Ο κόσμος της Formula 1 και του μηχανοκίνητου αθλητισμού είναι γεμάτος ιστορίες και γεγονότα που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στα βιβλία: κάθε ημέρα αποτελεί αφορμή να θυμηθούμε και να μάθουμε τι έγινε σαν σήμερα.
Σαν σήμερα το 1923, η πίστα της Monza φιλοξένησε το τρίτο ετήσιο GP Ιταλίας, το οποίο μάλιστα έχει μείνει στην ιστορία και ως το πρώτο Ευρωπαϊκό GP του motorsport – τότε βέβαια ο τίτλος αυτός αποδιδόταν ως τιμητικός για τα εκάστοτε κύρια events. Η δράση στο «Ναό της Ταχύτητας» στιγματίστηκε από δυσάρεστα γεγονότα ήδη από τις ελεύθερες δοκιμές, όπου σκοτώθηκαν οι Enrico Giaccone και Ugo Sivocci σε ξεχωριστά ατυχήματα. Η Alfa Romeo απέσυρε τη συμμετοχή της και έτσι ο αγώνας μονοπωλήθηκε από τις επαναστατικές Tipo 805 της Fiat. Αρχικός επικεφαλής υπήρξε ο Pietro Bordino, ο οποίος μάλιστα οδηγούσε με σπασμένο καρπό έπειτα από ένα δικό του ατύχημα στις δοκιμές. Οι πόνοι τον εξάντλησαν και τελικά σταμάτησε μόνος του στα pits λίγο μετά τον μέσον του αγώνα. Η πρωτοπορία πέρασε στα χέρια του Carlo Salamano που κατέκτησε εύκολα τη νίκη, μπροστά από τον ομόσταυλο Felice Nazzaro και την Miller του Jimmy Murphy.
Σαν σήμερα το 1928, ο Louis Chiron στέφθηκε νικητής στη Monza για το GP Ιταλίας, οδηγώντας μια Bugatti Τ37A. Η επιτυχία του όμως επισκιάστηκε από τον θάνατο του Emilio Materassi ο οποίος, προσπαθώντας να περάσει τον Giulio Foresti στον 17ο γύρο, έχασε τον έλεγχο στην ευθεία εκκίνησης/τερματισμού με πολλή ταχύτητα. Η Talbot παρεκτράπηκε και κατέληξε στις εξέδρες, με τη σύγκρουση να στερεί τη ζωή του ίδιου του Materassi καθώς και 22 θεατών – κάποιες πηγές αναφέρουν ανεπίσημα πως οι νεκροί ήταν περισσότεροι, χωρίς αυτό να επιβεβαιώνεται επαρκώς. Εξαιτίας της τραγωδίας αυτής, το GP Ιταλίας απουσίασε από το πρόγραμμα έως το 1931 και διεξήχθη εναλλακτικά ως GP της Monza. Το δυστύχημα αυτό συγκαταλέγεται μεταξύ των χειρότερων στην ιστορία των αγώνων ταχύτητας και έχει ξεπεραστεί ως προς τις ανθρώπινες απώλειες μόνο από την καταστροφή του 1955 στο Le Mans.
Σαν σήμερα το 1944, ο αστέρας των προπολεμικών Grand Prix, Robert Benoist, εκτελέστηκε από τους Γκεστάπο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Buchenwald. Ο Γάλλος μεγάλωσε σε μια περίοδο που χαρακτηριζόταν από τις αλλεπάλληλες πολεμικές εχθροπραξίες, αναζητώντας έτσι την ευχαρίστηση στους αγώνες ταχύτητας. Μετά τη θητεία του στον Γαλλικό Στρατό κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Benoist εντάχθηκε στο οδηγικό δυναμικό της Delage και κέρδισε μερικά Grand Prix ανά την Ευρώπη, κατακτώντας έτσι το σχετικό πρωτάθλημα. Ωστόσο, μετά την αποκοπή της Delage από τους αγώνες, ο Benoist έμεινε χωρίς δουλειά και περιπλανήθηκε σε διάφορες ομάδες. Το 1929 στέφθηκε νικητής στις 24 ώρες του Spa-Francorchamps, μοιραζόμενος μια Alfa Romeo 6C με τον Attilio Marinoni. Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την εξάπλωση του τότε κυρίαρχου πολιτικού καθεστώτος, εντάχθηκε στις Ειδικές Δυνάμεις της Γαλλικής Αντίστασης μαζί με τους συμπατριώτες οδηγούς Jean-Pierre Wimille και William Grover-Williams.
Σαν σήμερα το 1945, ελάχιστες μόλις ημέρες μετά τον τερματισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, η Γαλλία και το πάρκο του Bois de Boulogne φιλοξένησαν μια σειρά από αγώνες αφιερωμένους στους πεσόντες των εχθροπραξιών. Μέσα σε ένα κλίμα ενότητας και αναζωπύρωσης της αγάπης για το motorsport, πολλοί αστέρες των προπολεμικών Grand Prix έδωσαν το παρόν στους αγώνες αυτούς, εστιάζοντας περισσότερο στο θέαμα που θα προσέφεραν παρά στο πώς θα απέδιδαν οι ίδιοι. Για την ιστορία, ο Jean-Pierre Wimille κέρδισε το Coupe des Prisonniers (Κύπελλο για τους Φυλακισμένους), ο Henri Louveau το Coupe de la Libération (Κύπελλο της Ελευθερίας) και ο Amédée Gordini το Coupe Robert Benoist. Ο τρίτος αγώνας μάλιστα είχε ονομαστεί στη μνήμη του ομώνυμου οδηγού και ήρωα της Γαλλικής Αντίστασης, τον οποίο δολοφόνησαν οι Γερμανοί ακριβώς έναν χρόνο πριν.
Σαν σήμερα το 1955, ο Zora Arkus-Duntov (γνωστός και ως ο «πατέρας της Corvette») οδήγησε μια Chevrolet Corvette πρώτης γενιάς έως την κορυφή του διάσημου βουνού Pikes Peak και σταμάτησε τα χρονόμετρα στα 17 λεπτά και 24,05 δευτερόλεπτα. Η επίδοση αυτή αποτέλεσε ρεκόρ στην κατηγορία των sedan αυτοκινήτων και κατέρριψε τον πιο πρόσφατο τότε ταχύτερο χρόνο για πάνω από 2 λεπτά. Η Chevrolet ξεκίνησε άμεσα μια διαφημιστική καμπάνια της Corvette γύρω από τούτη την επιτυχία και, μέσα σε πολύ λίγο καιρό, το μοντέλο είχε κάνει τον γύρο των Η.Π.Α. σε σχεδόν όλα τα μέσα ενημέρωσης. Το ρεκόρ στο Pikes Peak άνοιξε δρόμους και στον ίδιο τον Arkus-Duntov, ο οποίος απέκτησε έτσι ευρεία απήχηση στο χώρο της αυτοκίνησης και βοήθησε στην ανάδειξη της Corvette στα μηχανοκίνητα σπορ.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου στην F1 και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό
Σαν σήμερα το 1973, ο Jackie Stewart έκανε μια καταπληκτική ανάκαμψη ώστε να τερματίσει 4ος στο GP Ιταλίας, κατακτώντας το τρίτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα στην F1. Ο θρύλος της Tyrrell, ο οποίος ταλαιπωρούνταν από μια ίωση, αποκόμισε πολύ νωρίς ένα κλαταρισμένο ελαστικό και έχασε πάνω από ένα λεπτό μέχρι να επιστρέψει στα pits, πέφτοντας στην 20η θέση από την οποία και αναρριχήθηκε εντυπωσιακά. Νικητής ήταν ο Ronnie Peterson της Lotus, με τον ομόσταυλο Emerson Fittipaldi μόλις 0.8 δευτερόλεπτα πίσω του. Ο Βραζιλιάνος χρειαζόταν να σημειώσει νίκη σε όλους τους τρεις τελευταίους αγώνες της σεζόν για να θέσει ουσιαστική υποψηφιότητα για τον τίτλο, κάτι που εν τέλει δεν συνέβη. Το βάθρο έκλεισε ο Peter Revson έχοντας οδηγήσει μια McLaren M23.
Σαν σήμερα το 1979, οι Jody Scheckter και Gilles Villeneuve τερμάτισαν σε σχηματισμό στο GP Ιταλίας για το 1-2 της Ferrari, με τον Νοτιοαφρικανό και τη Scuderia να κατακτούν παράλληλα τον τίτλο σε οδηγούς και κατασκευαστές μπροστά στους εκστασιασμένους tifosi της Monza. Η πρώτη σειρά εκκίνησης είχε καταληφθεί από τους οδηγούς της Renault, με τον René Arnoux να τίθεται επικεφαλής στο δεύτερο γύρο αλλά να εγκαταλείπει για μία ακόμη φορά λόγω αστοχίας στον τουρμποκινητήρα του. Έτσι, ο Scheckter ηγήθηκε το υπόλοιπο του αγώνα με τον αγαπητό Clay Regazzoni να κλείνει το βάθρο για την Williams, παρά την αρχική του σύγκρουση με τον Nelson Piquet. Αξίζει να αναφερθεί πως όλοι οι 26 οδηγοί που εκκίνησαν σε αυτό το Grand Prix ανέβηκαν έστω και μία φορά στο βάθρο ως οδηγοί της F1. Μάλιστα, οι 23 εξ αυτών σημείωσαν και νίκη – μόνο οι Jean-Pierre Jarier, Hans-Joachim Stuck και Bruno Giacomelli δεν κέρδισαν ποτέ.
Σαν σήμερα το 1984, το GP Ιταλίας έμεινε στην ιστορία της F1 ως ο πρώτος επίσημος αγώνας του οποίου το grid απαρτιζόταν αποκλειστικά από μονοθέσια με κινητήρες τούρμπο – η Tyrrell που χρησιμοποιούσε τον παλιό ατμοσφαιρικό κινητήρα της Cosworth δεν συμμετείχε, καθώς αποκλείστηκε από το υπόλοιπο εκείνης της σεζόν εξαιτίας παραβιάσεων σε τεχνικούς κανονισμούς. Οι πρώτοι γύροι κυριαρχήθηκαν από την Brabham του Nelson Piquet, μέχρι που ο αναξιόπιστος κινητήρας της BMW έσπασε για άλλη μια φορά. Η σκυτάλη πέρασε στα χέρια του Patrick Tambay, τον οποίο κυνηγούσε ο Teo Fabi στην έτερη Brabham. Τελικά εγκατέλειψαν και οι δύο στους τελευταίους γύρους, αφήνοντας ελεύθερο πεδίο στον Niki Lauda. Ο Αυστριακός άσσος της McLaren, παρά τους πόνους από μια κήλη που τον ταλαιπωρούσε, τέθηκε επικεφαλής με 8 γύρους να απομένουν και πλαισιώθηκε στο βάθρο από τους ντόπιους Michele Alboreto και Riccardo Patrese.
Σαν σήμερα το 1990, το GP Ιταλίας της F1 χρειάστηκε να διακοπεί προσωρινά στο τέλος του πρώτου γύρου, εξαιτίας ενός μεγάλου ατυχήματος του Derek Warwick στην έξοδο από τη στροφή της Parabolica (τωρινή Curva Alboreto). Ωστόσο, ο Βρετανός της Lotus-Lamborghini όχι μόνο βγήκε αλώβητος από τη σύγκρουση αλλά έτρεξε προς τα pits ώστε να αναλάβει το εφεδρικό μονοθέσιο – τελικά εγκατέλειψε με πρόβλημα στον συμπλέκτη. Η επανεκκίνηση είδε τον πρωτάρη Jean Alesi της Tyrrell να κάνει (ξανά) αίσθηση και να ανεβαίνει στην τρίτη θέση, πριν κάνει αργότερα ένα τετακέ και μείνει πίσω. Ο poleman Ayrton Senna (McLaren-Honda) κυριάρχησε σε όλον τον αγώνα για τη νίκη και το τέταρτο Grand Chelem του, μπροστά από τον Alain Prost (Ferrari) και τον Gerhard Berger (McLaren-Honda).
Σαν σήμερα, επίσης το 1990, ο αείμνηστος Dale Earnhardt Sr. ρίσκαρε με τη διαχείριση των καυσίμων του και κατάφερε να κρατηθεί μπροστά από τον Mark Martin, κερδίζοντας τον φθινοπωρινό αγώνα 400 γύρων του Richmond. Ο ‘Intimidator’ προηγήθηκε στους 173 γύρους του event και σημείωσε την όγδοη από τις εννέα νίκες του στη σεζόν, βάζοντας πλώρη για τον τέταρτο τίτλο του στη μεγάλη κατηγορία του NASCAR. Η πρώτη πεντάδα έκλεισε από τους Darrell Waltrip, Bill Elliott και Rusty Wallace.
Σαν σήμερα το 2001, ο ανερχόμενος τότε Valentino Rossi συνέχισε αμείωτα την έφοδό του προς τον πρώτο του τίτλο στη μεγάλη κατηγορία 500cc του παλιού MotoGP, κερδίζοντας στο Estoril της Πορτογαλίας για την έβδομη νίκη του στη σεζόν. Ο «Γιατρός» εκκίνησε τρίτος και μονομαχούσε με τους Max Biaggi και Loris Capirossi για την πρωτοπορία, μέχρι που τελικά η ιταλική τριάδα έγινε δυάδα λόγω πτώσης του Biaggi. Ο αναβάτης της Marlboro Yamaha επέστρεψε στον αγώνα και έφτασε μέχρι την 5η θέση, την οποία και εξασφάλισε όταν ο Noriyuki Haga έπεσε με τη σειρά του μόλις τρεις γύρους πριν τον τερματισμό. Οι Rossi και Capirossi πλαισιώθηκαν τελικά στο βάθρο από τον Garry McCoy.
Σαν σήμερα το 2006, η Spyker εξαγόρασε την ομάδα της Midland στην F1, πληρώνοντας 106,6 εκατομμύρια δολάρια στον Ρώσο επιχειρηματία και ιδιοκτήτη της, Alex Shneider. Η ομάδα διαφοροποίησε βάσει συμφωνίας τα χρώματα των δύο μονοθεσίων για τους τελευταίους τρεις αγώνες της σεζόν, λαμβάνοντας τον πλήρη έλεγχο για τη σεζόν του 2007. Η Spyker έγινε μόλις η δεύτερη ομάδα από την Ολλανδία στην ιστορία της F1. Η πρώτη ήταν η Boro των αδερφών Bob και Rody Hoogenboom, η οποία αξιοποίησε μονοθέσια της Ensign για να δώσει ανεπιτυχώς το παρόν σε ελάχιστα Grand Prix του 1976 και 1977.
Σαν σήμερα, επίσης το 2006, ο Kevin Harvick επικράτησε στον δεύτερο αγώνα 400 μιλίων του Richmond για την μεγάλη κατηγορία του NASCAR, μία εβδομάδα πριν την έναρξη των play-off. Αυτή ήταν η δεύτερη νίκη του στην οβάλ πίστα μέσα στο σαββατοκύριακο – είχε ήδη κερδίσει την προηγούμενη μέρα στον αγώνα για την μικρότερη κατηγορία Busch Series (τωρινό Xfinity Series). Παράλληλα, ο Kasey Kahne τερμάτισε τρίτος και κατέλαβε την τελευταία από τις 10 διαθέσιμες θέσεις για τα play-off. Ο τότε πρωταθλητής Tony Stewart έμεινε εκτός αυτών, καθώς τερμάτισε μόλις 18ος.
Σαν σήμερα το 2007, ο Fernando Alonso έκανε περίπατο στη Monza και σημείωσε την τέταρτη νίκη του στη σεζόν – και τελευταία παραδόξως με την ομάδα της McLaren στην F1. Ο Ισπανός είχε εκκινήσει από την pole position και δεν απειλήθηκε ποτέ, ενώ ο νεαρός ομόσταυλος Lewis Hamilton τον ακολούθησε για το 1-2 της ομάδας τους. Μάλιστα, ο Βρετανός rookie χρειάστηκε να ανακάμψει από ένα κλατάρισμα ελαστικού που υπέστη στον 19ο γύρο. Τελικά προσπέρασε απαιτητικά τον Kimi Räikkönen στα φρένα για το πρώτο chicane της πίστας και περιόρισε τον Φινλανδό της Ferrari στο τρίτο σκαλί του βάθρου.
Σαν σήμερα, επίσης το 2007, καταγράφηκε στα ρεκόρ Guinness ο κοντινότερος τερματισμός μεταξύ δύο αυτοκινήτων στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ο τερματισμός αυτός σημειώθηκε στην οβάλ πίστα του Chicagoland για τον τελευταίο αγώνα της σεζόν στο Indy Pro Series (τωρινό Indy Lights), την πρώτη υποκατηγορία formula του IndyCar. Ο αγώνας αυτός μονοπωλήθηκε από την Sam Schmidt Motorsports και τους δύο οδηγούς της: τον τότε πρωταθλητή Alex Lloyd και τον Logan Gomez. Ο 19χρονος Gomez είχε εισέλθει ως πρωτοπόρος στον τελευταίο γύρο και βρέθηκε πλάι-πλάι με τον Βρετανό ομόσταυλό του στην έξοδο από την τελευταία στροφή. Τελικά κατάφερε να κατακτήσει την πρώτη (και μοναδική) νίκη της καριέρας του για την ασύλληπτη διαφορά των 0.0005 δευτερολέπτων.
Σαν σήμερα το 2012, ο Sergio Pérez πραγματοποίησε ακόμα μία εξαιρετική εμφάνιση με την μικρομεσαία ομάδα της Sauber, καταλήγοντας στη δεύτερη θέση για το τρίτο του βάθρο στην F1 έχοντας εκκινήσει μόλις 12ος. Ο Μεξικανός εκμεταλλεύτηκε την φιλικότητα της C31 προς τα ιδιότροπα ελαστικά της Pirelli και τα διατήρησε στο ιδανικό πεδίο απόδοσής τους για αρκετούς γύρους, αλλάζοντάς τα στη συνέχεια ώστε να αρχίσει να πιέζει περισσότερο. Τελικά ανέβηκε από την 8η στη δεύτερη θέση μέσα σε 15 γύρους και τερμάτισε ελάχιστα πίσω από την ασυναγώνιστη McLaren του Lewis Hamilton. Το βάθρο έκλεισε ο Fernando Alonso της Ferrari, ο οποίος μάλιστα σπρώχτηκε εκτός πίστας στη στροφή Curva Grande από τον Sebastian Vettel.
Σαν σήμερα, επίσης το 2012, ολοκληρώθηκε ο ετήσιος 24ωρος αγώνας αντοχής του Zolder στα πλαίσια του Βελγικού Πρωταθλήματος Αυτοκινήτων GT ονόματι Belcar. Όπως και στο event της προηγούμενης χρονιάς, έτσι κι εδώ η συνολική νίκη κατέληξε σε ένα Audi R8 LMS της εγχώριας ομάδας WRT. Το πλήρωμα του αυτοκινήτου με το #32 αποτελέστηκε από τους Laurens Vanthoor, Anthony Kumpen, Marco Bonanomi και Edward Sandström, παίρνοντας την καρό σημαία μετά από 860 γύρους. Οι άλλες δύο θέσεις του βάθρου καταλήφθηκαν από πληρώματα της Porsche: την 911 GT3 R #75 και την 997 Cup #99.
Σαν σήμερα, επίσης το 2012, έλαβε τέλος ένας άλλος αγώνας 24 ωρών. Στην προκειμένη περίπτωση έπεσε η καρό σημαία στο Circuit de Barcelona-Catalunya για το 24H Series, μια διοργάνωση σπορ αυτοκινήτων και αυτοκινήτων τουρισμού που περιλαμβάνει αποκλειστικά αγώνες αντοχής με διάρκεια 12 και 24 ωρών. Εκείνη τη χρονιά πραγματοποιήθηκαν events τέτοιου είδους μόνο στο Ντουμπάι και την Βαρκελώνη, με τη νίκη στην Ισπανία να καταλήγει στη McLaren MP4-12C GT3 #3 της Lapidus Racing. Το αυτοκίνητο οδηγήθηκε για 640 γύρους από τους Tim Mullen, Phil Quaife, Adam Christodoulou και Klaas Hummel.
Σαν σήμερα το 2018, ο Andrea Dovizioso σημείωσε την πρώτη του νίκη στο Misano για το GP Σαν Μαρίνο του MotoGP, καθώς και την δεύτερη νίκη της Ducati στον εντός έδρας αγώνα της μετά το 2007. Ο Ιταλός προσπέρασε τον ομόσταυλο και poleman Jorge Lorenzo στη στροφή 7 του 5ου γύρου και διατηρήθηκε σταθερά στην πρωτοπορία μέχρι τον τερματισμό. Ωστόσο, η Ducati δεν έκανε το 1-2 καθώς ο Lorenzo πιέστηκε ασφυκτικά από τον πρωταθλητή Marc Márquez, με αποτέλεσμα να πέσει στη στροφή 8 του προτελευταίου γύρου – επανήλθε αλλά τερμάτισε μόλις 17ος και δεν βαθμολογήθηκε. Με τον Ισπανό εκτός, το βάθρο έκλεισε ο Cal Crutchlow της δορυφορικής LCR Honda με έναν μοναχικό αγώνα.
