Η αγωνιστική ομάδα της Ducati βρίσκεται σε μια αλλόκοτη κατάσταση, καθώς τόσο στο παρόν αλλά και στο μέλλον, πρέπει να βρει λύσεις ώστε να επιστρέψει στη κορυφή.
Το ιταλικό εργοστάσιο είχε τρεις σεζόν όπου κατάφερε να κατασκευάσει μια μοτοσυκλέτα όπου κατέκτησε νίκες και διεκδίκησε και Πρωταθλήματα. Όμως η ταχύτατη Honda και ο 8 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Marc Marquez, έκαναν τη καλύτερη δουλειά και κατέκτησαν το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο. Ταυτόχρονα, είδαμε μια περίοδο όπου η Yamaha δεν είχε την επιθυμητή απόδοση για να μπει στο παιχνίδι πρωταθλήματος, ενώ η Suzuki έδειξε ορισμένα δείγματα ταχύτητας. Από εκεί και πέρα, η Aprilia δεν διεκδίκησε ποτέ τίποτα, ενώ η KTM δεν έχει φτάσει στο σημείο που θα ήθελε.
Επιστρέφοντας στην Ducati, είδαμε μια κίνηση που μαρτυρούσε το γεγονός πως ήθελαν τη κορυφή. Υπέγραψαν τον Jorge Lorenzo με ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο, ο οποίος ήρθε από την Yamaha και έπαθε πολιτισμικό σοκ όταν προσπάθησε να δαμάσει την Desmosedici, με τη πρώτη χρονιά να είναι άκρως καταστροφική. Ο Ισπανός προσπάθησε να κάνει αλλαγές, να φέρει στα μέτρα του τη μοτοσυκλέτα, κάτι το οποίο κατάφερε τη δεύτερη του σεζόν, παίρνοντας νίκες. Σε εκείνο το σημείο, έδειχνε να γυρίζει η ζυγαριά με το μέρος του, σε μια περίοδο όπου συζητούσε σχετικά με το μέλλον του, καθώς ήταν στο τελευταίο χρόνο συμβολαίου του.
Εκεί η Ducati ήταν ανάμεσα στον αναβάτη με τον οποίο διεκδίκησε το Πρωτάθλημα τη προηγούμενη σεζόν και τον αναβάτη Πρωταθλητή που έφερε στην ομάδα για να την κάνει νικήτρια, ο οποίος όμως άρχισε να βρίσκει τη ταχύτητά του. Η απόφαση προφανώς και ήταν δύσκολη, όμως η απόφαση ήταν να προσλάβουν τον Danilo Petrucci, βάζοντας τέλος στο πλάνο Lorenzo.
Σε αυτό το σημείο, η Ducati εγκαταλείπει το πρότζεκτ ενός Πρωταθλητή, ο οποίος δεν είχε τελειοποιήσει ακόμα την μοτοσυκλέτα πάνω του και είχε επιπλέον να δώσει, όντα ήδη σε σημείο να νικάει τον Dovi. Με αυτή την απόφαση, οι Ιταλοί έχασαν την ευκαιρία να εξελίξουν τη μοτοσυκλέτα με βάση τον Lorenzo, ενώ από την μεριά του ο Dovi ήδη είχε χτυπήσει ταβάνι. Ο Ιταλός έκανε τη τέλεια του χρονιά, απέδειξε πως μπορεί να ασκήσει πίεση για ένα πρωτάθλημα, να πάρει σημαντικές νίκες, αλλά κατά γενική ομολογία δεν έχει δείξει δείγματα Πρωταθλητή που έχουμε δει σε άλλους αναβάτες και τα χρόνια έχουν περάσει.
Το 2019 δεν ήταν ιδανική χρονιά για την Ducati, η οποία δεν κατάφερε να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, παρά τις νίκες που κατέκτησε. Ταυτόχρονα, είδε την Yamaha να τη φτάνει σε απόδοση και σε ορισμένες πίστες να τη ξεπερνάει. Το δίδυμο Dovi-Petrux δεν έφερε τα ιδανικά αποτελέσματα, ενώ η εξέλιξη δεν έφερε την επιθυμητή απόδοση.
Το 2020 δεν έχει ξεκινήσει καλά καλά, με την ομάδα να έχει ανακοινώσει τον Jack Miller στην εργοστασιακή ομάδα για το 2021, ενώ η δεύτερη θέση πιθανότατα θα πάει στον Dovizioso, o οποίος δεν έχει άλλη επιλογή όπου θα του προσφέρει ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα. Όμως υπάρχει ένα παράδοξο στην όλη ιστορία.
Με όλο τον σεβασμό προς τον Miller, η επιλογή του δεν μπορεί να φέρει πρωτάθλημα, έστω κι αν η Ducati έχει τη δυναμική που χρειάζεται. Ο Αυστραλός είναι πολύ γρήγορος στη μέρα του, όμως πολλές φορές χάνεται στους αγώνες. Έχουμε δει αρκετές φορές να μην μπορεί να κάνει την υπέρβαση, αλλιώς θα τον είχαμε δει ήδη σε εργοστασιακή ομάδα. Η Honda πίστεψε σε αυτόν, όμως δεν απέδωσε καρπούς όταν έπρεπε και έχει πολλά να αποδείξει τόσο φέτος αλλά και το 2021.
Επιπλέον, η Ducati δεν κατάφερε να αρπάξει τον Maverick Vinales όταν έπρεπε από την Yamaha και να στηρίξει το μέλλον της σε εκείνον. Αντιθέτως, είναι σε μια κατάσταση όπου έχει ως καλύτερη επιλογή τον Dovizioso, δεν υπάρχει κάποια επιλογή οδηγού στην αγορά, ο οποίος μπορεί να είναι σε ηλικία να χτίσεις πάνω του και να διεκδικήσεις πρωτάθλημα στο μέλλον. Για να λέμε και την αλήθεια, Marquez, Rossi, Lorenzo, Stoner (βάλτε κι άλλους πρωταθλητές) είναι λίγοι και πρέπει να κάνεις τις σωστές κινήσεις τη στιγμή που πρέπει για να βγεις κερδισμένος. Έχοντας εγκαταλείψει το πρότζεκτ Lorenzo και δεν τον αντικαθιστάς με έναν αναβάτη που έχει αρετές πρωταθλητή, τότε έχεις καταδικάσει το μέλλον σου για τουλάχιστον τρία με τέσσερα χρόνια.
Φυσικά και ο Miller μπορεί με το κατάλληλο πακέτο να παλέψει για Τίτλο, αλλά μπορεί να προσφέρει το feedback και τη γνώση που ενδεχομένως θα μπορούσε ο Lorenzo να προσφέρει; Ποια είναι η επιλογή της για το μέλλον, διότι κοιτάμε σε μια περίπτωση ομάδας που έχει το μπάτζετ να κάνει πρωταθλητισμό, αλλά δεν έχει τον αναβάτη που μπορεί να την ανεβάσει επίπεδο έχοντας την κατάλληλη μηχανή στα χέρια του.
Είναι άγνωστο το τι θα μπορούσε να κάνει η Ducati εάν συνέχιζε με τον Lorenzo, αλλά είδαμε τη πτώση απόδοσης μετά την φυγή του, ενώ η μη αντικατάσταση του με πρωτοκλασάτο όνομα ή κάποιον που μπορεί να στηριχθεί μακροπρόθεσμα, ίσως τη κρατήσει μακριά από μεγάλες επιτυχίες στο προσεχές μέλλον. Εκτός αν οι Ιταλοί έχουν έναν άσσο στο μανίκι τους
Στάθης Κοκκορόγιαννης
