Σαν σήμερα, 31 Ιανουαρίου στην F1 και το motorsport

Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.

Σαν σήμερα το 1930 γεννήθηκε ο πρώτος Σουηδός μπροστάρης της F1, Jo Bonnier. Η καριέρα του στο κορυφαίο μηχανοκίνητο σπορ απαρτίζεται από συμμετοχή σε 104 αγώνες, στο διάστημα 1956-1971. Ο Bonnier κατέκτησε την pole position στο GP Ολλανδίας του 1959, την οποία και μετουσίωσε σε νίκη οδηγώντας για την BRM. Έτσι, έγινε ο πρώτος Σουηδός νικητής σε Grand Prix και, παραδόξως, δεν ανέβηκε ξανά στο βάθρο. Όντας ένας οδηγός που τερμάτιζε συχνά στους βαθμούς, ο Bonnier αγωνίστηκε κυρίως με ιδιωτικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του από το 1967 κι έπειτα. Εκτός από την F1, διακρίθηκε και σε αγώνες αντοχής όπως το Targa Florio και οι 12 ώρες του Sebring, είτε ως οδηγός είτε ως επικεφαλής της ομάδας του. Δυστυχώς έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 1972, καθώς ενεπλάκη σε ένα άσχημο δυστύχημα στις 24 ώρες του Le Mans.

Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 30 Ιανουαρίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό

Σαν σήμερα το 1934 γεννήθηκε ο Ernesto Brambilla. Το 1959 ξεκίνησε να τρέχει σε αγώνες μοτοσικλετών στα 350cc, αλλά σύντομα μεταφέρθηκε στους τέσσερις τροχούς και τα μονοθέσια. Το 1963 κατέβηκε στο GP Ιταλίας της F1 με μια Cooper T53 αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί στους πρώτους 20 του grid. Παρόλα αυτά συνέχισε να αγωνίζεται σε μικρές κατηγορίες formula ανά την Ευρώπη και Νότια Αμερική. Το 1969 τραυματίστηκε σε έναν αγώνα μοτοσικλετών, αλλά επανεμφανίστηκε στη Monza για το GP Ιταλίας, με μια Ferrari 312. Τελικά το μονοθέσιο οδηγήθηκε από τον πιο έμπειρο Pedro Rodríguez και ο Brambilla δεν επέστρεψε ξανά στο άθλημα. Ο μικρότερος αδερφός του, Vittorio, κατέγραψε μια πιο επιτυχημένη πορεία στην F1 κατά τη δεκαετία του ‘70.

Σαν σήμερα το 1954 γεννήθηκε ο Mauro Baldi. Ο Ιταλός ξεκίνησε την καριέρα του από τους αγώνες rally, αλλά σύντομα άλλαξε στους αγώνες formula και σημείωσε πολλές επιτυχίες. Το 1982 έκανε το ντεμπούτο του στην F1 με την Arrows, αλλάζοντας στην Alfa Romeo την επόμενη σεζόν και σημειώνοντας τον καλύτερο τερματισμό του: μια 5^η θέση στο GP Ολλανδίας. Μετά από δύο «κουτσουρεμένες» σεζόν με την μικρή ομάδα της Spirit, ο Baldi άφησε την F1 και προχώρησε με μια άκρως επιτυχημένη καριέρα στους αγώνες αντοχής. Συμμετείχε για πολλά χρόνια στο αντίστοιχο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (WSC) με τις Lancia, Porsche, Sauber-Mercedes και Peugeot, κατακτώντας τον τίτλο του 1990 με τα «Ασημένια Βέλη». Ο Baldi είναι ένας εκ των μόλις 9 οδηγών στην ιστορία που έχει κατακτήσει το λεγόμενο “Triple Crown” των αγώνων αντοχής: τις 24 ώρες του Le Mans και της Daytona, καθώς και τις 12 ώρες του Sebring.

Σαν σήμερα το 1966 γεννήθηκε ο JJ Lehto, ένας εκ των “Ιπτάμενων Φινλανδών” της F1. Έχοντας κατακτήσει πολλούς τίτλους στις μικρές κατηγορίες formula, o Lehto δημιούργησε πολλές προσδοκίες γύρω από το πρόσωπό του. Υπό την καθοδήγηση του πρωταθλητή Keke Rosberg, εισήλθε στην F1 το 1989 με τη νεοφερμένη ομάδα της Onyx αλλά το μονοθέσιο ήταν πολύ αργό για να τον βοηθήσει να αναδειχθεί. Έτσι, το 1991 ο Lehto οδήγησε για την Scuderia Italia, με την οποία κατέκτησε ένα ανέλπιστο βάθρο στο βροχερό GP Σαν Μαρίνο. Παρέμεινε στην ομάδα για άλλη μία σεζόν και το 1993 οδήγησε για την επίσης νεοφερμένη Sauber. Τα αποτελέσματά του δεν ήταν εντυπωσιακά αλλά του εξασφάλισαν μια θέση στην ανερχόμενη Benetton για το 1994, πλάι στον μεγάλο Michael Schumacher.

Η μεγάλη αυτή ευκαιρία δυστυχώς πήγε χαμένη, καθώς ο Lehto τραυμάτισε σημαντικά τον λαιμό του σε ένα τεστ με την ομάδα. Έχασε τους πρώτους αγώνες της σεζόν και όταν επανήλθε δεν είχε την ταχύτητα για να διατηρήσει τη θέση του. Επέστρεψε στην Sauber για τους δύο τελευταίους αγώνες της σεζόν και έβαλε τέλος στην καριέρα του στην F1. Τελικά το ταλέντο του αναδείχθηκε περίτρανα στους αγώνες αντοχής. Ο Lehto κέρδισε στις 24 ώρες του Le Mans το 1995, δίνοντας στην πρωτάρα McLaren ένα ιστορικό αποτέλεσμα με την μαγική του οδήγηση κατά τη διάρκεια της νύχτας. Λίγα χρόνια αργότερα εντάχθηκε στο οδηγικό δυναμικό της πανίσχυρης Audi και σάρωσε μαζί της τα πάντα στον χώρο των αγώνων αντοχής.

• Κάντε μας like στο facebook

• Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube

• Μπείτε στον server μας στο Discord

Σαν σήμερα το 1971, ο Βρετανός Jackie Oliver και ο Μεξικανός Pedro Rodríguez πήραν τη νίκη στις 24 ώρες της Daytona, οδηγώντας μια Porsche 917 της JWA. Το δίδυμο αυτό άφησε πίσω του την Ferrari 512S των Ronnie Bucknum/Tony Adamowicz, καθώς και την Ferrari 512M των Mark Donohue/David Hobbs. Με αυτήν τη νίκη, ο Oliver κατέκτησε το δικό του “Triple Crown” στους αγώνες αντοχής, έχοντας ήδη κερδίσει στο Le Mans και το Sebring το 1969.

Σαν σήμερα το 1976 γεννήθηκε ο βετεράνος του IndyCar, Buddy Rice. Ο Αμερικανός αναδείχθηκε στους μικρούς αγώνες formula των Η.Π.Α. και καθιερώθηκε ως βασικός οδηγός του IndyCar από τα τέλη του 2002. Το 2004 κέρδισε με άκρως εμφατικό τρόπο το βροχερό Indianapolis 500, ενώ την ίδια χρονιά σημείωσε άλλες δύο νίκες. Έκτοτε δεν ξανακέρδισε στο IndyCar, αλλά κατέκτησε τη νίκη στις 24 ώρες της Daytona το 2009 μαζί με τους David Donohue, Darren Law και Antonio García.

Σαν σήμερα το 2010 παρουσιάστηκε στην πίστα Ricardo Tormo της Βαλένθια η Renault R30, το μονοθέσιο με το οποίο αγωνίστηκε η γαλλική ομάδα στην F1 για εκείνη τη χρονιά. Το νέο αυτό δημιούργημα οδηγήθηκε από τους Robert Kubica και Vitaly Petrov, διαδεχόμενο επάξια την R29 του 2009 φέρνοντας τη Renault στην 5^η θέση του Πρωταθλήματος Κατασκευαστών. Η R30 σημείωσε τρία βάθρα δια χειρός του Kubica, με καλύτερο αποτέλεσμα μια δεύτερη θέση στο GP Αυστραλίας.