του Piero Taruffi και τελικά εγκατέλειψε ολοκληρωτικά έπειτα από άλλο ένα μηχανικό πρόβλημα. Ο Alberto Ascari είχε επίσης ηγηθεί τον αγώνα με την καινούρια Ferrari 375 μέχρι να εγκαταλείψει και εκείνος, με αποτέλεσμα ο Farina να τεθεί επικεφαλής και να βάλει πλώρη για τη νίκη και τον τίτλο. Ο Ascari ανέλαβε την Ferrari του πρωτάρη Dorino Serafini ώστε να τερματίσει δεύτερος. Επίσης, ο 53χρονος Philippe Étancelin τερμάτισε 5ος σε μια Talbot-Lago και έγινε ο γηραιότερος οδηγός που βαθμολογήθηκε στην F1.
Σαν σήμερα το 1951, ο δεύτερος ετήσιος αγώνας 500 μιλίων του Darlington απαρτίστηκε από ένα grid 82 αυτοκινήτων (ρεκόρ στη μεγάλη κατηγορία του NASCAR) και ολοκληρώθηκε μετά από 6,5 ώρες, με νικητή τον Herb Thomas. Ο Αμερικανός από την Olivia της Βόρειας Carolina προηγήθηκε στους 311 από τους 400 γύρους οδηγώντας ένα Hudson Hornet και κατέκτησε τη δεύτερη νίκη του στη σεζόν. Στη δεύτερη θέση και πάνω από έναν γύρο πίσω τερμάτισε το έτερο Hudson Hornet του Jesse James Taylor, με τρίτο τον Buddy Shuman.
Σαν σήμερα το 1962, το Southern 500 του Darlington προσέφερε στον Larry Frank την μοναδική του νίκη στη μεγάλη κατηγορία του NASCAR. Ο Frank είχε εκκινήσει 10ος, υπήρξε επικεφαλής του αγώνα για 85 γύρους και κατάφερε να ντουμπλάρει όλους τους υπόλοιπους οδηγούς, τερματίζοντας μάλιστα με δύο κλαταρισμένα ελαστικά. Ωστόσο, ένα σφάλμα στην καταμέτρηση των αποτελεσμάτων σχεδόν του στέρησε τη νίκη αυτή – ο τότε πρωταθλητής Junior Johnson είχε ανακηρυχθεί αρχικά νικητής και προσήλθε στο σχετικό σημείο απονομής, μέχρι που οι διοργανωτές επανέφεραν τον Frank στην πρώτη θέση στις 11:00 μ.μ. της επόμενης ημέρας. Η τελική αυτή απόφαση υποσκέλισε τον Johnson στη δεύτερη θέση και η πεντάδα έκλεισε από τους Marvin Panch, David Pearson και Richard Petty.
Σαν σήμερα το 1973, ο Cale Yarborough διέψευσε τα προγνωστικά που έκαναν λόγο για εύκολη επικράτηση του poleman David Pearson στο Southern 500 του Darlington και κατέκτησε αυτός τη νίκη, προηγούμενος για 277 γύρους. Παρόλ’ αυτά, με την δεύτερη θέση του ο Pearson έγραψε ιστορία στο NASCAR καθώς έγινε ο πρώτος οδηγός που συγκέντρωσε συνολικά 1 εκατομμύριο δολάρια από χρηματικά έπαθλα της διοργάνωσης. Ο Benny Parsons τερμάτισε 5ος με έναν «αθόρυβο» αγώνα και τέθηκε επικεφαλής στη βαθμολογία οδηγών, ενώ ο rookie Darrell Waltrip ολοκλήρωσε στην 8η θέση με ένα Ford της Bud Moore Engineering.
Σαν σήμερα το 1989, η πίστα του Donington Park στη Μεγάλη Βρετανία φιλοξένησε για πρώτη φορά έναν αγώνα στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Σπορ Αυτοκινήτων (WSC), το λεγόμενο Wheatcroft Gold Cup. Το event είχε οριοθετηθεί στα 480 χιλιόμετρα (120 γύροι) και τελικά κατακτήθηκε από την Sauber-Mercedes C9/88 των Jochen Mass και Jean-Louis Schlesser. Το πλήρωμα αυτό επικράτησε των ομόσταυλων Kenny Acheson και Mauro Baldi, με το βάθρο να κλείνουν οι ντόπιοι Julian Bailey και Mark Blundell έχοντας μοιραστεί ένα Nissan R89C.
Σαν σήμερα, επίσης το 1989, ο αγώνας 200 μιλίων του Mid-Ohio για το πρωτάθλημα CART/IndyCar έμεινε στην ιστορία, καθώς προσέφερε στην Porsche την πρώτη και μοναδική της νίκη στη δημοφιλή και διαχρονική διοργάνωση. Η γερμανική φίρμα είχε ήδη ξεκινήσει ένα φιλόδοξο project κινητήρων αλλά και σασί από το 1987, επιτυγχάνοντας επιτέλους μια αξιόλογη διάκριση χάρις στον Teo Fabi. Ο Ιταλός είχε προκριθεί στην pole position με μια March 89P εξοπλισμένη με έναν κινητήρα V8 της Porsche, υπήρξε πρωτοπόρος στους 71 εκ των 84 γύρων και πήρε πρώτος την καρό σημαία. Μάλιστα, η ομάδα σχεδόν στερήθηκε το ιστορικό αυτό αποτέλεσμα διότι δεν ανεφοδίασε επαρκώς με καύσιμα το μονοθέσιο στο δεύτερο pit stop της, εξαναγκάζοντας έτσι τον Fabi σε μια επιπρόσθετη στάση στα pits. Τελικά ο Fabi κινήθηκε σε δαιμονιώδη ρυθμό και ξεπέρασε για σχεδόν 7 δευτερόλεπτα τον Al Unser Jr. Το βάθρο έκλεισε από τον Michael Andretti.
Σαν σήμερα, επίσης το 1989, το Γερμανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού (DTM) επέστρεψε στο Nürburgring –αυτήν τη φορά στη μικρή χάραξη– ώστε να πραγματοποιήσει δύο μικρούς αγώνες για τους γύρους 19-20 της σεζόν. Η μέρα κύλησε ιδανικότατα για τον τότε πρωταθλητή Klaus Ludwig. Ο Γερμανός της Mercedes-Benz εκκίνησε από την pole position και κέρδισε και στους δύο αγώνες, οδηγώντας μια 190E 2.5-16 Evo. Η προσπάθειά του ωστόσο στον δεύτερο αγώνα αποδείχθηκε σαφώς μεγαλύτερη, καθώς το αυτοκίνητο παρουσίασε αστοχία στον συμπλέκτη μετά από μόλις 3 γύρους. Ο Ludwig είχε τους Altfrid Heger και Steve Soper να τον ακολουθούν κατά πόδας, μέχρι που έκανε την εμφάνισή της και η βροχή. Το κιβώτιο ταχυτήτων άρχισε να παραδίδει και αυτό πνεύμα εξαιτίας της δυσλειτουργίας του συμπλέκτη, με την βροχή τελικά να δυναμώνει επικίνδυνα και να οδηγεί σε ολοκλήρωση του αγώνα μετά από 17 από τους 22 προγραμματισμένους γύρους, προσφέροντας έτσι τον Ludwig μια τυχερή νίκη.
Σαν σήμερα το 2000, το GP Πορτογαλίας επέστρεψε στην κορυφαία κατηγορία 500cc του παλιού MotoGP μετά το 1987 – τότε μάλιστα είχε φιλοξενηθεί για πρώτη φορά στην Ισπανία και την πίστα της Jarama για οργανωτικούς λόγους. Αυτήν τη φορά, το event είχε λάβει χώρα στο Estoril και ξεκίνησε με θετικούς οιωνούς ήδη από τις κατατακτήριες δοκιμές, στις οποίες έκανε την έκπληξη ο Garry McCoy. Ο Αυστραλός της Red Bull Yamaha έχασε αρχικά το πλεονέκτημα της pole position καθώς προσπεράστηκε στην εκκίνηση από τον ταχύ Sete Gibernau, αλλά ανέκτησε την πρωτοπορία στο ξεκίνημα του 6ου γύρου και δεν απειλήθηκε ξανά. Στο μεταξύ, ο Ισπανός έχασε έδαφος και ξεπεράστηκε εύκολα από τους Kenny Roberts Jr. και Valentino Rossi, με μια άσχημη πτώση να θέτει άδοξα τέλος στον αγώνα του με 9 γύρους να απομένουν. Ο McCoy πλαισιώθηκε στο βάθρο από τους Roberts Jr. και Rossi για τη δεύτερη νίκη της καριέρας του.
Σαν σήμερα, επίσης το 2000, ο Bobby Labonte κατέκτησε μια άκρως απροσδόκητη νίκη στο Southern 500 του Darlington, καθώς η πίστα κατακλύστηκε κυριολεκτικά από ξαφνικές καταιγίδες που τερμάτισαν πρόωρα τον αγώνα στους 328 από τους 367 γύρους. Ο άσσος της Joe Gibbs Racing είχε τεθεί υποχθόνια επικεφαλής με ένα γρήγορο pit stop, κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου αυτοκινήτου ασφαλείας πριν τη διακοπή. Μάλιστα είχε εκκινήσει μόλις 37ος, καθιστώντας έτσι την θέση αυτή ως τη χαμηλότερη από την οποία προήλθε νίκη στη μεγάλη κατηγορία του NASCAR – το ρεκόρ άνηκε στον Jeff Gordon, ο οποίος είχε κερδίσει την ίδια χρονιά στην Talladega εκκινώντας 36ος.
Σαν σήμερα το 2016, η διάσημη πίστα του Watkins Glen φιλοξένησε τον 16ο αγώνα της σεζόν για το Indy Lights: την πρώτη υποκατηγορία του IndyCar. Ο Zach Veach της Belardi Auto Racing ήταν ο κύριος πρωταγωνιστής, καθώς εκκίνησε 5ος και είχε ήδη τεθεί επικεφαλής μετά την έξοδο από το Bus Stop chicane. Έκτοτε δεν απειλήθηκε και κατέκτησε την δεύτερη νίκη του στη χρονιά. Στο μεταξύ, πίσω από τον Veach υπήρξαν εξελίξεις που έδωσαν νέο ενδιαφέρον στην μάχη του τίτλου. Ο poleman Santiago Urrutia δεν είχε ιδιαίτερα ανταγωνιστικό ρυθμό και βρισκόταν 5ος μέχρι τον 19ο από τους 25 γύρους, όταν και βγήκε εκτός πίστας. Το εμπρός-αριστερό ελαστικό κλάταρε και ο Ουρουγουανός μπήκε αναγκαστικά στα pits, πέφτοντας στην 12η/τελευταία θέση όπου και τερμάτισε. Με τον Ed Jones δεύτερο και με δύο αγώνες να απομένουν, η βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους ήταν μόλις 1 βαθμός υπέρ του Urrutia.
Σαν σήμερα το 2017, μία μέρα μετά το πέρας μιας βρόχινης και ανατρεπτικής διαδικασίας κατατακτηρίων δοκιμών, ο Lewis Hamilton εκκίνησε στο GP Ιταλίας από την 69η pole position της καριέρας του (ρεκόρ στην F1) και έκανε περίπατο προς τη νίκη, την έκτη του στη σεζόν. Έτσι, σε συνδυασμό και με την τρίτη θέση του Sebastian Vettel, ο Βρετανός άσσος της Mercedes ξεπέρασε τον Γερμανό της Ferrari στην κορυφή της βαθμολογίας οδηγών. Ο ομόσταυλος του Hamilton, Valtteri Bottas, ανέκαμψε από το κακό πλασάρισμά του στις κατατακτήριες δοκιμές και τερμάτισε δεύτερος, ολοκληρώνοντας το 1-2 καθώς και μια ημέρα κυριαρχίας για την ομάδα των «Ασημένιων Βελών». Οι εκπλήξεις της εκκίνησης –συγκεκριμένα οι Esteban Ocon και Lance Stroll– δεν είχαν αρκετά καλό ρυθμό και ολοκλήρωσαν στις θέσεις 6 και 7 αντίστοιχα, ενώ ο Daniel Ricciardo της Red Bull οδήγησε εξαιρετικά από την 16η θέση και τερμάτισε 4ος.
