Η καινούρια μας αναδρομή στο παρελθόν των αγώνων ταχύτητας θα κάνει ένα μικρό “διάλειμμα” από την Formula 1 και θα επικεντρωθεί στον Richard Petty. Μία απόλυτα σεβαστή, καταξιωμένη και εμβληματική μορφή, της οποίας ο αντίκτυπος εντός κι εκτός πίστας άφησε εποχή που θα μείνει για πάντα στην ιστορία του motorsport.
Γεννημένος στις 2 Ιουλίου του 1937 στην πολιτεία της Βόρειας Carolina των Η.Π.Α., ο Richard Petty ήταν μέλος μιας οικογένειας η οποία είχε μια μακρά παράδοση στους αγώνες stock αυτοκινήτων. Ο πατέρας του, Lee Petty, ήταν ένας από τους πρώτους μεγάλους πρωταγωνιστές του θεσμού. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1949, στις απαρχές του NASCAR, και κατέκτησε τρεις τίτλους μέσα στη δεκαετία του 1950. Τα παιδιά του, Richard και Maurice, καθώς κι ο μετέπειτα εγγονός του, Kyle, αφιερώθηκαν με ενθουσιασμό στον κόσμο των αγώνων, είτε ως οδηγοί είτε ως μηχανικοί. Συνεπώς, η συνέχεια της οικογενειακής παράδοσης από τους διαδόχους του Petty θεωρείτο από αναμενόμενη έως και απόλυτα δεδομένη.
Με την καθοδήγηση του πατέρα του από πολύ νεαρή ηλικία, ο Richard έκανε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση στο NASCAR στις 18 Ιουλίου του 1958, σε ηλικία 21 χρονών. Από τότε ξεκίνησε μια τεράστια καριέρα, η οποία διήρκεσε για σχεδόν 35 χρόνια και απαρτίζεται από συμμετοχή σε σχεδόν 1.200 αγώνες. Μέσα σε αυτή τη χρονική περίοδο ο Richard κατέκτησε 7 πρωταθλήματα και κέρδισε σε 200 αγώνες. Κατέγραψε έτσι μια σειρά από ρεκόρ, τα οποία προκαλούν δέος προς το πρόσωπό του κι αναδεικνύουν περίτρανα την οδηγική ποιότητα που τον χαρακτήριζε.
Πέραν των ρεκόρ του που εντυπωσιάζουν τους σχετικούς λάτρεις των στατιστικών, ο Richard άφησε το στίγμα του στην ιστορία του NASCAR οδηγώντας αυτοκίνητα διαφόρων τύπων, όπως την Plymouth Superbird, σε ανοιχτό μπλε χρώμα και με τον αριθμό 43. Με την πάροδο των χρόνων αυτός ο συνδυασμός χρώματος κι αριθμού απέκτησε συμβολικό χαρακτήρα και καθιερώθηκε ως βασικό στοιχείο της αγωνιστικής ταυτότητας αυτού του θρυλικού οδηγού.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως η μπλε Plymouth Superbird #43 χρησιμοποιήθηκε στην πασίγνωστη ταινία “Cars” της Disney/Pixar για να αντιπροσωπεύσει τον Strip Weathers (ή “Άρχοντα” στην μεταγλωττισμένη έκδοση). Ο χαρακτήρας αυτός, στον τελευταίο αγώνα της ταινίας, ενεπλάκη σε μια άσχημη σύγκρουση που μοιάζει πολύ με αυτήν που είχε ο ίδιος ο Richard στα 500 μίλια της Daytona το 1988. Ο χαρακτήρας αυτός επέστρεψε στην τρίτη και πιο πρόσφατη ταινία της σειράς, με τον φωνητικό του ρόλο να αναλαμβάνει, όπως και στην πρώτη έκδοση, ο ίδιος ο Richard Petty.
Όπως είναι απολύτως φυσιολογικό βάσει των επιπέδων ασφάλειας εκείνης της εποχής, η καριέρα του περιλαμβάνει και στιγμές στις οποίες ενεπλάκη σε κάποια πολύ άσχημα ατυχήματα που σχεδόν του στοίχισαν τη ζωή του.
Το πρώτο από αυτά συνέβη το 1970 στην οβάλ πίστα του Darlington. Ένα από τα ελαστικά της Plymouth Road Runner έσκασε κι έστειλε το αυτοκίνητο στον προστατευτικό τοίχο με πολλή δύναμη. Το αυτοκίνητο τούμπαρε βίαια αρκετές φορές, με το κεφάλι του Richard να χτυπά στην άσφαλτο, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί σοβαρά. Με αφορμή το ατύχημα αυτό, η διοργανώτρια αρχή κατέστησε υποχρεωτική την τοποθέτηση ενός ειδικού προστατευτικού διχτυού σε κάθε αυτοκίνητο, στο παράθυρο της πλευράς του οδηγού. Έτσι, σε περίπτωση ισχυρών συγκρούσεων το δίχτυ θα προστάτευε το κεφάλι των οδηγών ώστε να μην εκτεθεί εκτός της καμπίνας του αυτοκινήτου λόγω των έντονων πλευρικών δυνάμεων. Εκτός αυτού, οι οδηγοί μετά το πέρας της σύγκρουσης θα κατέβαζαν το δίχτυ, σαν ένδειξη προς τα ιατρικά επιτελεία της πίστας ότι έχουν τις αισθήσεις τους και είναι καλά.
Διαβάστε επίσης: F1 1985, Kyalami – Όταν η υποκρισία για το apartheid περίσσεψε
Το δεύτερο μεγάλο ατύχημα συνέβη στο Pocono το 1980. Ο Richard χτύπησε με δύναμη τον τοίχο, τραυματίζοντας σημαντικά τον λαιμό του. Εκείνα τα χρόνια οι ιατρικοί έλεγχοι των οδηγών μετά από ατύχημα δεν αποτελούσαν προτεραιότητα, κάτι που του επέτρεψε να αποκρύψει το είδος του τραυματισμού του από τους διοργανωτές για τους επόμενους αγώνες. Ωστόσο, ο ίδιος γνώριζε καλά πως η επόμενη σύγκρουση θα έχει, ενδεχομένως, μοιραία κατάληξη για εκείνον. Φυσικά σήμερα είναι αδύνατο να συμβεί κάτι αντίστοιχο, καθώς σε όλες τις αγωνιστικές διοργανώσεις κάθε οδηγός επιβάλλεται σε διεξοδικά ιατρικά τεστ μετά από εμπλοκή του σε ατύχημα.
Τέλος, όπως αναφέραμε και παραπάνω, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του στην Daytona το 1988, μετά από μια μικρή επαφή με τον Phil Barkdoll που τον καταδίωκε. Τούμπαρε βίαια με ταχύτητα που έφτανε τα 300 km/h αλλά τελικά βγήκε από το αυτοκίνητο χωρίς σοβαρούς τραυματισμούς. Η εξέλιξη αυτή σήμανε την αυστηρή εφαρμογή περιοριστών ταχύτητας σε οβάλ πίστες υψηλών ταχυτήτων, ώστε να αποφευχθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η επανεμφάνιση τέτοιων άσχημων ατυχημάτων.
Η όμορφη καριέρα του “The King” ολοκληρώθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1992 με εξίσου όμορφο τρόπο. Στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, στην οβάλ πίστα της Atlanta, ο 55χρονος εκκίνησε από τις τελευταίες θέσεις και στον γύρο 94 ενεπλάκη σε ένα ατύχημα με άλλους οδηγούς. Το αυτοκίνητό του έπιασε φωτιά κι έπρεπε να το αποσύρει στο γκαράζ. Ωστόσο, οι μηχανικοί της ομάδας του δούλεψαν πυρετωδώς για να το επισκευάσουν και τελικά, δύο γύρους πριν το τέλος, έβγαλαν τον Richard από το γκαράζ για να πάρει τον τερματισμό.
Σχεδόν 160.000 θεατές παρευρέθησαν στον καλύτερο, κατά γενική ομολογία, αγώνα στην ιστορία του NASCAR. Έναν αγώνα που είδε την απόσυρση ενός παλιού θρύλου, το ντεμπούτο ενός μελλοντικού θρύλου (Jeff Gordon) και μια αδυσώπητη μονομαχία μεταξύ έξι οδηγών για το πρωτάθλημα. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του σπορ σε έναν πανέμορφο συνδυασμό.
Την ίδια χρονιά, ο Richard τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των Η.Π.Α. για την ανυπολόγιστη και ανεκτίμητη συνεισφορά του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό της χώρας.
Μετά το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας συνέχισε την οικογενειακή παράδοση, αναλαμβάνοντας τα ηνία της αγωνιστικής ομάδας του πατέρα του με την οποία έτρεξε για σχεδόν όλη του τη ζωή. Η ομάδα του Richard Petty έχει αναδείξει αρκετούς αξιόλογους οδηγούς στο NASCAR όπως τον Marcos Ambrose, τον Elliott Sadler και τον Kasey Kahne. Μέχρι σήμερα έχει κερδίσει σε 20 αγώνες στη μεγάλη κατηγορία. Η θρυλική παράδοση του μπλε αυτοκινήτου με τον αριθμό 43 εξακολουθεί να διατηρείται έστω με ελάχιστες επιτυχίες στον χώρο των stock αυτοκινήτων. Ο Bubba Wallace αποτελεί πλέον το νέο πρόσωπο που έχει εμπιστευτεί ο Richard για το συμβολικό του αυτοκίνητο.
Η ιστορία του Richard Petty είναι αναμφίβολα μία από τις πιο μοναδικές στα χρονικά των μηχανοκίνητων σπορ και χαρακτηρίζεται από αριθμούς-ρεκόρ που “ζαλίζουν”, πολλές νίκες και πρωταθλήματα και, πάνω απ’ όλα, αγάπη για την οδήγηση και τους αγώνες. Παρά την σχετική έλλειψη αναγνωσιμότητας των stock αυτοκινήτων εκτός Αμερικής, ο Petty θεωρείται από πολλούς ένας από τους καλύτερους οδηγούς αγώνων που έχουν υπάρξει στο motorsport. Ευχόμαστε η σύγχρονη εποχή των αγώνων να αναδείξει περισσότερους οδηγούς με την αγάπη και τον ρομαντισμό του ίδιου.
Νεκτάριος Αποστολόπουλος
