Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1933 γεννήθηκε στο Broomfield της Αγγλίας ο Alan Stacey, ένας δημιουργικός μηχανικός και γιος ενός ντόπιου αγρότη. Ο Βρετανός ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τους αγώνες ταχύτητας οδηγώντας μια αυτοσχέδια έκδοση της Lotus Mark VI σε τοπικά events. Μάλιστα, η βρετανική φίρμα παρατήρησε τη δουλειά του και του προσέφερε θέση οδηγού στο εργοστασιακό τμήμα της, βοηθώντας τον να αγωνιστεί στο Le Mans το 1957 με ένα άλλο αυτοσχέδιο αυτοκίνητό της, την Lotus Eleven. Μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Stacey εξέλιξε μονοθέσια προδιαγραφών F1 για την Lotus, κυρίως τα μοντέλα 16 και 18 που μάλιστα οδήγησε σε 7 επίσημα Grand Prix από το 1958 κι έπειτα. Δυστυχώς έχασε τη ζωή του το 1960 στο GP Βελγίου κάτω από πολύ τραγικές και άτυχες συγκυρίες, καθώς χτυπήθηκε στο πρόσωπο από ένα πουλί στη στροφή Burnenville. Στην ίδια στροφή την ίδια μέρα τράκαρε θανάσιμα και ο Chris Bristow.
Σαν σήμερα το 1945 γεννήθηκε στο Vaucluse της νοτιοανατολικής Γαλλίας ο Jean Ragnotti, ένας βετεράνος εργοστασιακός οδηγός της Renault στους αγώνες rally. Η καριέρα του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (WRC) ξεκίνησε από τις απαρχές της ύπαρξής του το 1973 και ολοκληρώθηκε το 1995 με συνολικά 41 εμφανίσεις, όλες με την Renault εκτός από μία περίπτωση. Στο διάστημα αυτό, ο Ragnotti έκανε αρχικά αίσθηση κερδίζοντας στο Μόντε Κάρλο το 1981 με ένα Renault 5 Turbo, κόντρα στο επαναστατικό τετρακίνητο Audi Quattro – η πρώτη νίκη για κινητήρα τούρμπο στο πρωτάθλημα. Την επόμενη χρονιά κατέκτησε τον Γύρο της Κορσικής και το 1985 σημείωσε την τρίτη και τελευταία του νίκη, πάλι στην Κορσική, επικρατώντας των μεγάλων άσσων του Group B με ένα Renault 5 Maxi Turbo. Ο Γάλλος είχε δραστηριοποιηθεί και στις 24 ώρες του Le Mans, εκπροσωπώντας τη Renault και τη Rondeau στα τέλη των ‘70s και στις αρχές των ‘80s χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Σαν σήμερα το 1947 γεννήθηκε στο Belmont του Surrey ο James Hunt, γιος ενός χρηματομεσίτη. Η χαρισματική και περιζήτητη αυτή προσωπικότητα έκανε ντεμπούτο στην F1 το 1973, στο Μονακό, οδηγώντας μια March 731 για την ιδιόμορφη ομάδα του Λόρδου Hesketh. Μάλιστα η σεζόν ολοκληρώθηκε με μια δεύτερη θέση στο Watkins Glen, αφήνοντας υποσχέσεις για το μέλλον. Το 1975, ο Hunt κέρδισε για πρώτη φορά το GP Ολλανδίας με μια Hesketh 308, σχεδιασμένη από τον Harvey Postlethwaite, αλλά έμεινε χωρίς κάθισμα στο τέλος της σεζόν καθώς ο ιδιοκτήτης της ομάδας απέσυρε την οικονομική του υποστήριξη. Έτσι, ο Βρετανός αντικατέστησε τον Emerson Fittipaldi στη McLaren και κατέκτησε δραματικά το πρωτάθλημα του 1976, έπειτα από μια μυθική κόντρα με τον Niki Lauda. Ακολούθησαν άλλες τρεις νίκες το 1977 και μια μεταφορά στην ομάδα της Wolf για το 1979, η οποία τελικά δεν καρποφόρησε και τον οδήγησε σε πρόωρη απόσυρσή του από το σπορ.
Σαν σήμερα το 1964 διεξήχθη για έβδομη και τελευταία φορά στην πίστα του Goodwood το RAC Tourist Trophy, ένας αγώνας αντοχής στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Σπορ Αυτοκινήτων (WSC). Η νίκη κατέληξε στον δημοφιλή Graham Hill που οδήγησε μια ιδιωτική Ferrari 330 P της Maranello Concessionaires, με τον Bruce McLaren (Cooper-Oldsmobile) να εγκαταλείπει και τον Jim Clark (Lotus 30) να καθυστερείται από μηχανικά προβλήματα. Ο John Surtees είχε τρακάρει άσχημα στη στροφή St. Mary’s κατά τον 9ο γύρο οδηγώντας μια Ferrari 250 GTO, αλλά ευτυχώς γλύτωσε τα χειρότερα αποκομίζοντας μόνο μια προσωρινή διάσειση. Τελικά, ο Hill ακολουθήθηκε στον τερματισμό από την Ferrari 250 LM του συμπατριώτη David Piper, καθώς και από τρεις Shelby Cobra των Dan Gurney, Jack Sears και Bob Olthoff. Αυτή ήταν η δεύτερη συνεχόμενη νίκη του Βρετανού στο συγκεκριμένο event, μετά τον θρίαμβό του σε μια 250 GTO την προηγούμενη χρονιά.
Σαν σήμερα το 1976, ο James Hunt γιόρτασε τα 29α γενέθλιά του κατακτώντας τη νίκη στο GP Ολλανδίας του Zandvoort και έγινε ο πρώτος εκ των μόλις δύο οδηγών που κέρδισε αγώνα στην F1 ανήμερα των γενεθλίων του – ο δεύτερος ήταν ο Jean Alesi στον Καναδά το 1995. Ο Βρετανός άσσος της McLaren χρειάστηκε να αντισταθεί στην ανελέητη πίεση των Clay Regazzoni (Ferrari) και Mario Andretti (Lotus), με την τριάδα αυτή να παίρνει τον τερματισμό με διαφορά μόλις 2 δευτερολέπτων. Επίσης, ο αδικοχαμένος Tom Pryce οδήγησε εξαιρετικά μια Shadow DN8 και τερμάτισε στην 4η θέση για τους τελευταίους του βαθμούς στο πρωτάθλημα. Το event δυστυχώς στιγματίστηκε από τον θάνατο του επίσης 29χρονου Ron Lenderink, ενός ανθρώπου της πίστας που σκοτώθηκε ύστερα από ατύχημα σε έναν υποστηρικτικό αγώνα με αυτοκίνητα τουρισμού.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 28 Αυγούστου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1982, παρόλο που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ ξανά καμία αγωνιστική διοργάνωση στην Ελβετία μετά το 1955 και την καταστροφή στο Le Mans, η ονομασία “GP Ελβετίας” χρησιμοποιήθηκε ξανά στην F1 καθώς η Γαλλία ήθελε δύο αγώνες στο καλεντάρι και το Paul Ricard κατείχε ήδη τον τίτλο του GP Γαλλίας. Έτσι, με την βοήθεια της Λέσχης Αυτοκίνησης της Ελβετίας, το δεύτερο γαλλικό event είχε οριοθετηθεί στην πίστα Dijon-Prenois. Ο Keke Rosberg εκκίνησε από την 8η θέση με μια Williams FW08 και προσπέρασε τη Renault RE30B του Alain Prost με τρεις γύρους να απομένουν, ώστε να κατακτήσει τη νίκη. Αυτή ήταν μάλιστα η πρώτη νίκη του Φινλανδού στην F1 και τον βοήθησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος εκείνης της σεζόν, η οποία στιγματίστηκε από δράμα, τραγωδίες και ανατροπές.
Σαν σήμερα το 1992, ο θρύλος του NASCAR Darrell Waltrip κέρδισε στην διάσημη οβάλ πίστα του Bristol για 12η φορά στην καριέρα του, στα πλαίσια του πρωταθλήματος NASCAR. Ο δημοφιλής τρεις-φορές πρωταθλητής στην μεγάλη κατηγορία μονομάχησε με τους Dale Earnhardt Sr. και Ken Schrader σε έναν από τους πιο εντυπωσιακούς αγώνες της σεζόν, κατακτώντας την 83η και προτελευταία νίκη της μεγάλης καριέρας του. Ο συγκεκριμένος αγώνας 500 γύρων στο Bristol ήταν ο πρώτος μετά την αντικατάσταση της ασφάλτου με τσιμέντο στην επιφάνεια του δρόμου.
Σαν σήμερα το 1993, ένα αργό δεύτερο pit stop του Alain Prost επέτρεψε στον ομόσταυλο Damon Hill να τεθεί επικεφαλής στο GP Βελγίου και να κατακτήσει την δεύτερη συνεχόμενη νίκη του στη σεζόν. Ο Γάλλος της πανίσχυρης Williams βρέθηκε στην τρίτη θέση ύστερα από την ατυχία του και συμβιβάστηκε με αυτήν, με το αποτέλεσμα έτσι κι αλλιώς να εξασφαλίζει στην ομάδα το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ο νεαρός Michael Schumacher της Benetton μπήκε ανάμεσα στους δύο μπροστάρηδες της Williams στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, ενώ ο Johnny Herbert τερμάτισε 5ος με μια αργή Lotus 107B και προσέφερε τους τελευταίους βαθμούς στην ιστορία της εμβληματικής βρετανικής ομάδας του Colin Chapman. Ο ντόπιος και βετεράνος Thierry Boutsen εγκατέλειψε μόλις στον πρώτο γύρο λόγω αστοχίας στο κιβώτιο ταχυτήτων της Jordan 193 και ύστερα αποσύρθηκε από την F1.
Σαν σήμερα το 1999, ο David Coulthard κέρδισε στο Spa-Francorchamps για το GP Βελγίου, μετά από μικροεπαφή του με τον Mika Häkkinen στην πρώτη στροφή. Ο Φινλανδός δεν είχε κάνει καλή εκκίνηση και ο ομόσταυλός του τον προσπέρασε εν τέλει από την εσωτερική, με τον αγώνα κατά τ’άλλα να αποδεικνύεται ανιαρός και να μην προσφέρει συγκινήσεις. Η δεύτερη θέση του Häkkinen τον προβίβασε στην κορυφή της βαθμολογίας, μόλις έναν βαθμό μπροστά από τον Eddie Irvine της Ferrari, ενώ ο Damon Hill της Jordan τερμάτισε 6ος για τον τελευταίο του βαθμό στο πρωτάθλημα.
Σαν σήμερα το 2004, ο Kimi Räikkönen πήρε πρώτος την καρό σημαία στο GP Βελγίου και κατέκτησε εντυπωσιακά την μοναδική νίκη στη σεζόν για εκείνον και για τη McLaren, σε έναν αγώνα που είδε πολλές αλλαγές στην πρωτοπορία καθώς και τρεις παρουσίες του αυτοκινήτου ασφαλείας. Μαζί με τον Räikkönen ανέβηκαν στο βάθρο οι δύο οδηγοί της Ferrari, με δεύτερο τον Michael Schumacher και τρίτο τον Rubens Barrichello. Μπορεί η Scuderia να δυσκολεύτηκε με τις θερμοκρασίες των ελαστικών της στην πίστα του Spa-Francorchamps, αλλά η δεύτερη θέση του Γερμανού τού εξασφάλισε και μαθηματικά τον έβδομο παγκόσμιο τίτλο του στην F1.
Σαν σήμερα το 2009, ο Αυστραλός ήρωας των αγώνων Frank Gardner απεβίωσε σε ηλικία 77 χρονών. Ο θαρραλέος οδηγός από το Σίδνεϊ είχε κατακτήσει τρεις φορές τον τίτλο για το τωρινό Βρετανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού – δύο φορές με την Ford (1967-1968) και μία με την Chevrolet (1973). Επίσης πραγματοποίησε 8 εκκινήσεις σε επίσημα Grand Prix της F1 κατά το 1964-1965 οδηγώντας ιδιωτικές Brabham, ενώ κέρδισε και αγώνα για την Formula 2 – με μια εργοστασιακή Brabham BT23 στο Hockenheim το 1967. Στο μεγαλύτερο κομμάτι της αγωνιστικής του πορείας δραστηριοποιήθηκε στους αγώνες μονοθεσίων της Ωκεανίας και συγκεκριμένα στο Tasman Series, με την μετέπειτα καριέρα του να τον βρίσκει ως επικεφαλής ομάδων της BMW στο Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού της Αυστραλίας.
Σαν σήμερα, επίσης το 2009, η οβάλ πίστα του Chigacoland στο Joliet του Illinois φιλοξένησε τον 14ο και προτελευταίο αγώνα της σεζόν για την μικρή κατηγορία μονοθεσίων Indy Lights. Ο αγώνας 100 μιλίων και 67 γύρων είδε την πρωτοπορία να αλλάζει 5 φορές ανάμεσα σε 4 οδηγούς και η νίκη τελικά κατέληξε στον Daniel Herrington. Ο rookie της Bryan Herta Autosport δεν έμελλε να κερδίσει ξανά και κράτησε ελάχιστα πίσω τους James Davison και Andrew Prendeville. Επίσης, ο επικεφαλής της βαθμολογίας J. R. Hildebrand τερμάτισε 5ος και εξασφάλισε μαθηματικά τον τίτλο, γράφοντας έτσι ιστορία ως ο πρώτος Αμερικανός πρωταθλητής στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία του IndyCar μετά το 2002 – τότε είχε θριαμβεύσει ο A. J. Foyt IV και η κατηγορία λεγόταν ακόμη Infiniti Pro Series.
Σαν σήμερα το 2010, η δράση του GP Βελγίου επηρεάστηκε από αλλεπάλληλες σειρές ελαφρών βροχοπτώσεων που οδήγησαν σε ανατροπές στο Spa-Francorchamps, με τη νίκη να καταλήγει στη McLaren του Lewis Hamilton. Ο Βρετανός είχε εκκινήσει πίσω από τον poleman Mark Webber και τον προσπέρασε σχεδόν αμέσως στην πρώτη στροφή της La Source, διαχειριζόμενος έπειτα με σύνεση τις αλλαγές στις καιρικές συνθήκες ώστε να κερδίσει και να τεθεί πρωτοπόρος στη βαθμολογία οδηγών. Ο Αυστραλός της Red Bull συμβιβάστηκε με την δεύτερη θέση και ακολουθήθηκε από τον Robert Kubica για την ολοκλήρωση του βάθρου. Στο μεταξύ, οι υπόλοιποι υποψήφιοι για τον τίτλο εκείνη τη σεζόν είχαν μια εφιαλτική μέρα. Ο Sebastian Vettel συγκρούστηκε με τον Jenson Button πριν το Bus Stop chicane, τον έθεσε εκτός αγώνα και ο ίδιος τερμάτισε μόλις 15ος, ενώ ο Fernando Alonso τράκαρε στην έξοδο από τη Les Combes ελάχιστους γύρους πριν τον τερματισμό.
Σαν σήμερα, επίσης το 2010, ο Dani Pedrosa θριάμβευσε στην Indianapolis των Η.Π.Α. και έφτασε τις τρεις νίκες σε μία σεζόν του MotoGP για πρώτη φορά, με τον ντόπιο και poleman Ben Spies να τερματίζει δεύτερος και να καταγράφει το καλύτερο αποτέλεσμά του στη μεγάλη κατηγορία. Ο επικεφαλής της βαθμολογίας Jorge Lorenzo ολοκλήρωσε το βάθρο για την Fiat Yamaha και είδε τον Pedrosa να μειώνει τη μεταξύ τους διαφορά στους 68 βαθμούς. Εκκινώντας από τη δεύτερη σειρά και την 5η θέση, ο Ισπανός της Repsol Honda κινήθηκε γρήγορα σε ταχύτατο ρυθμό και μέχρι τον δεύτερο γύρο είχε κερδίσει τρεις θέσεις, στρέφοντας πλέον την προσοχή του στη Yamaha Tech 3 του Spies. Στο τέλος του 7ου γύρου, προσπέρασε τον rookie στην ευθεία εκκίνησης/τερματισμού και τελικά επικράτησε για 3,575 δευτερόλεπτα. Το event είχε δυστυχώς επισκιαστεί από τον θάνατο ενός 13χρονου αναβάτη ονόματι Peter Lenz στα πλαίσια ενός υποστηρικτικού αγώνα παίδων.
